(SPG PO HEHE READ AT UR OWN RISK AND READ CAREFULLY)
DEANNA' S POV
This is really hard for me. Umuwi ako ng Cebu para mag impake, hindi alam ni Janica yun. Ang alam niya may aasikasuhin ako. Ang sabi ko sakanya mga 10 days lang ako dun. Pero nag extend pa ko ng 1 week kasi nga umuwi din yung parents ko dun. Sunday ang last exam ni Janica. Actually, umuwi na ko ng Sunday sa Manila para ayusin ko yung ibang gamit ko. By, monday pupuntahan ko si Janica tas Tuesday, flight ko na going to New York. Bahala na kung ano mangyari.
Ngayong sunday, 8am start ng exam ni Janica so pinasundo ko siya kela Ate Bey para ihatid dun. Ako yung naguutos kela Ate Bey and kela Jaycel na bisitahin lagi si Janica at bilhan ng food. Kasi alam ko nagkaka anxiety yun. Nakwento pa sakin ni Ate Jho na muntik na daw mag give up si Janica pero buti nalang naagapan nila. Pinasaya nila. Kaya malaki utang na loob ko sakanila. Gustong gusto ko na ako gagawa num kahit sa huling saglit nalang pero ayoko naman na biglaan ako aalis kay Janica. Sinasadya ko na di siya kausapin parati para di na siya masyado maattach sakin. Kaya nga din ako umuwi ng Cebu. Ang sakit, sobrang sakit. Di ko na nga alam gagawin ko. Bahala na talaga.
Natext ko naman si Janica kaninang morning pero di siya nag reply. Siguro nakakaramdam na. Almost a week na din kami b malamig sa isa't isa. Di kami nakakapag usap through call. Puro text lang, di pa palagi.
"Hi. How are you?" Text ko kay Janica.
It's 6pm. Sure ako nakauwi na yun from her exams. Pinapakamusta ko naman siya kela Ate Jho kaya kampante ako sa nangyayari sakanya.
"Patawa ka talaga no? Ano bang meron? Pag mga gantong bagay talaga binibigyan mo ko ng sakit sa ulo. Pwede ba? Pagod ako." reply niya.
"Kung ayaw mo na sakin, hiwalayan mo na ko. Hindi yung nagmumukha pa kong tanga kakaisip kung bat tayo nagiging ganto. Isang linggo tayong malamig. Hiwalayan mo na ko." sabi pa niya.
"I'm sorry. Pahinga ka na" Text ko.
Kinabukasan, it's monday. Kagabi kasi dun siya umuwi sa bahay nila. So ngayon monday, uuwi daw si Janica sa condo para mag ligpit sabi ni Ate Jho. Kaya pupuntahan ko siya.
Mga 11 am palang andun na daw si Janica sa condo kaya bumili muna ako ng foods para sakanya, syempre bucket of chicken favorite niya, 1 dozen of doughnuts, binilhan ko din siya bouquet ng flowers and chocolates tapos cake. Syempre last na to. Lubusin na natin.
Dumiretso agad ako sa condo niya after mamili. Siguro nakarating ako mga quarter to 2pm na. Dala dala ko lahat pumasok ako. Binuksan ko ng susi ko kasi ayaw na ayaw nya may nagdodoorbell, nagugulat daw siya. Kaya binuksan ko nalang. Naabutan ko siya nakahiga sa sofa habang nanonood. Siguro tapos na magligpit to. Pag pasok ko agad naman siya napatingin sakin. Naglakad ako tas nilapag ko yung mga dala ko sa dinning table. Agad naman niyang pinatay yung tv tas tumayo para pumasok sa kwarto. Sinundan ko naman siya.
"Hey Jans, can we talk?" sabi ko sakanya.
"Ano nanaman ba Deanna? Eh ganto nalang palagi eh. Wala naman ata nagbabago kahit ayusin natin."
"Jans pls.. Understand me."
"DEANNA KELAN BA KITA HINDI ININTINDI HA?" pasigaw niyang sabi na nakatingin sakin.
Siguro nga puno na siya.
"Hindi mo ba naisip na nageexam ako Deanna? Tapos binibigyan mo pa ko ng sakit na ulo? Ang hilig mo talaga sa gantong timing no? Dati din diba nakipag hiwalay ka sakin kasi nagdudusa ako sa pag aaral ko? Ganto din ba ngayon? Alam mo hiwalayan mo nalang ako ng diretso. Hindi yung pinagdudusa mo pa ko. Sagad na sagad na ko Deanna." sunod-sunod niyang sabi
"Jans, pls. Kumalma ka muna. Pag usapan naman natin to ng maayos. Parang awa mo na. Ibigay mo na sakin tong araw na to." sabi ko
"Bahala ka sa buhay mo" sabi ni Janica at lumabas ng kwarto at pumasok ng cr.
Mahigit isang oras siya sa cr. Nag antay lang ako sa sala. Yun pala naligo. Putek. Pag labas niya pumasok siya sa room niya. Pinabayaan ko lang siya mag bihis at mag ayos muna. Lumabas din siya pagtapos.
"Kumain ka na ba?" tanong niya habang may inaayos sa lababo.
Buti naman kalmado na.
"Di pa. Kain sana tayo? Nagdala ako ng food." sabi ko ng papalapit sakanya.
"Kumain ka na jan. Busog pa ko" malamig ng sabi.
"Sige na jans pls." sabi ko
Kaya no choice siya kundi kumain nalang din. Kumuha siya ng plato at nilagay yung chicken dun tas pumasok agad ng kwarto. Dun siya kumain. Habang ako dito sa sala. Okay lang. Atleast nakakain siya. Okay na ko dun.
Ilang oras din kami walang imikan. Di ko talaga alam ano gagawin ko. Andun lang ako sa sala habang siya asa kwarto. Umiiyak na nga ko eh literal. Di ko kasi alam pano ko sasabihin sakanya. Eh sakto lumabas siya. Nakita nya ko nagpahid ng luha.
"Bat ka umiiyak?" malamig na tanong niya.
Di ako sumagot.
"Di ka pa ba uuwi? baka hinahanap ka na. 5:30 na oh" sabi pa niya tas pumasok ulet sa kwarto. Sinundan ko naman siya
Eto na. This is it. Tinabihan ko siya ng upo sa kama. Tuloy padin pag tulo ng mga luha ko.
"Huy bat ka ba umiiyak? Alam mo di mo ko madadala sa iyak mo" sabi ni Janica
"Ano ba? Hihiwalayan mo ba ko? Kasi kung oo gawin mo na. Di yung iniiyakan mo pa ko jan." sabi niya pa.
"Jans, i'm sorry..." sabi ko.
"I just want to say na i'm not doing this for me. Para kay Dad kaya ko to ginagawa. Alam mo naman kung gaano ko gusto maging proud si Dad sakin diba. Ginagawa ko to para makatulong sakanila. Sorry if i needed to choose between u and them. I'm really sorry" sabi ko pa
"Ano ba Deans? Ano ba nangyayari? Alam ko may pinag dadaanan ka. And it hurts me seeing u like that. Lalo na ng di mo sinasabi sakin. Nababaliw ako kakaisip deans if I have something to do with that. Di masagot mga tanong ko. Asa cebu ka pa and i'm taking my bar exams. Deans nahihirapan ako." malungkot na sabi ni Janica
"Sorry Jans if kailangan mo pa pag daanan to. Sana yung bar exams mo nalang inaatupag mo. Pati ako naging sakit pa sa ulo. Naging distraction pa ko"
"Ano ba? Ano ba gusto mo mangyari? Pwede ba sabihin mo sakin. Gulong gulo kasi ako eh. Onti onti mo kong sinasaktan deans. Sa totoo lang."
"Jans I'm leaving ..." mahinang sabi ko habang nakayuko
"Aalis ka ng di nanaman naten to napag uusapan? Sige na umuwi ka na sainyo. Umalis ka na. Baka kasi mas kailangan ka talaga ng Daddy mo" sagot ni Janica.
She still don't get it.
"Janica, literal. Aalis na ko. I'm leaving Philippines. For good." sabi ki ng nakatingin sakanya.
Nakita ko naman pagkalugmok sa mga mata niya. And she started to cry na gulat na gulat padin.
"I know it doesn't need to end this way. Sorry ginawa ko lang yung pag iwas sayo para di ka na masyado mattach sakin kaya din ako umuwi ng Cebu. I'm really sorry if di ko sinabe sayo."
"Aalis ka Deanna? Ng pinas?" umiiyak na sabi ni Janica.
"I'm sorry." sagot ko
"Deanna bakit? May kailangan ka pa ba?"
"That's the least that I can do for Dad. No choice din kami ni Ced." sabi ko
"Ah you're leaving with Celine? Aalis kayo ng bansa ng magkasama? Sasama ka sakanya? You'll choose her?" sabi ni Janica.
Napa yuko nalang ako.
"Ah gets ko na. Magsasama na kayong dalawa. Alam ko naman eh. So ano pa ba patutunguhan nito? Hiwalayan mo na ko." sabi ni Janica at nag punas ng luha at umiwas ng tingin.
Wala kong nagawa kundi yakapin nalang siya. Nag iiyakan na kami dito. Sino ba nagsabi na maghihiwalay kami? Babalikan ko naman siya eh. Isang taon lang yun. Isang taon lang.
"Wala na to Deanna. Sige ako nalang tatapos" pag iiling ni Janica
"Jans no" sabi ko habang nakayakap padin sakanya.
"Ano gusto mo mangyari? Mahal mo ko habang mahal mo din si Celine? Tayo pero kayo magkasama ni Celine? Hindi pwede yun Deanna. Talo ako. Talo nanaman ako." sabi ni Janica.
Di naman niya maintindihan eh. Di ko naman ginusto makasama si Celine dun eh. No choice lang talaga ako. Tyaka di ko naman mahal si Celine.
"Jans di naman ganun eh." sabi ko
"Tangina deanna di naman ako ganon ka martyr para ipaglaban ka pa. Ayoko na. I'm breaking up with you. Maghiwalay na tayo. Di naman magwowork to eh." sabi ni Janica at tumayo para lumabas ng kwarto.
Ayun iyakan lang kami.
JANICA'S POV
Tangina eto nanaman eh. Hiwalayan nanaman. Eto yung masaket talaga sa relasyon yung maghihiwalay kayo. Wala na. Finish na talaga. Actually naramdaman ko naman to eh simula palang yung naging malamig kami ni Deanna sa isa't isa nung umuwi siya ng Cebu. Ewan ko ba. Okay naman kami eh. Oras? Oras yung sisira samin? Tangina.
Di masabi ni Deanna sakin na gusto na niya makipag hiwalay kaya ako na gumawa. Di ko inantay yung sagot nya kasi nag walkout ako palabas ng kwarto. Pumasok ako ng cr. Umiyak muna ko dun. Tiningnan ko yung sarili ko salamin. Kawawa. Kawawa ka nanaman Janica. Pagtapos ng paghihirap mo sa law school tas paghihirapan ka pa sa relasyon. Grabe hahahah favorite pahirapan
Halos mga kalahating oras ako na sa cr. Nagpakalma lang ako. Ayoko naman na magdramahan pa kami ni Deanna. Wala naman patutunguhan to. Kahit ang dami dami kong tanong sakanya. San ba siga pupunta? Bat kailangan pa umalis? Bat mas pinipili niya si Celine? Pero lahat ng yan ayoko na itanong. Bakit? May magbabago ba kapag nasagot niya? Wala naman eh. Aalis at aalis padin siya.
Ineexpect ko pag labas ko ng cr wala na si Deanna. Pero andun padin siya, sa sofa nakaupo nagcecellphone habang umiiyak padin. Hinayaan ko na muna siya. Pumasok ako ng kwarto at sinira ko yung pinto ko. Emote muna ko sa loob.
At 8pm, binuksan ko na yung kwarto ko kasi naiihi ako. So nag cr ako. Pag bukas ko andun padin si Deanna. Magang-maga yung mata.
"Bat andito ka pa? Pwede ka na umalis. Wala na tayong pag uusapan" sabi ko habang nagliligpit sa may dinning.
Nag dala pa siya ng bulaklak, cake, doughnuts at ibang pagkain yun pala makikipag hiwalay lang. Nag effort pa ha. Infairness.
"Iuwi mo na tong bulaklak at pagkain na dala mo. Wala yang pwesto dito sa condo." sabi ko pa.
Tumayo siya at papalapit sakin.
"Sayo yan Jans." sabi niya
"Para saan? Break up gift? Hahaha ikaw lang ata nagbigay ng ganon" sabi ko at tumawa ng peke.
Naglolokohan nalang kami dito. Tawa tawa tas mamaya iiyak ulet.
"Jans, i'll miss you" sabi niya while straightly looking at me.
"Oh lokohan nanaman tayo dito tama na umalis ka na. Wag ka na magparamdam sakin. Kailangan ko magpahinga" sabi ko at pumasok sa loob ng kwarto. Sumunod naman siya.
"Janica. Pls may sasabihin lang ako." sabi niya at napatigil naman ako pero nakatalikod sakanya.
Sabay naman yung lapit niya at hinarap nya ko sakanya. Hinawakan niya yung dalawang kamay ko habang nakatayo kami. Napatulo nanaman ang mga luha ko.
"Deanna tama na yung ganto. Ayoko na umiyak" sabi ko at napapikit ng mariin.
"Jans listen, I promise babalikan kita sa tamang panahon. Ikaw lang yung babaeng mamahalin ko. Mamimiss kita Janica. Mahal na mahal kita" Deanna sincerely said to me.
"Deanna alam ng lahat at alam mong mas mahal kita. Hindi ko alam bat tayo umabot sa ganto. Di ko din alam san tayo dadalhin ng tadhana. Pero di ko na kaya. Gustong gusto ko lumaban Deans. Pero pagod ako ngayon." sabi ko habang umiiyak.
Niyakap naman niya ko ng mahigpit.
"Sorry Jans akala ko di hahantong sa ganto. Wala akong choice." sabi ni Deanna habang yakap yakap ako.
"Hindi Deanna. U have a choice and i hope you're reasonable." sabi ko at humiwalay sa yakap niya.
"Do u want me to go?" Deanna asked habang magkalapit ang mga mukha namin.
"Do u have to go?" I said while still crying.
"Jans, ako una nag tanong."
"Kung yan ang mas makakabuti at magpapasaya sayo, oo. Dahil mahal kita."
"At mahal na mahal din kita Janica Maine Gonzales." sabi ni Deanna at dahan-dahan nilapit yung mga labi niya sa labi ko.
She started to kiss me. And I responded. I fucking responded. Sa tagal naman di nagkita namiss ko to. Pero tangina huli na to. Habang naghahalikan kami, tuloy padin ang pagpatak ng mga luha ko.
We are kissing aggressively and passionately hanggang sa nabuhat niya na ko. Nakuha pa niyang patayin yung ilaw habang buhay ako at hinahalikan. Hiniga niya ko sa kama at tuloy padin ang paghahalikan namin. Hanggat sa bumaba na ang mga halik niya. Hinubaran niya na ko at kinilos niya na ang mga kamay niya. She started to go down while kissing my body. She started to play down there between my legs.
"Fuck" I moaned.
"Say my name baby" she said while still playing.
"Uhh-hh deanna fuck" I moaned again.
It was fun and hot till it lasts.
After that make out. We ended up naked and i'm laying down in her arms habang nakayakap ako sakanya. Nakabalot kami ng kumot. Sana ganto nalang lagi. Sana di na magtapos to. Natulog kaming ganto ni Deanna. Magkayakap.
DEANNA'S POV
It hurts me so much leaving Janica like this. But what can I do? Wala na eh. Eto na yun. The least I can do for Janica is to come back for her after a year. Ayun nalang, at sana nag aantay padin siya.
GWAPITOS (groupchat)
"Paps umalis na ko. Flight namin at 1pm. Kayo na bahala kay Janica." chat ko sa groupchat namin.
"Ingat Ate Deans. Balik ka agad huhu" Jaycel.
"INGAT LODS WAG MO IPAGPAPALIT SI JANICA. PLS WAG MO DIN KAMI KALIMUTAN" Andie
"Ingat Deans, mahal ka namin kahit gago ka. Balik ka agad para shot na" Ate Bey.
"Tangina niyo, di pa nakakalipad eroplano pero parang gusto ko na bumalik agad. Pakyu kayo wag niyo pababayaan si Janica pls." reply ko
"Kami bahala. Basta tuparin mo yung pangako mo, in 1 yr bumalik ka agad!" Ate Bey.
JANICA'S POV
Nang nagising ako ng bandang 8 ng umaga, wala na kong katabi. Nakahubad ako, tanging kumot lang yung balot sa katawan ko. Wala na kong katabi. Dun ako napahinga ng malalim. Wala na talaga. Wala na si Deanna. Nakita kong may bulaklak sa side table ko. Ayun yung dala niya kahapin sakin, nilagay niya sa side table. May naiwan ding letter.
"I will forever love you, pls do remember that. I will miss you. Don't stop chasing your dreams. Get intouch with Ate Jho & friends. I'll see you soon my Attorney. -D"
While reading the note, di ko na napigilang umiyak. I guess this is it. Naiwan na ko sa ere ng walang rason at explenasyon. Ano pa ba magagawa ko? Hindi ko naman na mapipigilan si Deanna. Nag desisyon na siya eh. Ano pa ba magagawa ko?
I was wondering, alam kaya to ng tropa? Na aalis na si Deanna? Bat hindi nila sinabi sakin? Sasama loob ko kung alam nila tas di nila sinabi sakin. Hinayaan nila ko mag hirap ng ganto. Grabe. Sobrang sakit. Buti nalang tapos na yung bar exams ko, kasi di ko alam kung kakayanin ko pa.
This time, I decided na wag muna sabihin kahit kanino yung nangyari. Even kela Ate Jho, Andie, Jaycel at iba pang tropa. Di ko alam kung alam nila pero ayoko muna sabihin. Gusto ko muna mapag isa.
____________________________________
UPDATE HEHE sorry natagalan and spg po huhu sorry na agad. Read at ur own risk!
Patapos na to but hirap makaisip ng ending help me huhu comment lang kayo! Don't forget to vote also.
Peace and love 🌻