“Fred!”
“Bakit? Badtrip ako sa’yo ngayon! Wag mo akong kausapin.” -___________-
“Childish! Magbihis ka na muna tas balik ka agad. May sasabihin ako.”
“Mahalaga ba yan?”
“OO! Bilis na!”
Psssssh! Ang sungit! Kaya naman, agad-agad akong tumungo sa kwarto ko at nagbihis gaya ng sabi sa’kin ng NAPAKABAIT kong kapatid!
“Manang, si Kuya?” tanong ko sa kasambahay naming pagkababa ko.
“Nasa labas po. Sa may garden.”
“Ah.. sige, thanks!”
Pinuntahan ko naman din siya agad. Nandun siya naka-upo at seryosong nagbabasa. Hmmmm?
“Bakit?” agad kong tanong sa kanya.
“Upo!” seryosong utos niya.
“Kelan ka pa naging bossy?” psssssssssssssssssh! (¬¬)
“I already meet him.” Diretsang sabi niya
Eh? “Sinong na-meet mo?” inosenteng tanong ko naman.
“Your fiancé.”
O______________________________________________________O
“K-k..kelan?” mahinang tanong ko.
“Kanina. Maaga natapos ang klase ko, at tinext ako ni Mommy na i-meet yung lalaki. So ayun, nimeet ko siya.” He shrugs.
“Teka.. bakit ikaw? Bakit hindi nalang ako?” nagtatakang tanong ko.
“I don’t know. All I know is you’ll meet him sometime next week. I believe it’s after exams? Yun kasi ang sabi sa’kin nung fiancé mo.”
*sigh*
“Kuya, sa tingin mo, okay ba siya? I mean, character wise, mapagkakatiwalaan ba siya?”
“Sa tingin ko ‘OO’ Fred. May breeding siya. Good-looking. Halatang matalino din. I guess, wala ka naman na sigurong poproblemahin dun.” Sagot niya sakin habang nakatitig. Nakikita ko ang pag-aalala sa mukha niya. Nababasa ko sa mga mata niya.
“All right then.” Pinisil ko ang kamay niya. “I guess you won’t have anything to worry naman pala.” And with that I let go off a deep sigh.
“Yea. I can also sense that. Kelangan mo lang talagang magpakabait Fred. Hindi na dapat umiral yang pagiging childish mo.”
“Kuya, I’ll try. I’ll try to be the person HE wants me to be. If it means to follow everything HE wants me to do, just to please HIM, I’ll do.” Sabi ko. Kung kinakailangan kong magbago para sa lalaking God knows hindi ko kilala, DAMN IT! I’ll TRY my very best. Basta wag lang niya akong inisin then magiging okay kami. Hindi pa naman mahaba pasensya ko.
“Fred, you know you can always back-out.” Sabi ng Kuya ko sabay pisil sa kamay kong nakahawak sa kamay niya.
“Kuya, No! I won’t. mahirapan na ako’t lahat, hindi ko babawiin ang desisyon ko. Not when you and Mom and Dad is concern.” Agad-agad kong pahayag. I know naman kung anong gusto niyang ipahiwatig. Guilty! Guilty pa din siya sa ginawa kong desisyon. “Kuya, basta ba’t gwapo yung fiancé ko, AYOS na AYOS na! HAHAHAHAHAHAHAHA” ＼（○＾ω＾○）／ Pagbibiro ko nalang. I want to lighten up our mood.
“HAHAHAHAHA. Gwapo naman.. kaya lang……”
“Kaya lang?” ewan ko lang pero na-a-anticipate ako sa kung anumang karugtong nun..
“Kaya lang…
…MAS gwapo parin ako! HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!”
(；一_一) (；一_一) (；一_一) Yun lang!
“Psssssh! Akala ko pa naman kung ano. Hmmmp! Akyat na ako Kuya. tawagin mo nalang ako pag mag-di-dinner na. Magre-review ako. Bye!” sabay kiss ko sa cheeks niya. Oh hah? Ang sweet ko kayang kapatid. XD
“Sige. May tatapusin pa din akong report eh.”
Kaya heto ako ngayon, nagbabasa ng notes. Kesa naman sa wala akong gawin. Kaka-boring kaya yun. hmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm…
Feel na feel ko na ang pagbabasa nang..
Calling…
[Mamang Pogiiii <3]
(ʘ‿ʘ) (｡◕‿‿◕｡) OH-MY-GAAAAAHHHH! *eheeeeeem*
“Hello?”
“Hi! Na-miss ba ako ng baby kuleeet ko? hehe”
“Ha-ha. Hindi eh! Sorry ah!” Nyahahahahahaha! Mapagtripan nga! =P
“Awwwe. Ang bad naman ng baby ko, hindi man lang ako na-miss. Makapaghanap na nga lang ng bagong baby.” I bet naka-pout pa yan. Haha. Ankyoooooot! XD
“Hooooooy! Sige subukan mo nang di kana makabalik dito sa Pilipinas!” Hmmp! Dapat ba talagang sabihin yun? ang ouch nya ah! -_____________-
“Haha, I’m just kidding! There’s no one like you Xanthia. I miss you so much!” ≧◡≦ Nakaka-kilig naman eh!
“Talagang wala! Kaya kung gusto mo pa akong makita at maka-bonding, umuwi ka na bago graduation ko para masulit mo pa ako! hahahahahaha!”
“Why? What about after graduation?” ﴾͡๏̯͡๏﴿ Uh-oh! Should I tell him?
“Uhmmmm.. Well.. Syempre, di ba nga busy na ang college life? E di.. uhmm.. hindi na tayo makakapag-bonding nyan. Alam mo yun.. he-he.” (；一_一) pagpapalusot ko nalang. *sigh*
“Are you sure yan lang ang reason? I know you too well Xanthia. May tinatago ka sa’kin. Tell me…”
“…….”
“Alright. I won’t force you to tell me. Gaya nga ng sabi ko, I know you too well. I’m sure ayaw mong pag-usapan. But you can still tell me if gusto mo ng makaka-usap. Kung gusto mo lang naman…”
“I’m sorry Ethan. I’ll tell you naman eh. It’s just not the right time.”
“I understand. HAHA. Cheer up baby kuleeet! Nagre-review ka ngayon?”
“Opo Mamang Pogiiii~ kakatamad na~~” =ω=
“Wag ganun! Haha. Kung anjan lang sana ako, binatukan na kita! Hahahahahaha”
“Hahahahahaha.. pag andito ka, inspired akong mag-review eh!” （ミ￣ー￣ミ）
“alam ko! pasasaan pa’t ang pogi ko diba? e di swak ang view. Haha”
“Aba! Conceited pa rin. Psssh!”
“Hindi ah! pagpapakatotoo yun!”
“Haaaay.. Ewan ko sa’yo! Hmmp! Ge, bye na. Istorbo ka! Alam mo yun?”
“haha. Pinagtatabuyan mo na ako nyan?”
“Wag ka nga mag-pout! Pa-cute pa eh!” =______________=
“Haha. How did you know? Ikaw na talaga baby kuleeet! It looks like hindi lang pala ako ang nakakakilala sa’yo. Mukhang kilalang-kilala mo rin ako! haha.”
“Naman! Unfair kaya kung ikaw lang! hahaha! bye na nga.”
“Ok, bye. Love you. See you soon.” Then he hangs up. ^________________________^ sobrang lapad ng ngiti ko, I know! XD Hindi ko maiwasan. Gaya ng dati, pinapakilig pa rin niya ako.
HAAAAAAAAAAAAAAAAAAY!!
ヽ(〃＾▽＾〃)ﾉ Ma-i-inspire na naman akong mag-aral ngayon.
“Fred! Kain naaaaaaa!” sigaw ni Kuya sa labas
“Coming!” ^____________________________________^
====================================================
WEEEEEEEEH! Ansabe? May UD ^____________________^
COMMENT. VOTE. VOTE. At isa pang VOTE! HAHA!