Yongsun emzirdiği bebeğini beşiğe koyup üstünü düzeltti ve odasından çıktı. Misafirhane gibi çocuklu, yetişkin turistlerin uğrayabileceği yerlerde üç erkek yönetiyor olsa bile beşik olmak zorundaydı.
Yongsun, çok iyi bir yere bırakmıştı bebeğini.
Direkt olarak mutfağa girip buzdolabını açtı ve neler yapabileceğini düşünmeye başladı. Ancak buzdolabı bomboştu. Markete gidip birkaç kahvaltılık almak gerekiyordu.
...
Yongsun, yeni uyuttuğu bebeği sayesinde mutfaktaki masaya tek başına ve rahatça oturmuştu.
Önlerindeki tabaklara büyük bir şaşkınlıkla bakan Junmyeon, Yixing ve Baekhyun üçlüsü ile gülümsedi Yongsun.
Baekhyun büyük bir keyifle konuştu. "Neler hazırlamışsın Yongsun!"
Junmyeon kafa salladı. "Evet, ellerine sağlık."
Yixing önündeki tabaktan bir çatal alıp ağzına attı. "Eline sağlık Yongsun."
Yongsun memnuniyetle gülümsedi. "Afiyet olsun."
...
Kendi kızının ağlama sesleri ile elindeki tabağı bırakıp ellerini yıkamakla uğraşan Yongsun'dan birkaç saniye sonra Yixing bebeği kucağına alıp susturmayı başarmıştı.
Yongsun ellerini kurulayıp Yixing'in yanına gitti ve bebeğini kucağına aldı.
"Bezini değiştirmeliyim. Birazdan devam ederim mutfağı toplamaya, olur mu?"
Yixing kafa salladı. "Olur."
Yongsun odasına giderken, Yixing salondaki koltuğa yerleşmişti. Junmyeon omzunu ittirdi Yixing'in. "Niye sert davranıyorsun kadına? Zaten üç tane erkeğin yanında kendini kötü hissediyordur. Bir de sen sert davranmasana."
Yixing kaşlarını çattı. "Ben ne yaptım şimdi?"
Baekhyun, eliyle yaptığı tik işaretini iki yana kıvrılan dudaklarının altına yerleştirdi. "Biraz gülümseyebilirsin mesela!"
Yixing omuz silkip televizyon izlemeye başladı. "Gülümsenmesi gereken bir şey olursa gülümserim."
Junmyeon iç çekti. "İnatçı herif!"