Öncelikle uzun zamandır bölüm atamadım biliyorum bu hafta aslında atacaktım ama biliyorsunuz ki savaş ve fazlaca şehidimiz var bölüm atmam pek uygun olmaz.Ama bu bölümde şehit çocuğunun ağzından bir mektubu yayınlamak istedim iyi okumalar.
Merhaba Baba:
Haberlerde gördüğümde o kocaman harflerle yazılı olan ŞEHİT yazısını önce dua ettim.Ne olur babam olmasın içlerinde diye.Annem hemen ağlamaya başladı.Babaannem ise dua etmeye.Ben de açtım o minik ellerimi ve dua etmeye başladım.
"Allahım lütfen,lütfen babam ölmesin bana sözü var hem buraya geldiğinde parka götürecek beni öyle demişti bana. Babam verdiği sözleri tutan birisi o yüzden ölmedi değil mi? Ölmesin daha ölmek için çok erken onun için."
Annemin yanına gittim.Göz yaşlarını sildim hep avucuna alıp öpücükler kondurduğu elim ile."Ağlama anne babamın bana sözü var gelip beni parka götürecek daha ,üzülme o yüzden ölmedi babam"dedim titreyen sesimle.Annem beni kucağına aldı ve hep o çok sevdiğin saçlarıma öpücük kondurdu.
Bana kızma ama babacım o gün erken yatmadım.Çünkü haberlerde senin resmin çıkar mı diye hep bekledim.Oysa sen erken yatmazsam senin gibi uzun boyum olamayacağını söylemiştin.
Ertesi gün ise evimize doluşan komşular dikkatimi çekmişti en çok ta hepsinin ağlaması! Ne olduğunu anneme sorduğumda bana sadece"Üzgünüm kızım ama baban bu sefer sözünü tutamayacak seni parka ben götürsem?"dediğinde anlamıştım işte senin ŞEHİT olduğunu.
Sinirle odama gittim.İnanmadım çünkü ,sen hep tutardın sözlerini.Ağlamaya başladım sonra.Yatağımın kenarında duran oyuncak tavşanı elime aldım.Sen bana bunu aldığında ben yine ağlamıştım ve senin o sözlerin geldi aklıma."Sen benim kızımsın,sen asker kızısın ve güçlüsün o yüzden ağlama bir daha sil o göz yaşlarını"demiştin bana.
Sildim göz yaşlarımı ben senin kızındım bir kere ağlamazdım öyle kolay kolay.Cama asılan bayrağa baktım.Sen bunun için can vermiştin değil mi baba? Bayrağın ucunu elime alıp öptüm ve alnıma koydum.
"Kızım bak bu bizim vatanımız işte.Bu ay ve yıldız var ya işte o senin her şeyin kızım..Bu kırmızı renk var ya ŞEHİTLERİMİZİN kanı,bunu için savaş,güçlü ol ve bunu ucunda ölüm dahi olsa koru"
Bu bayrakta senin de mi kanın var yani baba? Tekrar öptüm ve tekrar,tekrar çünkü senden bize kalan tek şey buydu.Sen eğer bunun uğruna öldüysen demek ki gerçekten değerli bir şeymiş ben bunu anladım baba.
İçeri geçtiğimde herkes ağlıyordu.Ama neden? Sen bana ŞEHİTLERİN acı çekmediğini ve ŞEHİTLİĞİN çok özel bir şey olduğunu demiştin.Sen acı çekmedin ki neden ağlıyorlar? Yoksa acı mı çektin baba?
Cenazen olurken o büyük tabutundan bende tuttum biliyor musun baba? Belki boyum senin kadar uzun değildi ama amcam beni kucağına alarak uzatmıştı boyumu bir nebze.Ben gururla taşırken tabutunu içimde garip bir his oluştu.Sen artık hiç gelmeyecektin değil mi eve? Benimle uyuyamayacaktın,seninle beraber markete gidemeyecektik,okula da sen bırakmayacaktın bundan sonra iyi de bunun neresi iyi baba?
Resmini tabutunun önüne koyarken koşarak gittim yanına.Sen bu resmi çekildiğinde çok mutluydun şuan da mutlu musun? Beni duyabiliyor musun peki? Eğer beni duyuyorsan bil ki seni çok seviyorum baba.
Belki diğer insanlar 3-4 gün sonra unutacak seni ama ben asla unutmayacağım.Her gün dua edeceğim sana ve teşekkür edeceğim.Sana herkes adına her gün teşekkür edeceğim baba.
Bizi kurtardığın için,bu günde rahatça uyuduğumuz,karnımızı doyurduğumuz için teşekkür ederim.Vatan adına sana teşekkür ederim.Döktüğün o kan adına teşekkür ederim.Bende büyüyünce senin gibi olacağım.
Asker olacağım ben baba ve emin ol seni hep ama hep hatırlayacağım.Zaten sol yanımdaki bu acı unutulur mu?Annem tabutuna sarılarak ağlıyordu.Bende bir kolumu anneme bir kolumu ise resmini sardım.İşte şimdi son kez yine birlikte sarılıyorduk. Üçümüz yine beraberdik,son kez...
Ben babamın kızıyım,asker kızıyım ben ŞEHİT KIZIYIM.Belki unutucaksınız 3-4 gün sonra babamı,diğer babaları,şehitleri ama onlar sizi asla unutmayacak.Biliyorum her gün ama her gün bu vatanı kurtardıkları için bu bayrak uğruna öldükleri için gurur duyacaklar kendileri ile. Bende gurur duyuyorum sizinle.
Okulda bana "Baban öldü"diyerek acıyan gözler ile baktılar.Öğretmenlerim bana karşı artık daha farklı davranıyor.Ama bilmiyorlardı ki benim babam ölmedi BENİM BABAM ŞEHİT OLDU. Ve bun acınacak bir durum değil.İstiklal marşı okurken çoğu kişinin sesi çıkmazdı ama ben boğazımın acısına aldırış etmeden söylerdim marşımızı.Bayrağa bakardım sanki sana bakar gibi.
Ağlamak isterdim her seferinde ama ben senin kızındım değil mi? Tüm okulun karşısında elim mikrofonda kağıda yazdığım şeyleri okumaya başladım
"Bana acıyan gözler ile bakıyorsunuz bunu biliyorum,öğretmenlerim bana sırf babam yok diye farklı davranmayın ya da arkadaşlarım bana boşuna babam öldü demeyin çünkü benim babam ölmedi ŞEHİT OLDU"Elim ile bayrağı gösterdim"Ve işte orada"
"Siz belki hala mırıldanarak okuyacaksınız marşımızı ama ben sanki babama okuyor gibi okuyacağım,vatana okuyor gibi.Siz anlamazken hala bu vatanın değerini,bayrağın değerini cephede hala şehit olacak askerlerimiz.Onları anacaksınız bunu biliyorum ama bu günler sürecek.Aileler evlatlarının acısını ise her saat hatırlayacaklar.Sizden istediğim benimle aynı şeyleri yaşamak değil sadece anlamak! Askerler sırf biz bu günde rahatça başımızı yastığa koyalım diye bedenlerine mermi yerken sizden istedikleri sadece onları hatırlamak,anmak ve bu yaptıklarından pişmanlık duyurmamak.Bunun için okuyun. Vatan için ŞEHİTLERİMİZ için okuyun ve asla ama asla o pis elleri bu bayrağa değdirmeyin,tabutlara değdirmeyin,vatanınıza değdirmeyin.Güçlü durun bu vatan için. Bende güçlü duracağım babam için.Çünkü ben babamın kızıyım ben ŞEHİT KIZIYIM"
-
-
-
Tüm Şehit ailelerine sabır diliyorum.Unutmayın onları ölü değil ŞEHİT.Onları sadece bu gün ya da yarın hatırlamayın onları her gün hatırlayın.Çünkü onlar kimsenin kolay kolay sahip olacağı şeyleri yapmadılar.Onlar herkesin cesaret gösteremediği şeyi yaptılar.Onlar bu vatanı canları pahasına korudular işte bu yüzden değerliler.Tekrardan tüm şehitleri rahmet ile anıyorum...