Chapter 27
This chapter is dedicated to my bestfriend, @KristinLoisNagano kasi, inuna nya pa basahin yung story ko kesa mag review. lol
A:N/ new and new characters!
Athena's POV (Point of View)
Pagkatapos ng dismissal ay dumiretso na kami sa dorm. Bandang kanan nang school ang building ng dormitory girls. Habang sa kaliwa naman ng school ang dormitory ng boys. May nagbabantay sa babaeng guard sa baba kaya hindi basta bastang nakakapasok ang mga boys sa dorm. Di bali nalang kung sa likod dadaan at gagamitin ang emergency ladder doon. Pero sigurado naman na walang gagamit doon kasi dulong dulo na ang building nato. sa likod namin ay gubat na.
Sa 3rd floor kami, #73 ang room namin. Sa ngayon ay ako lang muna ang andito. Si Kristin at Veronica ay pumunta sa library. Manghihiram lang daw sila ng libro saglit bago ito magsara. May tig iisa kaming susi, Nang tuluyan ko na itong mabuksan ay hindi ko mapigilan na humanga, May tatlong higaan sa gitna. Sa bawat gilid ng kama ay may maliit na drawer na may lampshades. May banyo, May couch, may tv at may veranda. Pero bago ka makapunta don ay may sliding glass door muna.
Napabuntong hininga akong humiga sa kama. Bumabagabag parin sakin kung sino sino ang mga heads kanina at kung paano nakapasok dito si Kyrone. Na hanggang ngayon ay hindi parin ako kinakausap.
***
Ramdam ko ang tapik nila Louisa sa balikat ko. It's dinner time at mukhang nakaidlip ata ako. Quarter to 7 na. I just wore my Jogger pants, rubber shoes and hoodies. Since medyo malamig ngayon gabi.
As we arrived at the Dining Hall, medyo marami na ang mga estudyanteng andoon. Sila Veronica ang pumili nang pagkain habang ako naman sa table. There is no vacant table exept don sa table malapit ang mga heads! And i have no choice kung hindi doon umupo.
Sa gawi namin, ay hindi ko mapigilang hindi magsalita. Pano ka nga ba kasi mag iingay kung hindi nakakakomportable ang atmosphere dito? Lalo na't katabi namin ang mga heads.
Bumulong ako, "Louisa, Veronica, sino-sino ba yung mga heads nayan?"
Bumulong sila pabalik sakin. "Nung nakaraang taon, iba ang limang babae sakanila. Mukhang hindi ko ata kilala ang limang babae ngayon. Naalis ata sila sa heads."
"Ha? Pano?" tanong ko.
"Ganito kase, If you want to be belong uhm, sa mga heads. Kailangan brainy ka, at may alam ka sa pakikipag laban. Actually, kaklase natin yang mga heads. Sa pagkakaalam ko, may emergency na nangyari. Lahat sila ay busy kaya yon." Ah. That's why hindi pumasok si Zeki.
Magtatanong sana ko nang biglang tumahimik ang buong hall. Then i saw, Ethan heading to our table with smile on his lips. Serious Ethan, where are you at?
Pero hindi lang si Ethan..Si Kyrone din. At may kasama syang isang babae. Ramdam ko ang pagkadismaya sa aking sistema. Parang may bumara sa lalamunan ko. Nang tuluyan na silang makaupo ay nagsalita si Veronica. "Ethan, magkakilala pala kayo nito?" tawa nyang tanong. Preferring Kyrone.
"Oo. Ka team ko sa Basketball." sagot nito. We stay silent. "Kamusta kana?" biglang baling nya sakin.
Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Parang gusto ko nalang umiyak sakanya. Ang lahat nang nangyari ay bumalik saakin. Pinapakita kong malakas ako at walang pakielam kahit na hinang hina nako sa loob. Millions of question, pero tanging 'kamusta kana?' ang gusto kong marinig. Ramdam ko ang titig nang mga heads samin. Sasagot na sana ko nang biglang sumabat.
"Hi. I'm Angel. Kyrone's girlfriend." nakangiting sabi nito. Maikli lang ang buhok nya, Itim na itim pero maganda.
Hindi kami sumagot. Tanging nginitian lang sya. Sila, nginitian lang nila.
Halos hindi ko pa nagagalaw ang pagkain ko. "Papahangin lang ako. Nahihilo ako." sabi ko sakanila. Hindi na hinintay ang sasabihin nila. Sa likod nang table nang mga heads ay may malaking pinto para pwede kang lumabas at pumunta sa garden. Kaya naman siguro pansin nilang lumabas ako.
Umupo ako sa may swing pero hindi iyon pinaugoy.
"Papahangin pero naka jacket." ngising sabi ni Zeki.
Zeki?!
Bakit sya andito?!
Gulat ko syang nilingon. Magsasalita na sana ko nang inunahan nya ko, "Tara sa table namin, halos hindi mo pa nagagalaw ang pagkain mo. Don ka kumain."
Fudge.
***
Ramdam ko ang tinginan nang mga estudyante pagkatapos kong kumain. Nakausap ko lang naman nang payapa ang rank 1 nila.
Sumenyas sakin ang dalawa na mauna na daw sila, ramdam naman siguro din nila na may kakwentuhan pako kaya't minabuti na wag na nila ko abalahin. Besides, Veronica knows my past with Kyrone.
The five girls, seems to be bored pero halata naman sakanila na hindi sila maarte.
"You're uhm, Athena right?" baling sakin nung rank 1. Tumango naman ako. "Athena. Athena Cruz. Uhm, you're?" tanong ko sakanya, he replied. "Alenz. Alenz Romualdo. Zeki's bestfriend." ngiti nito.
Sumabat naman samin si Zeki, "you seems uneasy nung dumating sila Ethan saka si Kyrone." hindi nako magtataka kung bakit nya kilala yung dalawa nayon. Veronica and Ethan's clan were mixed that's why they're number one.
"Uhm yea. May past kami ni Kyrone." ngiti kong sabi na kinagulat naman nila. 'Ohh' and 'Ahh' filled at the dining hall. Lalong bumaling samin ang mga mata nang estudyante. "Ohow, i thought you're nbsb?" ngisi ni Alenz. Tumawa naman ako. They misundestand. "I mean, may pinagsamahan kami dati ni Kyrone. We're bestfriends dude haha. But things got fvcked up. Then boom! Strangers with memories haha." i laughed bitterly. Bahagya naman silang nanahimik.
"Pero ala ganon talaga. Haha. Siguro may mas better pa kay Kyrone akong makikilalang kaibigan." pambabawi ko.
"Parang attached na attached ka sakanya ha." sabi ni Levi.
"Sya lang kasi yung andyan sakin nung panahong walang wala ako. Hindi ako iniwan ganon. Haha. Akala ko iba sya sa lahat. Hindi pala." i smiled, hurtling.
Nagusap usap pa kami saglit nang napagdesisyunan ko na na bumalik na ng dorm.
"Nice to meet you, Athena." ngisi sakin ni Alenz.
***
Hindi ko namalayan na isang linggo nadin ang lumipas. Lahat kami ay busy. Lalo na si Veronica na syang naging President namin sa classroom. Habang si Louisa naman ay pa chill chill lang. Balak din ata nyang kumandidatong SSG President.
Sa mga nakalipas na araw ay madalang ko nadin makita sa campus ang mga HEADS. ganon ba sila ka busy? At balita din sa campus na nalagasan sila nang limang myembro. Limang membryo kaagad. Mukang hindi talaga biro ang mga posisyon nila.
"Bakit? sino daw ba yung natanggal?" tanong ko. Kasalukuyan kami ngayong pamunta sa may bulletin board. Upang tignan ang nga susunod na activity sa school at para tignan kung sino nadin ang mga naalis sa ranking ng HEADS.
Nang makarating kami ay laking gulat ko nang silang lima nalang na puros lalaki ang andoon. Sa baba non ang mga susunod na activities namin next week.
Magkakaroon kami nang Filipino Food Booth, mga class room based artwork activities, at Quizbee. Next next week nadin and 'Searching for LIVE Queen' Na wala akong ka ideya-ideya kung anong mga pasabog nila.
"Tara na mag lunch? Habang maaga pa. Mamaya punuan nayon." Wika samin ni Louisa habang nakanguso at hinihimas ang tiyan. Habang si Veronica naman ay abala sa cellphone. "Halfday." wika nito. Agad naman kaming napalingon sakanya ni Louisa at bumungisngis.
Habang kumakain kami ay sinabi samin ni Louisa na pumunta daw kami sa gymnasium mamaya upang manood nang practice sa basketball.
Nagkekwentuhan kami nang biglang may malakas na sumigaw na babae, tawag ang pangalan nang dalawa.
"Omg! Veronica! Louisaaaa!" nang lingunin ko ay napataas nalang ang kilay ko. Si Angel.
"Pwedeng makiupo?" tanong nya samin. Agad namang tumango ang dalawa.
Tuwing kumakain nalang ba?
Medyo nagulat ako sa inasta nya ngayon. Nung una kasi ay parang medyo mahiyain pasya pero ngayon? Mukang komportableng komportable na ang dalawa sakanya.
Sana pala ay hindi nako nagpahangin.
Nagkwento nang nagkwento si Angel tungkol sakanya. Galing pala sya sa isang kilalang pamilya na sikat dahil sa paggawa nito nang mga branded na damit. Kaya't habang kinekwento nya yon ay pinasadahan ko sya nang tingin. Mula sa kutis nyang pang mayaman, Perpekto nyang muka. Halos walang katagyatagyawat. Silang tatlo, ganon na ganon. Halos manliit ako sa sarili ko habang kinekwento nya yon. Masaya silang tatlong nagkekwentuhan habang ako ay hindi makapagsalita. Minsan sumasabad ako at nakiki belong ngunit hindi nya ko hinahayaang makatapos sa pag sasalita.