Tatlong taon..
Tatlong taon din simula ng umalis ako ng Pilipinas at nanirahan sa England matapos ang sunod sunod kong operasyon dahil sa brain cancer.After my parents death, nalaman kong may sakit ako.
And worst? Nobody knows it. May babalikan pa ba ko?
Bumaba ako ng sasakyan at nakatitig lang sa napakagandang view ng bahay nasa aking harapan.This house bought my mother in law for us as a wedding gift.Dito kami nagsimula ni Ethan.Hindi ko alam kong may babalikan pa'ko.
But I must try.
"Mam,nandito na po tayo sa Greenville Subdivision."
I mouthed kuyang driver. " Thankyou.."
Binuksan ko ng marahan ang back door, I want him to surprise kaya dito ako dumaan, I actually buy his favorite chocolate cake as peace offering.I suddenly opened the door and Im litte bit disappointed.Akala ko kasi ako parin.I saw him with another girl and their kissing.
Binasag ko ang kalandian nila ng malakas na sigaw.
"Who the hell are you?" Tingin ko sa babaeng na sa kanyang harapan.
Napaawang ang kanyang bibig dahil sa labis na pagkakagulat ngunit agad naman ito nakabalik.
"What are you doing here?!" mariin niyang tanong.
"Sinong may sabi sayong pwede ka pang pumasok dito!" tiim baga niya tanong muli sa akin.
Fuck! Nagagalit ba siya kasi pinutol ko ang halikan nila? After all these years! Damn..akala ko may babalikan pa ako...
"So? Bawal na pala ako pumasok sa bahay NATIN..." mas diniinan ko talaga ang pagsabi ng natin dahil ng gigigil talaga ako sa babaeng katabi niya.
"And you?!" Turo ko sa babaeng kaharap niya.
"GET OUT! We need a fucking privacy here!"mataray kong sabi sa babae.
Agad agad namang tumakbo paalis ang babaeng katabi niya.At masama paring nakatingin sa akin si Ethan.
"Please I can expl--------"
"Stop! I dont want to hear you fucking explanation!"walang gana pa niya sabi.
I tried to explain.
Sinubukan kong magpaliwanag ngunit sarado ang kanyang mga tenga.
"B-but.."
"three years Ely! three fucking years simula ng iwan mo ako,three years kang hindi nagparamdam! Bakit kapa bumalik? Masaya na ako Ely! Masayang masaya na ako."
No..No..No.. It cant be!! Hindi ako papayag!
Tuluyan na sana siyang paalis ngunit mabilis ko siya pinigilan at niyakap.
"Sorry kung iniwan kita. Madami nangyari Ethan,namatay sina m-mommy and d-daddy. At-at kasunod nun..."
"Kaya nakalimutan mong nandito ako? Puta naman Ely! Pagod na pagod na ako maghintay sayo, mula ng mawala yang alaala mo, hanggang sa pagbalik mo."
Ang mga huli niyang sinabi ang lalo nagpasakit sa aking dibdib. Stage 3 brain cancer then ito? Puta. mamatay na talaga ako..
"Palayain mo na ang nakaraan, palayain mo na ako." Lumuhod siya at pagmamakaawa niya sa akin.
"I-I cant.. I-I love you so much Ethan." Paos na sagot ko.Pagod na ako.
"T-Then set me free! Im tired El.. please.. I want to be happy again.."
Should I set him free?
"Please dont be selfish Ely.." dugtong pa niya na lalong nagpaluha sa akin.
Am I? Damn. Ganon ko ba talaga siya nasaktan? Ganon na ba talaga niya kamahal ang babaeng yon! Galit ako kasi mahal ko siya, galit ako kasi hindi na ako!
"Do you love her?"
Please answer me NO, babe. Please...
"Yes.A-And were having a baby. Im sorry El.." sincere niyang sagot na lalong nagpadurog sa pagkatao.Im trying to be happy, kahit bilang na ang mga oras ko.
"Are you serious?" gulat na tanong ko sa kanya.
Fuck! I want him to stay.
But he cant!
Pinilit niyang alisin ang pagkakayakap ko sa kanya, ngunit hindi parin ako nagpatalo.Im fucking tired for this.
He didnt answer me.
"Please...."
"L-Love me again..." pagmamakaawa ko sa kaniya.
"I-cant..Im sorry.." matabang niyang sagot.
"K-Kahit pangalawa lang.Please dito ka lang sa tabi ko!" pagmamakaawa ko.
"Damn Ely! Ganyan ka na ba talaga kadesperada?!" pagmumura niya.
"My wife is fucking pregnant! Stay away from my life!" Dugtong pa nito.
No fucking way.
"She's not your wife! Im your fucking wife! For pete sake!" Sigaw ko.
"Okay then."
Tuluyan na siyang umalis sa pagkakayakap ko sa kaniya, sinubukan ko siyang habulin kahit hinang hina na ang aking katawan.Tinawag ko ang pangalan niya, mahina ngunit sapat na para marinig niya.
"Ethan!.."
"Ethan!.."
Tumakbo ako ng tumakbo at baka sakaling maabutan ko pa ang kanyang sasakyan.Nanginginig ang aking mga tuhod dahil pagtakbo ngunit pinilit ko parin ang aking sarili hanggang sa kusa ng bumigay ang aking mga tuhod, dahilan ng aking pagbasak sa lupa.Nagsimula ang aking paghikbi hanggang sa palakas ito ng palakas at kumawala na ang mga luha kanina pang gustong lumabas.
" M-Mahal na mahal kita."
"ELY!!!!!!!!!!!!!!!!! " sigaw ng isang pamilyar na boses sa akin.
Then everything went black..
Kiel POV:
"What happened? Tell me. God! your so freaking unconcious bat ka ba sumugod sa ulanan para habulin ang lalaking yun!".
"D-Dahil mahal ko siya."
"bat hindi nalang ako?" Napatawa ako ng pagak. "Ako yung nandito Ely! pero siya parin yung hinahanap mo! Mahal kita Ely. Mahal na mahal. Sana naman ngayon, ako naman. Ako naman yung piliin mo."
"I-I cant, Im sorry.. "