Pov.Kacper
Julka od rana się do mnie nie odezwała. Próbowałem dzwonić, ale nic. Nie odbierała, a raz nawet odrzuciła połączenie. Byłem strasznie zły, że się nie odzywa, ale możliwe, że coś jej wypadło. Chociaż gdyby tak było to napewno w jakiś sposób by mnie poinformowała. Zawsze tak robiła. Postanowiłem więc, że skoro ode mnie nie odbiera to spróbuje się dodzwonić do idali, ale najpierw musiałem zdobyć jakoś jej numer. Szukałem wszędzie, ale nigdzie nie udało mi się wyczaić jej numeru, wiec po moich staraniach postanowiłem po prostu do niej napisać na instagramie. Poprosiłem o jej numer a ta od razu go podała. Zadzwoniłem i po trzech sygnałach usłyszałem jej głos.
-Eluwina Idalia, pewnie już wiesz ze jestem z Julką i w ogóle, ale ogólnie to Mam prośbę-powiedziałam na jednym oddechu
-No słucham cię
-Chodzi o to, że blondyna się do mnie nie odzywa, nie odbiera telefonów i nie odpisuje, wiesz może o co chodzi?- zapytałem
-Wiem o co chodzi, ale nie jestem pewna czy mogę ci powiedzieć. Julka się boi, że zaprzepaścisz przez to swoją karierę i nie chce żebyś się denerwował-odpowiedziała dziwnym głosem
-Ale chodzi o coś poważnego? Zdradziła mnie?- to było jedyne co na ten moment przychodziło mi do głowy
-Wiesz co, mi by było głupio Kacper. Julka w życiu by cię nie zdradziła, ale skoro tak bardzo chcesz wiedzieć i ci na niej zależy to przyjedź dzisiaj do Wrocławia. Ja ci tutaj wszystko opowiem bo po prostu mi ciebie szkoda. Jesteś jej chłopakiem i powinieneś wiedzieć co się stało- odpowiedziała lekko zdenerwowana. Postanowiłem, że faktycznie przyjadę do tego Wrocławia. Co z tego ze jest 19:00. Ja chcę wiedzieć o ci do cholery chodzi. Idalia podała mi przez telefon swój adres i chwilę później byłem już w samochodzie. Jechałem szybko, nie zwracając uwagi na przepisy. Dobrze, że nigdzie nie stała policja, bo napewno dostałbym jakiś mandat.
Pov. Idalia
Dopiero po zakończonej rozmowie z brunetem, zrozumiałam jaka głupia jestem. Julka mnie prosiła, żebym nic nikomu nie mówiła a szczególnie Kacprowi, ale oczywiście ja musiałam zrobić po swojemu. Teraz napewno mnie znienawidzi i nie zaufa mi z powrotem. Postanowiłam zadzwonić do blondyny i porozmawiać z nią chwilę. Dobrze, że Julka ma przez jakiś czas wolne i nie musi myśleć o szkole. Ja niestety już jutro muszę iść i znów zacznie się nauka. A było tak pięknie.
-Siema blondyna, jak tam co robisz?- zapytałam jak gdyby nigdy nic.
-Idalia, jest do dupy. Kacper cały czas do mnie dzwoni a ja nawet nie odbierałam. Jak on sobie coś głupiego pomyśli i przyjedzie tutaj? Co ja wtedy zrobię?- powiedziała zrozpaczona
-Nie myśl o tym i odpoczywaj. Ja cię jutro odwiedzę po szkole i pogadamy- chwile jeszcze porozmawiałyśmy a potem skończyłyśmy konwersację gdyż Julka dostała kolację i musiała zjeść spokojnie.
Pov.Kacper
Do domu Idalii dotarłem o godzinie 21:30. Jechałem dość szybko, żeby nie dotrzeć jak dziewczyna będzie już spać. Sprawdziłem jeszcze raz czy dobrze trafiłem i ruszyłem pod mieszkanie dziewczyny. Nie wiedziałem czego się spodziewać i zdenerwowany zadzwoniłem dzwonkiem do drzwi. Chwile później otworzyła mi niska blondynka w okularach. Uśmiechnąłem się a ona przepuściła mnie w drzwiach.
-Nie chce się rozgadywać, bo nie mam dzisiaj humoru. Mogłabyś mi od razu wszystko opowiedzieć? Martwię się...- powiedziałem
-No bo... nie wiem w sumie jak zacząć. Julka po prostu Leży w szpitalu- gdy dziewczyna to powiedziała, moje oczy momentalnie mnie zapiekły. Jak Julka mogła mi nie powiedzieć tak ważnej rzeczy.
-W którym szpitalu, co jej jest?-krzyknąłem
-Nie drzyj się bo sąsiedzi będą mieć wąty i moi rodzice zaraz się zlecą. Nie mogę ci chyba powiedzieć dokładnie co się stało. Lepiej będzie jak jutro do niej po prostu pojedziesz, ale nie denerwuj się na nią. Ona strasznie się boi, że ją zostawisz. Pojedziemy do niej jutro obydwoje i wszystko ci wyjaśni- powiedziała blondynka. Nie wiedziałem jak się zachować. Było mi przykro, że Julia ma jakieś tajemnice, których nie chce wyjawić. Myślałem, że mi ufa...