1 hafta geçmişti.Akseli bu 1 haftada 1 kez bile görmedim.Mesajlaşmadık da.Ama Barandan öğrendiğim kadarıyla her gün Baranı arayıp beni soruyormuş.Tunalar da dönmüştü balayından.Ayda gelir gelmez hemen Buse olan biteni anlatmıştı tabi.Ayda her ne kadar Ardanın kuzeni olsa bile hiçbir zaman bana karşı olumsuz bir düsünce veya duygu beslememişti aksine Ardaya bazen kinlenip benim yanımda oluyordu.Bu seferse aramızda geçenlerden dolayı bizim için biraz üzülmüş ama Akselin itirafına da benim için çok sevinmişti.
Saat altıydı.Uyku tutmamış ben de balkonda oturuyordum yine.
Linanın ağlamasını duyunca ayaklandım.Buselerin odasına yaklaştıkça Busenin sesi geliyordu
-Baran kalk hadi hayatım.Ben emzirdim sende al gazını çıkart
Dediğinde kapıyı çaldım.
-Gir.dedi Buse
İçeriye girdim.
-Kurtarıcınız geldi.Ben alayım Linayı siz uyuyun.dedim
-Sahiden yapar mısın.dedi Baran
-Uyu hadi konuşma fazla
Deyip Buseden aldım Linayı.
-Sağol canım.dedi Buse
-Ne demek
Dedim ve battaniyesini üzerine sarıp emziğini ağzına verdim.Odadan çıkınca
-Prensesim.Halasının sıçanı
Deyip elini öptüm.Balkona çıkınca üzerini daha iyi örtüp gazını çıkartmaya başladım.Bir süre sonra kucağımda sıçanımla balkonda turlarken minik sıçanım tekrar uyku moduna geçmişti.Ben de kalktığım yere geri oturdum kucağımda Linayla.
Bir süre sonra onu Buselerin odasına geri bırakıp ben mutfağa geçip kahvaltıyı hazırladım.Saat o olmuştu.İçeriye geçip koridorda durdum.
-Adan ailesi kalkmanız ve masaya gelmeniz için 15 dakikanız var süreniz başladı.Geç gelene kahvaltı yok
Diye bağırdım.Tam mutfağa girecekken
-Kızı uyandırdın çenene sıçayım Cemre.diye bağırdı Baran odasından
Cevabımsa büyük bir kahkaha olmuştu.Mutfak tezgahında duran kahvemi alıp balkona geçtim ve sandalyeye oturdum.Paketten bir sigara alıp kahvemle beraber içmeye başladım.Telefondan da bir yandan işle ilgili gelen mesajlara bakıp yanıt veriyordum.
-Oyyy annesinin kuzusu kahvaltı bile hazırlamış
Deyip saçımdan öptü annem
-Günaydın sultanım
-Günaydın prensesim.Kız hazır masaya oturmak da güzelmiş ha
Deyip sandalyeye oturdu annem.
-Aşkolsun anne gören de hiç hazır masaya oturmadın sanacak
Deyip oturdu Buse de.
-Öfff leş gibi kokuyor burası be.dedi Baran
-Kes
Deyip son bir fırt alıp sigarayı söndürdüm dumanı da inadına Barana doğru ufleyince eliyle dumanı dağıtmaya çalıştı.Babam da gelince kahvaltıya başladık.Kahvaltıdan sonra Buse lahve yapınca masada oturmaya devam ettik
-Sen şimdi gidiyor musun yarın
-Gidiyorum minnoş
-Gitmesen be kızım.dedi babam
-Yine gelirim babacığım.Daha iznim var hem siz de gelirsiniz artık sık sık
-Geleceğiz zaten de yine de ne bileyim
Deyip hüzünlü bir gülümsemeyle baktı babam ama saniyesinde gözleri doldu.
-Bu evde dolaşmanı özlemişim
Dedi ve ilk damlası düştü
-Ya ama burası çok duygusallık kokuyor ve ben hala lohusa bir kadınım
Dedi Buse.Bakışlarımız onun üstünde toplandığında onun da ağladığını fark ettik.
-Gelin buraya
Dedi babam ve kollarını iki yana açtı.Buseyle gidip babama sarıldık
-Güzel kızlarım benim
Dedi ve ikimizi de öptü...
Şu anda Tunalarda oturuyorduk hep beraber.Aksel hariç tabi.Ben gitmeden önce son kez beraber oturalım dediler.Ayda yemek için bir sürü şey hazırlamış Tuna pasta ve harika bir şarap almış.Tabi şarabın tadını sadece ben Baran ve Tuna çıkartabiliyorduk.Buse ve Ayda da çayla takılıyorlardı.
Her ne kadar benim için hazılanan güzel bir ortam olsada mutlu değildim.Eksik hissediyorum kendimi.Sanki o boşluk Aksel gelse tamamlanacakmış gibi.Onu göreceğim umuduyla geldim buraya.Onun için hazırlandım ama o yoktu.Gelmemişti işte.Yarın gideceğimi bile bile gelmemişti.
Telefonumu açıp Aksele mesaj yazma kararı aldım.
Ben:Yoksun...Yarın gideceğimi bile bile gelmedin.
Yiğidim:Gelmemi ister miydin ki
Ben:Ne olursa olsun sen benim değerlimsin Aksel.Bu gece kendimin bile daha önce fark etmediği bir şeyi fark ettim.
Yiğidim:Neyi
Ben:Şu son 1 haftadır hayatımdan çıkmış gibi davranıyorsun ve ben fark ettim ki sen hayatımdan çıkarsan ben yarım kalacağım.
Ben:Bu gece burada her şey benim için hazırlanmış.Yarın gideceğim ve ben gitmeden önce güzel bir yemek düzenlenmiş.Ama ben mutlu değilim.Buraya gelirken seni göreceğimi sanıyordum am sen yoktun.Gelmemişsin.Mutluluğum bir anda toz bulutu gibi dağıldı.
Yiğidim:Aşağıdayım
Dediğinde hemen ayaklanıp pencereye gittim.
-Noldu kız sigara krizin mi tuttu eğer öyleyse balkona.dedi Tuna
Akselin arabası kapının önündeydi.
-Ben gidiyorum.dedim
-Nereye.dediler
-Aksel geldi
-Ooooo.dediler yine hep bir ağızdan
-Üfff
Deyip kapıya gittim.Hepsi peşimden geldi.Ben de o sırada ayakkabılarımı giyiyordum.
-Aydam ellerine sağlık canım her şey harikaydı.Tuna aynı şaraptan bana yollarsın umarım
-Siktir lan Fransada bundan daha güzelleri var
-Ama ben bunu beğendim
-Şaraptan pahalı kargo parası ödemek istemiyorum
-Anlaşıldı.Öptüm ikinizi de hatta dur öpeyim yarın daha görüşemeyiz
Deyip ikisine de sarılıp öptüm
-Yarın havaalanında olacağız.dedi Ayda
-Gelmeyin boşuna ya
-Tartışmaya kapalı konu.dedi Tuna
-Tamamdır
Deyip asansöre bindim.Aşağıya indiğimde hemen arabaya bindim.
-Selam.dedim
-Selam
Dedi Aksel de.
-Kemerini tak.diyerek ekledi
-Nereye
Dedim kemerimi takarken
-Gidince göreceksin
Dediğinde kafamı peki der gibi sallayıp arkama yaslandım.İkimizden de çıt çıkmıyordu.Sayısız defa sigara içtik ikimizde.Bir şey demeye cesaretim yoktu.Araba en sonunda durduğunda çevreme bakındım.Çok güzel bir ev vardı ormanlık bir alanda.Aksel arabadan inince ben de indim
-Burası neresi biliyor musun
Deyip kapıya ilerledi ve cebinden bir anahtar çıkarttò
-Hayır
Dediğimde kapıyı açtı peşinden içeriye girdim.
-Burası herkesin merak ettiği o gizli evim.Üniversitede kendim çizdim.7 sene önce inşaatına başlattım.6 senedir bu evde yaşıyorum
-Burası yaşamak için fazla eşyasız değil mi
Diyerek çevreme baktım.En ufak bir eşya yoktu
-Yukarıdaki odalardan birinde bir yatak ve dolap var.Burayı neden kimseye göstermedim biliyor musun.Çünkü bu evi ben bizi hayal ederek çizdim.Bir gün eğer biz olursak burada yaşarız diye.Ve bu eve ben senden önce kimsenin girmesini istemedim.Neden boş peki biliyor musun.Eğer bana gelirsen kendi ellerinle burayı bize yuva haline getir diye.Evimizi sen hazırla istedim.Her bir köşeye elin değsin dokunmadığın nokta kalmasın diye
Dedi.Gözlerim dolmuştu.Yanıma gelip elimi tuttu.
-Bu evde her sabah uyandığımda senin gözlerini aradım.Seni hayal ettim bu evde.Bize dair ne kadar hayalim varsa burada kurdum ben hepsini
Dedi.Onun da gözleri dolmuştu en sonunda bir damla yaş aktı gözünden.Elimi tutan elini kaldırdım ve avuç içini öptüm sonra yanağını okşadım
-Sen senelerce karşılıksız nasıl bu kadar güzel sevdin be adam
-Sevdiğim kadın her şeye değerdi çünkü.Sıradan değildin ki sen,özeldin.Belki sadece benim içindi ama sen özeldin,kıymetliydin.Güzel eşsiz olan şeylere hiçbir zaman kolay ulaşılmaz zaten kır papatyası
Dediğinde kendimi tutamadan sıkıca sarıldım.O da bana sarıldı ve dudaklarından bir hıçkırık firar etti.Her fırtınada yanına sığındığım beni her zaman ayağa kaldırmayı bilen adam şu anda kollarımda bir çocuk gibi hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.
-Cemre nolur bırakma beni gitme.Nolur gitme dayanamam
-Korkuyorum Aksel
-Neyden korkuyorsun sevdiğim
Deyip geri çekildi ve yüzümü avuçlarının arasına aldı
-Senin beni sevdiğin gibi seni sevemem belki.Senin kadar seni güzel sevmeyi beceremeyip seni incitirim üzerim diye korkuyorum
-Sen bu hayatta herkesten güzel seversin beni güzel kalpli kadın
Deyip sarıldı tekrar ve saçlarımı okşamaya başladı.
-Kalbi senin kadar güzel birini görmedim ki ben
-Ben seni hak etmiyorum.Ben seni senelerce ne kadar kırmışım hala düşündükçe deliriyorum.Senelerdir yanı başımdakini fark edemeden yaşayıp gittim seni üzdüm belki hayatındaki en güzel zamanlarını arkamdan acı çekerek harcadın sırf benim aptallığım yüzünden.Belki ben fark etseydim sen hiçbir zaman bu kadar üzülmeyecektin.Aksel ben kendimi affedemem
-Benim hayatımın en güzel zamanı sen benimle olduğunda başlayacak güzel gözlüm.Sen şimdi hayatımdan çıkıp gitsen sırf kendini affedemedin diye.Ben seni unutup başka birine mi gidebileceğim sanıyorsun
-Gidersin unutabilirsin benden vazgeçebilirsin
Dediğimde alnını alnıma dayadı ve gözlerini kapattı
-Cemre istemiyorum anlasana.Her şeye rağmen seni istiyorum nolur bunu bana yapma
Dediğinde dediklerimden vereceği tepkiden korktuğum için kapattım gözlerimi
-Aksel ben sana aşık değilim
-Biliyorum birtanem.Biliyorum ve sana istediğin kadar zaman veriyorum.Beklerim Cemre.30 senedir bekliyorum bir kaç ay bekleyemez miyim sanıyorsun
-Ama sana değer veriyorum ve sana karşı içimde sonsuz bir sevgi var bunu da biliyorsun değil mi
-Biliyorum güzelim.Evi gezirmemi ister misin
-Olur
Dediğimde elimi tuttu tekrar.
-Burası salon burası da mutfak zaten gorüyorsun
Dedi.Mutfak ve salon birleşikdi.Salonun bir duvarı boydan boya camdı ve ortada kapı vardı Aksel kapıyı açtı.Güzel bir veranda karşılamıştı bizi temiz havayı içime çektim sonra elimden tutup içeriye geri soktu.Bir kapıyı açtı
-Burası çalışma odası burası tuvalet bu kat bu kadar sıra yukarıda
Dedi ve elimi bırakmadan beni hızlıca üst kata çıkardı.
-Burası misafir odası.Burada kalıyorum anlamışsındır zaten.İki misafir odası daha var.Burası da tuvalet burasıysa yatak odası
Deyip kapıyı açtı.Etrafı camdı.Harika bir manzara vardı.Karşımızda bir göl vardı.
-Burada uyanıp da mutsuz olmak mı
Dediğimde güldü Aksel de.Odada açıkda bir küvet vardı.
-Haaah küveti de odanın ortasına koymuşsun maşallah
Dediğimde suçsuzum der gibi ellerini havaya kaldırdı
-Uydurma sanki evi ben çizdim
Dediğimde güldü.Odanın içerisinde ufak bir banyo vardı bir de giyinme odası.
-Çok güzel.dedim büyülenmiş gibi
-Ha bu arada gel benle asıl bayılacağın yeri görmedin
Dedi ve elimden tutup beni hızlîca aşağıya indirdi.Evden çıktık ve arabayı park ettiğimiz yerin yan tarafını gösterdi.Akselin arabadan indiği tarafta olduğu için fark etmemiştim.
-Baranlar ve Tunalar geldiği zaman altımız birden burada otururuz diye yaptırdım.Onlar olmadığında sen dizime yatarak ateşe karşı kitabını okursun diye yaptırdım.Tüm hayallerimi aktardım ben bu eve kır papatyası.Hayallerimle yaptım ben bu evi.Ama bu ev tam değil.Burayı tamamlayacak tek bir parça var
-Ben.dedim
-Sen.dedi beni onaylayarak
-Aksel ben bilmiyorum.Ne yapmam gerektiğini ne söylemem gerektiğini.Ben kendimi bulamıyorum.Ne yapmak istediğimi nerede olmak istediğimi bilmiyorum.
Dedim çaresizce.
-İzin ver seni kendime aşık edeyim.Bunu yapabilirim biliyorsun yeter ki sen izin ver kalbini aç bana.Gerisi hallolur
-Biliyorum.İstersem yapabiliriz.Aşkından gözüm kör olacak hale bile gelebilirim ama bunu yapamam.Şimdi olmaz.Ne istediğimi bilmeden seni boş yere umutlandıramam
-Keşke...Keşke umut versen...Seni evine bırakmamı ister misin
-Taksi-
-Saçmalama da bin geliyorum
Dedi ve kapıyı kilitlemeye gitti.Ben de arabaya oturdum ve Akseli beklemeye başladım.Aksel gelince yine hiç konuşmadan dönmüştük.
-Geri mi döneceksin.dedim
-Annemlerde kalırım
-Anladım
-Uçağın kaçta
-Akşam beşte
Dediğimde kafasını salladı.
-Ben götürürüm seni Baranlar gelmeyecekse
-Gelirler büyük ihtimalle ama sen de bizimle gelirsin.Olmaz mı
-Olur
Deyip aynı zamanda kafa salladı.
-O zaman ben eve gideyim
-Git
-Görüşürüz
-Görüşürüz
Dediğinde arabadan indim ve apartmana ilerledim...