Distress 14: The Kidnappers (part 1)
Dane POV!
Nandito ako ngayon sa Opisina ni Mommy nagpatawag kasi nang Board meeting si mommy at sad to say He’s here with her Fiancee..
“Goodmorning ladies and gentlemen pinatawag ko kayo because I’d like you to meet my new successor Vanessa Santiago”-mommy..
Napanga-nga silang lahat ng tawagin ni mommy ang pangalan ko…
Nang matapos ang meeting na iyon agad naman akong lumabas ng board room ng biglang lumapit si Kenneth sakin.
“Dane can we talk?”
“Bakit? ano pa ba ang pag-uusapan natin Kenneth?”
“marami..” mahina niyang sabi…
“wala na tayong pag-uusapan pa, opps! Muntik ko nang makalimutan ipapadala ko na lang yung annulment papers sa bahay ninyo ng kabit mo”
Bigla niyang hinawakan ang kamay ko nang mahigpit..
“Hindi ko pipirmahan ang annulment papers na yan Dane, akin ka lang”
“yan ay kung kaya mo.. magkita na lang tayo sa korte..” bigla niyang hinawakan ng mahigpit ang braso ko..
“bitiwan mo nga ako Kenneth, nasasaktan ako..”
He was about to speak again pero hindi ko na alam kung ano na ang sunod na nangyari dahil biglang may nagpaputok sa loob ng opisina namin
1
2
3 gunshots.
"DAPA!" Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses na iyon. I saw big men with armalites. Pormadong pormado sila na para bang handa silang pumatay anytime.
"DAPA SABI!" Sigaw ng isang maskuladong lalaki.
Dahil sa takot at sobrang kaba, lahat kami ay napadapa.
"Shh.. relax." I heard Kenneth whispered.
That was the only time when I realized na ang higpit pala ng pagkakahawak ko sa braso niya. Para akong linta kung makakapit sa kanya. I could even feel my cold sweats run down my face.
I was so scared. So damn scared.
Lalo na nung nakita ko ang dalawang dambuhalang lalaki na papalapit sa direksyon ko.
Wala lang naman siguro yun diba? Maybe babantayan lang nila kami para hindi kami tumayo or something diba? Oo, tama. Yun talaga yun.
Pilit kong pinapakalma ang sarili ko
But.. ahh shit!
One of them grabbed me in my arm. Lalong napahigpit ang kapit ko kay Kenneth. I was even already shouting for help.
"Tumigil ka!" Sigaw ng isang lalaki hindi sakin kundi kay Kenneth.
That was the time when I saw him trying to push the big guy away from me. He was trying to throw punches at him but the other guy pushed him away at tinutukan pa ito ng baril na naging dahilan ng pag-alarma ng mga tao sa paligid.
"Kenneth!" I shouted in horror.
"Tumahimik kayo!" Nakakatakot na sigaw ng lalaking nakahawak sa braso ko.
"Sasama ka sakin. At kayong lahat, wag kayong magkakamaling sumunod o gumawa ng katangahan dahil hindi ako magdadalawang isip na pasabugin ang bungo ng babaeng to!" Natakot ako para sa sarili ko.
"At ikaw! Subukan mong manlaban, sisiguraduhin kong hindi na tataga ng sampung segundo ang buhay mo!" Baling sakin ng lalaking malaki ang katawan.
Hindi ako halos nakakilos. Nalaman ko na lang na kinakaladkad na pala ako palabas ng building. I'm gonna die. Shit.
"HOY! DALIAN MONG MAGLAKAD DYAN! LINTEK!" Nagulantang ako sa biglang pagsigaw ng lalaking nakahawak sa braso ko. Ramdam na ramdam ko ang takot sa sarili ko kaya naman halos hindi na ako nakagalaw nang sumigaw pa ito.
"LINTEK!" Mura nya muli tapos ay naramdaman kong binuhat nya ako na parang sakong nakapasan sa balikat nya.
"Let me go!!!" Protesta ko nang sa wakas ay nahanap ko na ang sarili ko.
"Ibaba mo ako! Bitawan mo ako!"
"Manahamik ka nga!" Sigaw nito pabalik.
"Pakawalan mo ako! Tulong tulong!!!!" Muli kong sigaw.
"PUCHA PAG DI KA NANAHIMIK DI AKO MAGDADALAWANG ISIP NA PATAYIN KA!" Galit na sabi nito na naging dahilan ng pagtigil ko. I sobbed. Wala akong takas. Malalaki silang tao at napakaraming baril. Kung susubukan kong kumawala o gumawa ng katangahan, hindi sila magdadalawang isip na barilin ako.
Tahimik akong naiyak dahil sa sobrang takot. Nagulat na lamang ako nang bigla akong ibaba ng lalaki. Hindi ko yun inaasahan kaya naman na-out of balance pa ko. Gusto ko syang sigawan dahil napakabastos at napakasama nyang tao pero hindi ko magawa.
"Sakay." Utos pa nito sabay nguso sa isang likod ko. Agad kong sinundan ng tingin ang nginuso nya.
And what I saw just shocked me and made my blood drain out of me. Nakahandusay sya sa sahig ng van at halatang walang malay. But what scared me more is that nakita kong may umaagos na dugo mula sa ulo nito.
"Hector!" I screamed and then I ran towards him.
~~~
Kenneth POV!
The next thing I know, some guys kidnapped her.
I tried saving her pero tinutukan ako ng baril. They threatened me and all the people inside this building.
Hindi ako duwag. I just realized that if I want to save the woman I love, I have to be smart. Hindi padalos dalos.
Did I say The woman I love??
Shit!!!!!
And yes!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
I still love her.
Mahal ko pa rin kahit gaano kasakit yung nagawa nya ang iwan ako. Mahal ko pa rin sya kahit winasak niya ang buong pagkatao ko. I want to hate her but I ended up loving her more.
"K-Ken!" Agad akong napalingon sa babaeng nangiginig ang boses na lumapit sakin tapos ay niyakap ako bigla. "I was so scared! Akala ko kukunin ka na nila! I thought they're gonna kill you! Bakit mo pa kasi nilapitan si Dane eh! Malas talaga sya! Salot talaga yun! Bumalik lang siya and then now look kung anong nangyayari satin!"
Hindi ko na napigilan nag sarili ko. I grabbed her arms tsaka inilayo siya sakin.
"K-Ken, m-masakit!" She almost cried tsaka lamang ako natauhan at binitawan ko sya.
"Don't you talk about her like that!" Mahina kong sabi sakanya.
"What?! But look what happened! You almost got killed because of her! If I know may lalaki siya tapos naghihiganti ngayon yung lalaki kasi pinagpalit siya sa mas mayaman"
"Shut up!" Marahas kong sigaw. I didn't care kung may nakakarinig o nakakasaksi man ngayon ng nangyayari samin but this is too much! "What have you done Bettina?!"
"Wh-what?!" Ninenerbyos nyang tanong.
"That guy who took Dane, alam kong may kinalaman ka dito dahil body guard mo dati yun. Now, I'm asking you again, what have you done this time?"
"I-i.. hi-hindi ko alam si-sinasabi mo!" Hysterical ngunit nangangatog nitong sabi sakin.
"Nung una,nakita na tayo ng asawa ko at nang dahil sayo naghiwalay kami, but this time, Bettina, I won't." I said as I turned my back away but then she grabbed my arm immediately.
"But I am your fiancee! Ako dapat kampihan mo! We are getting married,Remember?!" She shouted. I could sense that people are really watching us right now at alam kong may mga taga media dito.
We might be at the tabloid tomorrow morning, or baka hot issue na kami. But I don't care anymore.
"There will be no wedding. I quit. And also remember this HINDI PA KAMI HIWALAY NI DANE"
then I turn back at umalis na nang building para hanapin si Dane..
_________
[a/n: Anong nangyari guys? Kinidnap talaga si Dane? Paano? Sinong may pakana? Kayo nang humatol sa mga nagaganap dito guys..]
Vote. Comment, And Be a Fan
-triplots-
____________