Dahline's POV
"Is she okay?"
Natulos ako sa kinahihigaan ko dahil bigla kong narinig ang boses ni Matteoxe. Baka guni guni ko lang yun.
Bakit naman siya pupunta dito eh ang layo layo ng Spain sa Pilipinas?
"Sino ka ba iho?" Omg! Nandito sina Mommy!!!
Hindi ko pa nasasabi sa kanila na may boyfriend ako!!! Oh hell!! Ano ba yan? Tatanggapin kaya nila si Matteoxe-
"I'm her boyfriend po. Hindi nya po ba nasabi sa inyo?" Ramdam ko ang malungkot na tinig ni Matteoxe.
Hindi ko tuloy maiwasan ang malungkot. Hindi ko pa kasi sinasabi kina Mommy kasi baka magali--
"Ahh.. dito ka din ba nag-aaral iho?" I'm doomed.
"Hindi po, Maam. Sa Pilipinas po. Pumunta lang po ako dito kasi... First Anniversary namin ni Dahline. Pasensiya na po pala kasi hindi ko pa po nasasabi sa inyo na may boyfriend na po siya" mahinahong saad ni Matteoxe
"It's okay iho. Just don't break my daughter's heart. And I am fine with that" tinig naman iyun ni Daddy.
"Hindi naman po ako gagawa ng ikakasakit niya. Tsa nga po pala. Ano pong dahilan bakit biglang nawalan ng malay si Dahline?" Matteoxe asked.
I heard someone sighed. "Dati kasi ng bata pa siya, may kunting komplikasyon na talaga ang puso niya. Bawal siyang magpagod, kumain ng mga mamantika, at higit sa lahat bawal siyang masaktan emotionally. That's the doctor said to us. Matagal tagal na din matapos ng inatake siya.. akala ko okay na siya ngayon pero hindi pa pala" malungkot na paliwanag ni Mommy.
"Ganun po ba?--"
"Mommy?" Hindi ko natiis kaya agad akong bumangon sa pagkakahiga ng hindi tumitingin kay Matteoxe.
Masakit pa din yung nabasa kong chat mula kay Themarie. Hindi ko maiwasan ang pagkirot na naman ng puso ko ng pumasok sa isip ko na magiging tatay na si Matteoxe... at hindi ako ang magiging nanay. Kundi si Maquette.
Pano nila nagawa sakin yun? Isang taon palang kami ni Matteoxe tapos gagantuhin niya lang ako-
"Dahline? Are you okay baby?" Nag-aalalang wika ni Mommy at lumapit sa akin.
Tumango ako bilang tugon. "Can you leave us a moment, Mommy? Pag-uusap lang kami" malamig kong sabi
She nodded at hinawakan ang braso ni Daddy at tuluyan ng lumabas. Ako naman ay nakatulala pa din, hindi ko kayang makasalubong kahit ang mga mata lang namin ni Matteoxe.
Nasasaktan pa din ako..
"Baby?" Malambing na pagtawag niya.
Hindi ko siya kinibo at bumuntong hininga at tumingin sa kaniya. Hindi ko maiwasan ang kaunting awa ng makita ko si Matteoxe ngayon.
Alam na alam mong pagod siya at walang tulog. Napalunok ako
"Anong ginagawa mo dito?" Coldness overloaded!
"It's our First Anniversary, amor. I want to surprise-"
"Well then you fucking surprise me now" I cut him off and looked at her tired eyes.
"What do you mean?" At nag-mamaangmaangan ka pang kupal ka?
"Let's break up" marihing sabi ko na ikinanlaki ng mga mata niya.
"W-Why?? Baby--"
"I don't want to see ever again" sabi ko at nag iwas ng tingin.
"Baby.. no please-"
"My decision is fucking done. We're not together. And leave the fuck now!" Napatingin ulit ako sa kaniya.
Parang pinipiraso ang puso ko ng makita ko ang mga luha nyang patuloy na nagdadaloy sa kaniyang pisngi. Gusto ko iyong punasan pero masakit pa din eh-
"May nagawa ba akong mali, Dahline?" Her voice broke. And it makes my heart arched again.
Hindi ko din maiwasan ang pagtulo ng luha ko. "Your going to be a father, Matteoxe" saad ko.
Umiling siya. "Nalaman mo na? Did Maquette tell you-"
"Oh please don't hesitate her fucking name in front of me!! His a freaking whore!!" Napasigaw ako.
"Dahline.. hindi ako sigurado na sa akin yung bata. Wala naman akong matandaan na may nangyari sa amin-"
"Sayo man o hindi yung bata. It's fucking done. You broke me. And that's enough reason why I'm breaking up with you. And now" I looked at him. "Leave. I don't want to see again. Ever Matteoxe. Ever" diniinan ko talaga iyon.
Siya naman ay natulos sa kinatatayuan niya. "But I love you so much, Dahline" Fuck!
I love you too.. Kung alam mo lang, Matteoxe. And I don't want you to leave me but.. it's fucking hurts..
"I-I don't love you anymore" iyong mga katagang yun ang kusang lumabas sa mga bibig ko.
Napatitig siya sakin. "S-Say that again?" Puno ng hinanakit na sabi niya.
Gusto ko iyong bawiin..
I looked away. "Get out-"
"Say it again, Dahline" saad nya ulit.
Pumikit ako.. dinadamdam ko ang mga luhang patuloy pa din sa pagtulo. I love you so much, Matteoxe..
"I-I d-don't love you anymore" sabi ko habang nakapikit pa din.
I heard him laughing like an idiot. "I'm sorry for hurting you, Dahline. Hindi ko sinasadya. Pero kong yan ang gusto mo.. sige.. wala akong magagawa eh.. hanggang sa magkita tayo muli.. paalam" huling sinabi niya at lumabas ng kwarto.
Ako naman ngayon ay napahagulgol.. akala ko magiging okay ako pag wala na siya.. pero bakit mas lalong sumakit?
Mahal na mahal ko pa din siya.. pero sa pangalawang pagkakataon.. naawa ako sa batang sinapupunan ni Maquette.. ayokong mawalan yun ng Daddy..
Hindi ko alam pero ako yung nasasaktan pag lumaking walang ama yung mga bata..
I don't know..