A/N: Sorry guys, sa last chapter si Dennis po talaga yung kasama ni Lewis not Bryan nagkamali lang ako. Sarreh. Di bale naedit ko naman na po 'yon.
Chapter 03: Long time no see
“The Princes”
"Andrea! tumigil ka! lagot ka sa amin kapag naabutan ka namin!" Ugh! I hate this game! my knees were shaking at kanina pa ako takbo ng takbo habang hinahabol ng ibang mga estudyante. I have to make it on top! Bakit ba kasi ako iniwan ng dalawang 'yun? akala ko tutulungan nila ako pero yun pala sila pa ang magpapahamak sa akin! they just left me ng may mga narinig kaming mga estudyanteng naghahanap napalingon lang ako saglit wala na sila! Kaya nung nakita ako wala na akong nagawa kung hindi tumakbo! Seriously, pakiramdam ko ngayon lang ako nakatakbo ng ganito! Ilang mga liko ang tinakbo ko para makatakas pero habang tumatagal pakiramdam ko dumadami sila. May mga nakasalubong ako pero hindi ko alam kung paano ko sila nalagpasan. Basta ang alam ko kailangan kong tumakbo! ayoko na.. ayoko ng masaktan.
Nakita ko ang pakiramdam kong pag-asa ko. Yung hagdan paakyat ng rooftop.
"ANDREA!!" Napalingon ako at halos maluwa ang mga mata ko ng makitang nag uunahan silang maabutan ako. Mas binilisan ko ang pagtakbo--
"Aray!" Napahiyaw ako ng matumbay ako, agad kong tinignan ang taong nakabangga sa akin pero bago ko pa makita ang mukha niya ay nauna niya pang nahawakan ang braso ko at hinila ako patayo.
"A-aray! bitawan mo ko!" Pagpupumiglas ko habang pilit na binabawi ang braso ko mula sa kamay niya but it's useless!!
lumingon ako sa mga estudyanteng humahabol sa akin at malapit na sila! at ang mas kinatakot ko ay yung iba may mga dalang mga baseball bats, yung iba mukhang arnis. Teka?! Papatayin ba nila ako?! This is just a game!
"Bitawan mo ko!! parang awa mo na--" natigilan ako ng magtama ang mga mata namin. His eyes, nakakatakot
"Nakikiusap ako! Bitawan mo ako!" maluha luha kong pakiusap ng muli kong makita na malapit na malapit na sa amin ang mga estudyante--"Ahh!" Marahas niya akong tinulak sa likod niya at dahil napaka lampa ko napatid ako at napaupo sa sahig. Ng mag angat ako ng tingin napa atras ako habang naka upo dahil nakatayo na sa harapan ng lalaking tumulak sa akin ang mga estudyanteng humahabol sa akin. Pero ang likod ng lalaki ang nakaharap sa akin habang siya nakaharap sa mga estudyante.
Pagkakataon ko na.
tumayo ako para tumakbo paakyat ngunit pagtalikod ko para umakyat ng hagdaan muli nanaman akong napaatras ng makita kong nakatayo sa hagdanan si Lewis na nakasandal sa railings habang may hawak na swis knife at tila pinag lalaruan niya pa ito.
A-anong gagawin ko?
Napalingon ako sa kinaroroonan nung lalaki kanina dahil sa sunod sunod na sigaw na narinig ko galing sa dereksyon niya pero ang mas kinagulat ko sa nakita ko ay halos mapuno na ng mga taong nakahiga ang hallway dahil sa mga estudyanteng walang malay at yung iba mukhang nammimilipit sa sakit ng katawan at nung tignan ko yung lalaki kanina nakatayo lang siya at sinasalag ang mga atakeng binibigay sa kaniya.
"Ahh!" Napatakip ako ng bibig sa gulat dahil sa may kung sinong duwag ang muntik ng tamaan siya sa likod ng batuta pero dahil sa bilis ng pangyayari nagulat nalang ako ng imbes na yung lalaki yung matumba yung estudyante pang nagtangkang tamaan siya sa likod ng batuta.
Iilan nalang ang mga estudyanteng natitira pero mukhang wala na silang balak pang sumugod dahil ng tignan sila ng lalaking nakatayo ay sabay sabay silang nagsitakbuhan palayo.
Nilingon niya ako at wala pa ring pinagbago ang mga mata niya. At sa hindi malamang dahilan may mga matang lumitaw sa isip ko. Na parang nakita ko na ang mga matang ganon..
"Target found" At kasabay ng sinabi niyang 'yon ay naglakad siya papunta sa akin. Ano daw? Targat found?
"W-what target?" Papalapit siya ng papalapit sa akin habang ako naman parang ang bigat bigat ng mga paa ko habang umaatras. Nakatingin ako sa mga mata niya na parang kinukuha ang lakas ko para tumakbo palayo sa kaniya.
natigilan nalang ako ng maramdaman kong may kamay na nakahawak sa braso ko, agad akong nabalik sa senses ko at nilingon kung kanino ang kamay na 'yon pero bago pa ako makalingon ng tuluyan may binulong na siya sa akin.
"You're the target Andrea Cortez" He stated and I know that voice!
tuluyan ko siyang nilingon at nakumpirmang siya nga si "Dennis" sinubukan kong tanggalin ang kamay niya sa braso ko pero napaka higpit nito at ang sakit sakit ng hawak niya sa akin
"Let her go, bastard" para akong aatakihin sa puso ng marinig kong magsalita ang lalaking lumalapit kanina sa akin na ngayo'y nasa harapn namin ni Dennis.
"Bastard? tsk. aren't you talking to your self Bryan?" Damang dama ko ang tension sa pagitan nila at base sa mga tingin nila sa sarili masasabi kong hindi nila gusto ang isa't-isa. At parang nang pipikon pa 'tong si Dennis sa sinabi niya kay Bryan, habang si Bryan naman mas kumunot ang noo.
Oh God, please get me out of here.
"Hindi ako bastado, and you know that." Bryan said in return. Na mas nagpadagdag ng tension. He steps towards us at hinigit ang isa kong braso palapit sa kaniya and because of that napaigta ako sa sakit dahil hindi pumayag na mabitawan ako ni Dennis at mas humigpit ang hawak niya ganon rin 'tong si Bryan.
"Aray" I hissed "Get off me" mangiyak ngiyak kong paki usap habang nakatingin nalang sa sahig. I can't bear seeing them lalo na 'tong kakarating nalalaki.. si Bryan, yung mga mata niya. It creeps me out!
"Long time no see nga pala" Halata ang sarkasmo sa boses ni Bryan
"Bakit ba kase bumalik ka pa? hindi mo ba naisip na ginawan na kita ng pabor noon? I gave you a chance already para hindi umabot sa ganto ang lahat. Binigyan na kita ng chance para makaligtas--" Hindi natapos ni Dennis ang sasabihin ng hilahin ako palapit ni Bryan sa kaniya pero ganon parin dahil parehas parin nila akong hindi pinapakawalan.
"Chance? for what? ah.. for you to have the throne?" Bryan paused but it just added fuel on the fire and kasabay n'on ay mas humipit pa ang hawak nila sa braso ko. Balak ba nilang putulan ako ng braso?! at anong trono trono naman 'yang naririnig ko? tapos ako daw? target? Ugh!
"tsk, tsk. then I must really say Dennis. Hindi kita hahayaan. Kahit anong gawin mo ako at ako ang nararapat sa trono and that means this girl is mine" Napakunot ang noo ko sa sunod niyang sinabi. No one owns me!
Susubukan pa sana nilang maghilaan sa akin ng biglang mag salita si Lewis "Kung gusto niyong mabuhay pa 'yang target niyo I suggest na bitawan niyo na siya--well, kung gusto niyo lang naman siyang mabuhay" pagkatapos n'on ay narinig ko rin ang pag hikab niya na tila bagot na bagot na ito.
Pero mukhang walang gustong bumitaw sa akin. Huminga ako ng malalim at sinubukang magpumiglas sa mga hawak nila pero mukhang wala talaga silang balak bumitaw "God! ano ba?! alam niyo bang pinipigilan niyo ang pagdaloy ng dugo ko sa braso ko?! get the heck off me! please!" I exclaimed and as if on cue bumitaw sila.
Sa pagkabitaw nila dama ko ang pang lalambot ng mga braso at tuhod ko. Umatras ako at tinignan silang tatlo na kasalukuyan namang nakatingin rin sa akin.
"What now?! ano bang kailangan niyo? gosh it hurts" reklamo ko habang hinihimas himas ang magkabilaang braso ko.
"I don't care, as long as you're alive kailangan kita" matigas na sinabi ni Bryan at dahil doon ay napa angat ang kilay ko.
"Excuse me? ano ako? wanted? dead or alive?" sarkastiko kong sinabi. I don't kung masasaktan ulit ako basta wala akong balak manahimik muna ngayon dahil gulong gulo na ako. first, bakit ako napasali sa larong 'to--which is isa sa mga hahabulin--yeah! I know na lagi akong nabubully pero with them? I don't think so na 'yon lang ang dahilan, dahil hindi sila taga dito sa university na 'to ang I'm sure of that dahil kailangang nakasuot ng uniform bago maka pasok dito sa loob ng campus at isa pa! yung helicopter and motorbike kanina, sigurado akong hindi hahayaan ng university na gamitin ng mga students ang mga 'yon within school hours.
second, ano daw? target? ano nanamang kalokohan yan! at huli--what's with they-so-called-game?!
Sa paghihintay ko ng sagot sa kanilang tatlo wala akong narinig kahit ano pero nakita ko silang ngumisi--and because of that nangilabot ako.
"Matalino ka nga..." Kasabay ng sinabing 'yon ni Dennis ay ang paglingon niya kay Bryan. Liningon rin siya ni Bryan. Their eyes are very furious.
A-ano nanaman kayang mangyayari? Ng tignan ko naman si Lewis ay mukhang nasisisyahan pa ito sa nangyayari.
This is it Andrea! chance mo na 'to para maka takas! pero paano?
Natigilan nalang ako sa pag iisip ng biglang mag salita nanaman ang taong pasimuno ng lahat."Woah woah! are the royal princes shall going to begin a fight 'till to death now?" sa pagsasalita niya ay naagaw nito ang atensyon naming lahat.
"Wag muna! maaga pa masyado. . . ano pa nga bang hinihintay niyo dyan? bakit hindi pa kayo umakyat ng rooftop ngayon? bahala kayo, kung hindi kayo aakyat. . . edi sila ang magpapa akyat sa inyo"
"Sila?" tanong ko, sinong tinutukoy niya-- mabilis ang napalingon sa dulo ng hallway ng makarinig ng mga tumatakbo papunta rito habang may mga hiyawan ring kasabay at ng makita ko kung gaano sila karami ngayon tila gusto kong tumakbo paakyat ng rooftop para mabuhay dahil sa mga itsura nila. . . mukhang wala silang balak bumuhay! pero bakit?!
Ng balingan ko ang tatlong lalaking kasama ko ngayon ay mukhang wala silang balak gawin--like parang wala lang sa kanila ang nangyayare habang ako natataranta na! Ah! Bahala sila! aakyat ako!
Akmang tatakbo na ako paakyat ng hagdan ng may pumigil na kamay sa akin. "That's a trap. Wag kang aakyat kung gusto mo pang mabuhay" Wika ni Dennis na siyang may hawak sa akin pero ang mga mata niyang kasing lamig ng yelo ay nakatanaw lang sa mga estudyanteng papalapit na sa amin!
"Anong trap?! eh anong gagawin natin?!" Tanong ko sa kaniya. Tinignan ko silang tatlo pero mukhang wala silang balak!
"Butawan mo ako! bitawan mo ako!" Pagpupumiglas ko. Bakit ba nangyayare sa akin 'to?! I didn't deserve this!
"Please! let go off me--" Natigilan nalang ako ng makita kong mag angat si Bryan ng baril at tinutok ito sa mga papalapit sa amin.
seriously?! totoong baril ba 'yon?
Pinagmasdan ko ang daliri niya na magpipihit sa triger and it's like everything is in slowmotion at parang hindi na ako makakahinga sa pagdiin ng daliri niya sa katilyo ng baril.
"N-no!" Papatay siya? No! hindi ko kayang makakita ng pagpatay!
BANG!
"AHHH!!" Napapikit ako ng pumutok ang baril kasabay n'on ay ang pag agos ng luha ko.
==
Hey guys. Comment naman please? salamat. BRYAN ON THE SIDE