@kaygüzra: Kim olduğunuzu sorabilir miyim?
@byniçal: Hayır soramazsınız.
@kaygüzra: Neden?
@kaygüzra: Korktunuz sanki?
@byniçal: Alakası yok.
@byniçal: Sergiden önce bunu söylemem imkansız.
@kaygüzra: Kim olduğunuzu açıklamaya bile cesaretiniz yok değil mi?
@byniçal: Ne dediğinize dikkat edin.
@byniçal: Haddinizi aşıyorsunuz.
@kaygüzra: Diğer hesapta paylaşılan resim size ait değil biliyorum.
@byniçal: Hangi resim olduğunu sorabilir miyim?
@kaygüzra: Ayçiçeği demetini kucaklamış adamdan bahsediyorum.
@byniçal: Kendisi en sevdiğim parçamdır.
@kaygüzra: Yalan.
@byniçal: Beyfendi edepsizleşmeyin lütfen.
@kaygüzra: Ne zaman lan bu gezi?
@byniçal: Cuma günü.
@kaygüzra: Bekle sen.
@kaygüzra: Cuma günü görüşürüz.
@kaygüzra adlı kullanıcıyı engellediniz.
*
"Engelledim." diyerek telefonu masanın üzerine koydum.
Belkide en başından beri mesajlara cevap vermemem gerekiyordu.
"İyi yaptın. " dedi Elif.
"Ama niye öyle dedi ya. En sevdiğim resimdi o benim. "
"Hangi resim? "
"Kayra'nın gitmeden önce bana bıraktığı resim. "
Şaşırmıştı.
"Hee. O seni hala arayıp soruyor mu ya? "
Güldüm.
"Saçmalama Elif beni bulmasın diye numaramı bile değiştirdim. Nasıl bulsun beni. "
"Doğru. Aman ne bileyim ben. " dedi gülerek.
"Öyle işte."
Kısa bir süre öylece durduk. Bu isim geçince nedense ikimizde konuşmaya çekiniyoruk.
"Onu unutamıyorsun değil mi?" dedi kısık bir ses tonuyla.
"Yoo çoktan unuttum. Saçma sapan bir gençlik aşkıydı hala daha neden böyle saçmalıklar yapmışım diye düşünüyorum. "
Gülmeye çalıştım.
"Emin misin ?"
"Evet. Allah aşkına 18 yaşında kim kimi gerçekten sevmiş söyler misin? "
Sanırm çarpılacaktım.
"Sen öyle diyorsan öyle olsun. "
"Ben bi lavaboya gitsem iyi olur. Şu hesap işi iyice sinirlerimi bozdu. " dedim.
"Hı hı aynen sen bi git lavoboya. " dedi imalı bir şekilde.
Hızlıca kalkıp hemen kafenin tuvaletine doğru gittim. Kapıyı kapattım ve lavobolardan birinin önüne dikildim.
Hemen sonra musluğu açıp, akan soğuk suyla yüzümü yıkadım. Kendime bu konuda o kadar çok sinirleniyordum ki. Şu karşımdaki aynayı parçalasam belki o zaman sinirim geçerdi.
"Niye böylesin hala Laçin?" dedim aynadaki kendime bakarak. "Unutmak bu kadar zor mu? Seni sevmeyen bi adamı neden hala unutamıyorsun?"
Uzun bir süre aynaya bakarak sakinleşmeyi bekledim.
Gittiğim oniki psikoloğun hepsi sinirlendiğim zaman veyahut nöbet geçirecek gibi olduğum zaman yüzümü yıkayıp sakince olduğum yerde düşünmemi istiyordu.
İyice kendime geldikten sonra aynada saçlarımı düzelttim ve kendimden emin olduktan sonra tuvaletten çıktım.
İçeri doğru baktığımda Mete'nin buraya gelmiş olduğunu gördüm. İkisi birbirine sarılmış daha sonra yan yana oturmuşlardı.
Evet şu dört seneden beri değişenlerden birisi ise tamamen zıt karakterli olan Elif ve Mete'nin birbirleri ile çıkmalarıydı.
Tabii ne kadar zıt karakterli de olsalar birbirlerine yakışıyorlardı.
Onlara bir süpriz yapmak adına sessizce içeri doğru yürümeye başladım. O sırada konuşmalarını duyuyordum.
"Buraya gelirken şu Laçin'in sevdiği adamı gördüm galiba. " dedi.
Ne benim sevdiğim adam mı?
"Kayra mı ?!" dedi Elif şaşırarak.
"Evet, evet nerdeyse tanımıyacaktım çok değişmiş. "
"Laçine söylemeyelim eğer öğrenirse iyi olmaz. " diyen Elif'in gözleri o sırada benimkiler ile buluştu.
"Kayra... Döndü mü? " dedim fısıldayrak.
O zaman bir kaç gün önce duraktan geçerken yaşadığım o olay gerçekti.
Onu gerçekten görmüştüm.