Capture Twenty-Seven
Right after Arturo dropped the call, gusto ko na sanang tumakbo papa alis. I am fuming mad. Pakiramdam ko nga ay sasabog na ang mga ugat ko sa sobrang galit na nararamdaman.
How dare them to do this?!
“Get out of my way! Morons!” sigaw ko, ang ilang mga taong naroon sa park ay nagtatakang nakatingin na sa amin. I don't want to cause a scene here, pero pinipilit yata nila ako.
“Star, kalma ka lang! Gusto ka lang namin maka usap!” si Aiden, ngayon ay mukhang seryoso na ang mukha. I glared at him. “You fool me! Tell Manager na hindi na muli ako makiki pag usap sa kaniya!” sigaw ko.
“No, huwag si Manager. Wala siyang kinalaman rito. Kami lang talaga ang nag plano.” natataranta na sabi ni Aiden habang nag kakamot ng kaniyang ulo.
Mas lalo ko silang sinamaan ng tingin. Pati si Manager dinamay pa rito! I was about to walk away na, when Arturo block our way again.
“Huh? Teka Star! Hindi ka pa pwedeng umalis!” sabi nito na lalo ko lamang ikinagalit. Magsasalita na sana ako nang maunahan ako ng aking anak.
“Don't lapit to my Mom! Bad guys kayo! Don't lapit to my mommy! Bad guys kayo, sumbong ko kayo kay Dada Leo!” sigaw ng anak ko at halos magkanda bulol bulol na sa paulit ulit na pagkaka sabi no'n.
Their mouth drop when they finally had a full view of my son. Binawi ko kaagad ang anak ko at itinago sa aking likuran.
“Anak nga ni Tray 'to, kulot e. Sa tingin mo?” si Aiden, habang pilit na sinisilip pa rin ang anak ko. “Fuck yeah.” si Arturo na parang natulala rin.
I covered my son's ears. Mga walang preno ang mga bibig, they should know how to limits their words! My God! May bata kaya oh!
They started having a conversation na. Kesyo sino raw ba si Dada Leo, nag open pa nga yata ng account si Aiden just to search who is Dada Leo.
Seriously? Hindi ba nila gets ang ibig sabihin ng Dada? Mga bobo ang nilalang na 'to, pero alam ko na hindi dapat iyon ang isipin ko.
Sa loob ng apat na taon kong pagtatago ay gano'n gano'n lang nila ako kadaling mahahanap? Bakit kasi hindi nalang nila ako pabayaan? They should stop looking for me na! Lalo na si Tray!
He is now 30 years old at wala man akong naririnig about sa kasal nila, alam kong iyon ay may asawa na.
Pinilig ko ang ulo ko nang makaramdam ako ng katiting na sakit rito sa aking dibdib.
I got snapped out of my thoughts when I heard them still talking infront of me. Dahil ro'n ay nagkaroon ako ng pagkakataon upang makatakas sa kanila.
Unti unti kong binuhat ang aking anak at mabilis iyong isinubsob sa aking leeg. Don't worry 'nak, hindi ko hahayaan na makita ka nila sa akin kung iyon man ang binabalak nila.
Travis is struggling from my grip, but then hindi ko siya hahayaan na makita ang dalawang ito.
“Huwag kayong susunod! Or else I'll call my Papa!” sigaw ko sa mga ito nang maramdaman ko na may balak silang sumunod sa amin. I glared at them once again at mabilis na umalis ro'n.
Nakahinga na ako ng maluwag nang makasakay na kami sa may bus. Sa gawing bintana ko inilagay si Travis para hindi siya mag likot.
Inayos ko ang nagulo niyang bonet at jacket. “Are you okay?” tanong ko rito at marahan lamang siyang tumango. I smiled at him and kiss his forehead.
I texted Penelope na pauwi na kami. Nagtanong siya kung bakit raw mabilis ang sabi ko naman ay mamaya ko na iku-kuwento sa kaniya.
Sa nakaraang apat na taon, hindi ako iniwan ni Penelope. Sinabi ko nga sa kaniya noon nang tumuntong sa dalawang taon iyong anak ko na maari na siyang magsimula ng sarili niyang buhay, pero hindi siya pumayag.
Nagalit pa nga sa akin ang gaga, kesyo raw ayaw ko na sa kaniya at nakakita na ako ng ibang makakasama.
Noong una, masasabi kong mahirap pala talaga. Pero dahil hindi ako iniwan ni Papa at Penelope, hanggang sa manganak ako nar'yan pa rin sila.
Papa help us to build our own business. Maliit lamang iyon, it's just a store kung saan kami namamalagi tuwing weekdays.
I sighed thinking...what if wala sila sa tabi ko? Ano na kayang nangyari sa akin? Sa amin ng anak ko?
Yes, aamin ako. I miss my life before so much. Na miss ko ang pag mo-model, ang pagpasok sa kompanya, iyong halos araw araw na pag dalaw ko kay Mama sa kaniyang puntos, I miss all of it.
Kaso...hindi ko iyon nagawa sa loob ng ilang taon.
Sila Kuya rin, lalo na iyong kambal at ang batang nasa sinapupunan noon ni Ate Zyreen na alam kong ngayon ay tiyak na nakakapag lakad na.
Gusto kong makita ang reaksiyon nila kapag nalaman nila na may pinsan na pala sila, kaso hindi ko rin iyong magawa gawa.
Lalo na si Travis, nangungulila siya sa mga kalaro. Laging si Penelope at Leo lamang ang kalaro ng anak ko, kung minsan ay wala pa dahil may sari-sarili rin naman kaming trabaho.
Sometimes, napapa isip ako...
tama ba itong naging desisyon ko na lumayo? Tama ba ang naging desisyon ko na buhayin mag isa ang aking anak, para hindi ako makasira ng pamilya?
Tama ba...ang lahat ng ito?
Paano kung hindi pala dapat ganito?
Mali ba ako?
Bumuntong hininga ako at itinuon nalang ang atensiyon sa anak kong nakatulog na pala sa aking tabi.
Pinahid ko ang ilang takas na kulot sa kaniyang noo, hindi ko rin siya pinapagupitan because I somehow missed the hair of his father, crazy right?
Ngumuso ako upang mapigilan ang ngiting pilit na tumatakas sa akin. This is not right. What the hell, Star?
Nang makarating na kami sa tapat ng penthouse, kaunting lakad palang ang nagagawa ko ay may humaran na sa akin.
Halos mapa atras na nga ako kung hindi ko lang nakita na si Leo lang pala iyon. He's wearing a white button up long sleeve shirt na nakarolyo hanggang sa kaniyang siko, paired with his ripped jeans.
Magulo rin ang buhok nito na para bang kanina pa niya sinasabunutan iyon. “Akin na, ako na ang mag bubuhat sa makulit na 'yan.” nakangiting alok niya at hindi naman na ako nag reklamo.
I stretched my arms when I finally gave him my son. Masyado nang bumibigat ang anak ko. Malaki na kasi e. Kapag siguro naabutan siya ni Mama mas lalong lalaki ito, mahilig pa naman sa sweets iyon.
“Hindi ko alam na uuwi ka rito, galing ka pang Manila? Hindi nagsabi sa akin si Penelope.” tanong ko rito. He sighs.
“Nag away kami.” simpleng sabi niya kaya napa 'ahh' na lamang ako. That's explain his messy hair, pero kahit na gano'n...na touch pa rin ako sa kaniyang ginawang pag uwi rito.
2 years ago, nagsimula silang mag date. Tingnan mo ngayon ito at nag aayos na ng kanilang mga away.
Sinabayan ko nang lakad ang mag Ninong. Leo take a glance at me, pero nang makalapit na kami sa aming gate ay bahagya akong nauna sa kanila.
“You looks so bothered. May nangyari ba?” tanong niya pero hindi ko muna sinagot. Mamaya na pagkalapag ko sa anak ko.
Pagkapasok namin sa bahay ay sa kuwarto ko kaagad kami nag tungo. Marahan niyang inilapag sa kama si Travis at tinanggalan iyon ng sapatos.
“Don't take off his socks. Malamig.” sabi ko nang akmang tatanggalin niya iyon. Tumango naman ito at siya na ang nag lagay ng kumot sa aking anak.
He even kiss my son's forehead that makes me smile. “Si Mercitania?” baling sa akin ni Leo. Mercitania...once na marinig muli ni Penelope iyon mula sa kaniya, lalo lamang silang mag aaway. I rolled my eyes at iniwan ang sling bag ro'n sa may paanan ng kama at inunahan siyang makalabas.
Nagtungo ako sa may kusina kung saan paniguradong naroon si Penelope, ramdam ko rin naman ang pag sunod sa aking likod ni Leo.
Inilahad ko ang aking dalawang braso kung nasaan direksiyon si Penelope na ngayon ay nag hihiwa na ng panahog sa kung ano man ang aming pagkain mamaya.
Tinapik ni Leo ang aking balikat at nagtungo na kay Penelope, nakatalikod sa amin ang aking bestfriend kaya hindi niya kami nakikita.
Humalukipkip ako at sumandal sa hamba ng pintuan habang pinanood silang dalawa. Leo back hug Penelope na halatang nagulat dahil nabitawan nito ang kutsilyo.
I giggled at tinalikuran na silang dalawa.
Eh 'di sila na ang may love life, sila na ang hindi tigang.
Just kidding! Hahaha!
LATER that night, nagising ang anak ko kaya alam kong mag pupuyatan na naman kami mamaya.
And that's sucks.
Pinaupo ko sa aking tabi si Travis, pagkatapos ay pinaghanda ko siya ng kaniyang pag kain.
Our dinner for tonight is vegetable. Anong tawag rito? Chaphuy? Chakoy? Chapsoy? Ay ewan. I don't really like gulays at bata pa lang ako ay iyon na ang pinag aawayan namin ni Mama.
Akmang susubuan ko na si Travis nang harangin niya ang aking kamay. Kumunot ang noo ko at maigi siyang tiningnan, gusto niya naman sa gulay ah.
“Mom? What's sperm?” naibuga ni Leo ang kaniyang pagkain na nasa bibig, disgusting. Si Penelope naman ay natigil sa pag gawa ng sign of the cross dahil nga kakain na, pala dasal ang kaibigan ko, remember?
Ako naman ay walang emosyon na nakatingin sa aking anak. Hindi ko namalayan na napahigpit na pala ang pagkaka hawak ko sa kutsara kaya ibinaba ko muna iyon.
Napahawak ako sa aking sentido at marahang hinilot iyon. I swear, kapag nagkita kaming muli ng Arturo na 'yon I will fucking kill him! Ang bata pa ng anak ko para malaman ang tungkol ro'n.
“Star...” umayos ako nang tawagin ni Penelope ang aking pangalan. Ngumiti ako sa kanila at tiningnan ang aking anak.
“Travis, later okay? We will eat first, hmm?” sabi ko rito. Bahagya siyang ngumuso at tumango. Akmang susubuan ko ng muli siya nang pigilan niya na naman ako.
Ano na naman?
“I can do it myself, mommy. I'm a big boy now.” sabi nito. Hindi ko alam pero awtomatikong bumagsak ang aking mga balikat sa panghihinayang.
So...ganito pala ang nararamdaman ni Mama kapag sinasabi ko ang mga ganito sa kaniya? Now I know. I sigh at binigay sa kaniya ang kutsara.
I smiled at him when he starts eating without my help. Gosh, my son is growing faster. Pwedeng pahintuin muna ang oras?
Hindi na ako kumain, pakiramdam ko ay nawalan na ako ng gana. Ako nalang ang nag presinta na mag huhugas ng mga pinag kainan.
Pagkatapos nito ay lilinisan ko na si Travis, by now nililibang muna siya ni Leo sa kuwarto ko.
Plus, I do need an alone time with Pen. I'm sure she's curious about what happened earlier.
“Mind telling me what really happened? Kumusta raw iyong Manager mo?” tanong niya habang nakahalukipkip sa aking tabi.
Hindi ko siya nilingon dahil abala ako sa pag huhugas ng mga pinggan. “Hindi si Manager ang nakita namin ro'n.” bumuntong hininga ako pagkatapos iyong sabihin.
Napasinghap si Penelope. “Huh? Eh sino?” tanong niya, mas lalo pa yatang naging interesado. “It's Aiden and Arturo. Sila rin ang dahilan kung bakit na'tanong ni Travis iyong about sa sperm na 'yon.” naiinis na sabi ko.
She tsk. “Eh bakit raw? Anong...anong dahilan nila? Si...Trayvon ba?” dahan dahan na sabi tanong nito. Pinunasan ko ang aking kamay gamit ang tuyong basahan at hinarap na rin siya.
“I don't know. Maybe?, because I heard them talking to him. Pero, hindi ko rin sure kung ano nga ang balak ng dalawang iyon. I..I don't know Pen, paano kung...bigla nalang magpunta rito ang mga iyon at kuhanin si Travis? Anong gagawin ko Pen?” Malungkot niya akong tiningnan.
“Hindi naman siguro iyon magagawa ni Tray, I mean you have the rights, pero gaoon rin siya. Saka isa pa...apat na taon mo siyang inilayo sa anak niya...sa anak niyo. Ibabalik ko sa'yo ang tanong mo sa akin Star, paano kung magpunta rito si Tray? Ano ang gagawin mo?” huling sinabi niya pagkatapos ay tinalikuran na ako at iniwan ng mag isa sa kusina.
Right, ano nga ba ang gagawin ko? Nakakabaliw ang mga pangyayaring ito.