Bu bölümde döndürüp çevirip okurların karşısına getirdiğim ve düşündüğüm hikaye kurgularında bir türlü kurtulamadığım klişelerden bahsedeceğim. Herkesin tarzına bağlı kimi klişeleri olabilir, bu normaldir. Klişeleriniz, genel klişelerden özgün de olsa onları taklit de etse yok edilmeleri, bulunmalarından daha iyidir.
1- Duygusal erkek karakter: Zengin, orta halli ya da fakir fark etmeksizin halinden memnun olmayan, sıkça ağlayan, intihara meyilli bir erkek karakter (genellikle ana karakter) mutlaka olur.
2- Masum aile: Aileler her zaman masumdur, çocuğa kötü davransalar bile ailede katil, tecavüzcü tipler yoktur. Aile bireyleri kötü karakter olabilir ama asla birilerini öldürdükleri için falan değil. Bazı aileler ilgisiz olsa da çocuğu için endişelenen aileler de vardır. Ayrıca anne-baba arasında şiddetli geçimsizlik belirtileri yoktur. Üvey aile bireyleri nadir rastlanır.
3- Ana karakterin babası ile geçinememesi: Ana karakterin annesi ile ilişkileri iyi ya da nötrdür ama babası ile ilişkileri tam bir felakettir. Baba-çocuk ilişkisi ailede sorunlara sebep olur. Baba bazen bu sebepten ötürü hikayede kötü karakter bile olabilir.
4- Ana karakterin kötü arkadaşlar edinmesi: Ana karakterin arkadaşları, iyi ve örnek insanlar değillerdir. Ana karakteri kavgaya, madde kullanımına hatta bazen sekse bile alıştırabilirler. Bunu bazen zor kullanarak bazen normal bir şekilde arkadaş olarak yaparlar. Ana karakter buna çok dayanmaz ve bir süre sonra tamamen uyum sağlar. Arkadaş çevresinin insanın kişiliğini değiştirebileceği tezi çok kez ispatlanır.
5- Ana karakterin genelde masum bir kıza aşık olması: Bu kız nadiren kötü kız tavırlarına sahip biri olur. Ana karakter genellikle bir yanlış anlaşılmadan ya da utandığından kıza açılamaz. Ama kız, karaktere açılabilir ya da onu gizlice sevebilir. Bu kız, güçlü ya da zayıf karakterli biri olabilir.
6- Hikayenin başında karakterin sahip olduğu kişisel özelliklerin fazlaca değiştiği bir isyan sahnesi: Karakter, bir yerden sonra dayanma yetisini kaybeder, yerine göre çıldırır ve bu zamandan sonra artık eski kendisi değildir. Korkusunu yenebilir, var olmayan bir korku geliştirebilir, acımasızlaşabilir, sevdiği bir şeyden nefret edebilir ya da çokça nefret ettiği bir şey hoşuna gitmeye başlayabilir. Bu, genelde arkadaş çevresinin şartlarına uyum sağlamak içindir. Sonra genelde eski haline döner ama bunun için her şeyin değişmiş olması gerekmektedir.
7- Aşkın karakteri mahvetmesi: Karakter, genellikle sevdiği kızın kendisini hak etmediğini düşünür. Sevdiği kızdan ayrılırsa intihara kalkışabilir. Hikaye sonunda ya da içerisinde kavuşurlar ama ana karakter, bu zamana kadar çok fazla kötümser fazdan geçer.
8- Kızın genellikle fedakar yönünün ön plana çıkması: Bazı hikayelerde kız, ana karakteri kötümser doğasının içinde yalnız bırakır. Ama genelde onu bu şekilde kabul eden, fedakarlıktan çekinmeyen bir karakterdir. Bazen kız bu konuda ileri gider ve bu durum, karakterin hayatını bile kurtarabilir.
9- Bıçak kullanarak dövüşmek: Genelde ana karakter olsa da bıçak kullanarak dövüşen en az bir karakter bulunur. Bu karakter, kötü çevreden kısmi ölçüde etkilenmiştir. Zaman ne olursa olsun, bu karakter bıçak ile dövüşür. Bir tür güç göstergesi olarak dikkat çeker.
10- Derin duygusal tahliller: Bir olaydan sonra uzun bir paragraf boyunca karakterin duygu ve düşüncelerine yer verilir. Bu bölümler, bazen sıkıcı olabilir. Durum anlatımı, olay anlatımından daha iyidir. Mekan ve kişi tasvirinden çok duygu betimlemeleri vardır.