"Yes, really. He was hit by a car and sa harap ko pa." pagkwento ko.
"Oh my gosh. How is he? Do you know that guy?" tanong ni Haia.
"I've never seen him before. He's in the operating room pa. I don't really know what to do Haia, What if he dies?"
"Ano ka ba? Ikaw ba naghit-and-run sa kanya? Diba hindi naman so don't feel bad about -- Oh wait andito na Professor natin. I'll just make an excuse, I'll tell her nasa school clinic ka. Bye"
Habang nag iintay ako sa labas ng operating room ay tinawagan ko na rin si Kuya Daniel. I told him to bring my new school uniforms and kailangan ko rin magpahatid sa kanya para makabalik ako ng school without Kuya June seeing me.
Napatayo agad ako nang bumukas ang pinto ng operating room. There's a doctor and two nurse beside him.
"Are you the patient's girlfriend?" he asked.
"No, I-" Napatigil ako sa tanong na 'yun ah. Huh, why would I be his girlfriend kakameet ko lang naman sa kanya. Silly Erin, di rin naman alam ng doctor.
Baka hindi sabihin sa akin ang situation pag sinabi kong schoolmate lang ako. "Yes, I am"
"The patient is in good condition. We made a CT Scan before performing an operation. It was only an external injury, he only had few stitches sa ulo n'ya. Hindi naman ito makakaapekto sa brain n'ya. But still, we need to watch his condition. Might as well, call his parents and tell the situation."
"Thank you, Doctor." That's a relief. Thanks God, he's fine.
Wait, how can I contact his parents? Buti nalang kinuha ko ang leather bag n'ya nung nalaglag 'to after n'ya mabangga. I'm sorry college guy, but I have to go through your stuff.
Tiningnan ko muna ang wallet n'ya. I saw his picture and his name. Khalil Austin Isac Raveno, 19, December 13, 2001. Ang dami n'yang name ha. Looking at his face, marami na siguro s'yang naging girlfriend, mukhang heart breaker. Well, mukha s'yang artista to be honest. Tiningnan ko rin yung iba pang laman sa wallet n'ya, he has a lot of cards. I can see some of his cards are same as my Dad's. Maybe he's also rich.
Wala akong nakuhang info about his parents dito sa wallet n'ya. Tiningnan ko rin 'yung phone n'ya. Nabasag ang screen nito, siguro dahil sa impact ng accident. Nabuhay ko pa naman s'ya pero may password.
Hmm. What about his Birthday? 121301
I can't believe na open ko 'yung phone n'ya. Who puts their birthday as their password these days? Napangiti tuloy ako dito mag-isa. Siguro ang weirdo ko tingnan, having blood stains on my uniform tapos ngiti ako nang ngiti.
Bigla kong naihulog ang phone nang may lumapit sa aking babae na doctor.
"Where's my brother?" hingal na hingal n'yang sinabi.
"P-po?" tinuro ko nalang ang operating room dahil baka ang tinutukoy n'ya ay si college guy.
Papasok palang s'ya sa operating room nang biglang inilabas na ang pasyente. Iyak s'ya nang iyak hanggang makarating kami sa VIP room.
"Excuse me, Ma'am. This is his bag." pagka abot ko sa kanya ng bag ay tinanguan n'ya lang ako. Lalabas na sana ako ng room pero bigla n'ya akong tinawag.
"What's your name?"
"Erin Fuentes" I said.
"Thank you, Erin. I hope I can meet you again." I can see the sincereness in her eyes. Pero kanina she seems mad and worried.
"I'm not telling this to Dad. Pero Erin, from now on please stop getting involved to other people's business. Paano kung ikaw ang napahamak?" alam kong galit si Kuya Daniel pero pinipigilan n'ya itong ipakita sa akin. Nakatuon ang mata n'ya sa kalsada habang nagdadrive
"I'm sorry, Kuya. Hindi na mauulit." I gave him assurance. Sa lahat ng tao ayaw kong nag-aalala si Kuya at si Mommy dahil sakin.
Weeks have passed and nakakahabol na ako sa mga lessons namin. 'Yun nga lang, hindi talaga ako magaling pagdating sa academics. Ewan ko rin ba bakit ako naligaw dito sa STEM. Wala pa kasi akong gustong trabaho pero ang gusto ni Dad, magdoctor ako at sinusunod ko nalang 'yun.
"That's all for today class, please prepare yourselves for the upcoming finals this semester in the next two weeks. Goodbye" our Professor said.
Medyo chill pa naman kami sa school works pero ang alam ko the week before finals na 'yung tinatawag na Hell week.
"Erin, sama ka samin sa group study next week" sabi ni Kiel.
"There's no such thing as group study kapag tayo ang magkakasama" sagot ni Elle.
"Alam n'yo namang hindi papayagan si Erin" dagdag pa ni Haia.
"We can FaceTime naman kahit nasa bahay ako. Si Dad kasi eh, kahit kakain lang tayo sa labas di parin ako pinapayagan." I said.
"Guys, andyan na si Jax. Imeet daw natin s'ya sa Acacia tree." sabi ni Ethan.
'Yung malaking puno ng acacia ang nag didivide sa building and senior high at college department. Naalala ko tuloy si college guy. Nakakapasok na kaya s'ya?
Nang makita ko palang si Jax ay ay agad ko s'yang pinuntahan. Tumatakbo ako na parang bata na nakita ang Daddy n'ya for the first time. I don't mind the people looking at us. I just missed my bestfriend so much.
"I missed you, Jax!" pagkatapos ko s'yang mayakap ay naalala ko na 'tampo' nga pala ako sa kanya. Kaya kinalas ko agad ang pagkakayakap ko sa kanya.
"Bakit di mo sinabi sa'kin na pupunta pala kayo sa US." muntik pa akong masamid dahil nahihirapan ako magpanggap na galit ako. Napatigil ako ng bigla n'ya akong niyakap nang mahigpit. Natigil tuloy ang pagpapanggap ko.
Jaxen is my friend since we're baby. Sabay kami pinagbuntis ng Mom namin dahil magkaibigan sila. Never pa kami nag away ni Jax, siguro nagkaroon lang ng time na nagtampo kami sa isa't isa. Back then on ninth grade, Jax confessed his feelings for me.
Natapos kong tulungan ang kaibigan ko para sa project n'ya at 8pm. It was a long day at pagod na ako. Nagtaka ako dahil wala ang sasakyan namin sa loob ng campus. Kalimitan sa loob ng school nagpapark ang driver namin. Lumabas ako at nagbabakasakaling andon ang sasakyan namin. There was a tricycle driver na tinanong ako kung saan daw ako. I ignored him and continued to look for our car.
Habang naglalakad ako ay may naririnig akong yabag ng paa mula sa likod ko. I walked faster and I got scared. The tricycle driver keeps on saying na 'sakay ka na, hija. Libre nalang sayo dahil maganda ka naman at sexy pa.' Natakot na ako ng sobra at tumakbo na palayo. Tumakbo lang ako nang tumakbo na to the point na hindi ko alam kung nasaan na ako.
Nagulat ako at napatigil sa pagtakbo ng makarinig ng suntok. Humarap ako sa likod ko at nakitang si Jaxen ito. Napahawak ako sa bibig ko nang marealize na sinuntok ni Jaxen yung tricycle driver. Agad namang tumakbo palayo ang lalaki.
Nanginginig ako at naiiyak dahil sa nangyari. Lumapit sya sa akin at niyakap ako. "Dont worry Im here. I will always protect you." Pumatak na ang mga luha ko at hinigpitan ang yakap kay Jaxen. Im scared. Ngayon lang ako natakot ng ganito sa buong buhay ko.
But I didn't accept his feelings for me. I want to respect the friendship we had. He's like my twin brother, he knows every part of me and I know every part of him. We respected each others opinion and now, our friendship is still alive and healthy. Kahit na may girlfriend na s'ya hindi pa rin s'ya nawawalan ng oras sa akin. Buti nalang his girlfriend was okay with it.
"Dad said we can have a small party at my house. Sinigurado n'ya talaga na hindi ako pupunta sa ibang lugar liban sa school and bahay namin." sabi ko habang nakatambay pa rin kami sa ilalim ng acacia tree.
"Nice! After mag finals para wala na tayong gagawin" Kiel said.
Nagising ako dahil sa katok na narinig ko mula sa pinto ng kwarto ko.
"Sweetie, you should sleep in bed. Bakit d'yan ka natutulog sa study table mo" sabi ni Mommy habang hawak hawak ang tray na may juice and fruits.
"Nakatulog po ata ako. Nagrereview po ako para sa finals next week." sagot ko.
"If you're struggling with your school works, don't hesitate to tell me ha. I'll get you a professional private tutor."
"Mom, there's no need for that." tinawanan ko nalang ito at sumubo ng sliced apple.
"Goodluck on your exams. I love you my baby" she kissed me on my cheeks.
Hindi pa rin talaga nawawala ang sweetness ni Mommy sakin. Siguro dahil ako ang unica hija nila.
"Love you too, Mom"
After kong magshower ay nagskin care na ako. Ilang araw na akong nagpupuyat dahil sa finals, kailangan ko rin ipamper ang sarili ko. Kahit pagpunta sa salon ay hindi ko magawa. Si Dad kasi eh.
Beeep..
Napalingon ako nang nagvibrate ang phone ko. Nagulat ako sa lumabas na notification ko sa instagram.
kai.raveno is now following you.
This is the college guy. Should I message him?
No. no. That seems like I'm asking for a thank you.
Should I ask him if he's okay?
Ugh. Nevermind.
I just checked his profile. He has 200k followers, that's a lot. But he only follows 500 persons. I didn't stalk him or even looked at his pictures baka mamaya maheart ko pa. Baka akalain pa n'ya na I'm his stalker.
I'm going to sleep early tonight since it's weekend tomorrow. Mom planned to treat us at fancy resto for dinner tomorrow. Ngayon nalang ulit kami magdidinner na kumpleto dahil busy sina Kuya Daniel and Dad sa pagpapatakbo ng company namin. Si kuya Davin naman laging wala sa bahay dahil sa nakikisleep over sa mga friends n'ya.
Pagkagising ko phone agad ang hinahawakan ko. Nagscroll lang ako sa mga social medias account ko and then I saw the college guy sent me a message request on Instagram. I accepted it and follow him back.
"Thanks, for bringing me to the hospital that day."
Maybe his sister told him.
"You're welcome" I replied.
Alas sais na ng hapon pero wala pa si Daddy. We've been here for 45 minutes waiting for him. So we decided to eat without him.
"Dad said he has an emergency in the hotel, the client wants to talk to him directly. He can't have dinner with us" Kuya Daniel announced.
"Okay then, let's eat" masayang sabi ni Mom.
Dad has been very busy with business dahil maraming inupgrade sa hotel. Meron din mga branches ng Diamond Hotel sa iba't ibang sulok ng Pilipinas ang pinapatayo. Kaya hindi na nakakapagtaka kung minsan walang oras si Daddy samin. Si Kuya Daniel naman, he's starting to get busy dahil sa kanya binigay ni Daddy ang Resorts para s'ya ang maghandle dito.
But I'm still happy that they're doing their best for our family.
"S'yanga pala. Jax's Mom is asking if we could spare some time for them next week. Let's go to Boracay. Just for 3 days" Mom said.
"Mom, I don't think I can come. Masyado akong busy sa resort, nakaschedule na ang meeting ko with the engineers and architects para sa branch na gagawin sa Batangas." Kuya Daniel said.
"I know, si Davin and Erin busy rin sila sa school, kaya we decided to have vacation. Kailangan n'yo rin magrelax I know you're all trying hard for your future but still-" I know Mom really wants us to go with her and she's also concerned about us.
"I'm in Mom! It's the end of the semester na kaya we're in, diba kuya Davin? " sinsipa ko ang paa ni Kuya Davin sa ilalim ng table. I know he knows what I mean.
"A-Ah ay oo Mom. Hindi naman na ako busy that time." ngiting aso pa talaga 'tong si Kuya Davin.
At the end of the day, we all agreed to go to Boracay pati na rin si Dad. Matutulog na sana ako pero Nakita ko na nagpost ng picture si college guy sa Instagram.
He looks like a model, maybe he's an ambassador of a clothing line? or nagphotoshoot lang talaga s'ya para sa Instagram n'ya. Well why do I care ba?
"Hindi ko na itatanggi pero ang gwapo n'ya, siguro hindi ko lang ganoon napansin the day of the incident. Mas lalong na-enhance ang pagkagwapo n'ya dahil sa nakataas n'yang buhok. He has dark eye brows, which sloped in a serious expression. He has a brown eye probably it's what made him more attractive. His defined-pointed nose, his jawline, his lips. He's a man of any girl's dream. Wait but not me of course. He's just handsome, I'm not even attracted. Gosh" ewan ko ba kapag tutulog na ako lagi ko nalang kinakausap sarili ko.
"Sino?"
"aaaaa!" nalaglag pa ako sa pagkakaupo ko sa vanity area nang biglang nagsalita si Kuya Davin. "Kuya naman, kumatok ka naman next time" sabi ko habang nakahawak pa rin sa dibdib ko dahil sa gulat.
"Kasasabi mo lang na 'it's what made him more attractive' 'he's a man of every girl's dream'." iniiba pa talaga n'ya boses n'ya. "Sino ba 'yan? Boyfriend mo?" inagaw n'ya ang phone ko sakin.
"Kuya! Bigay mo 'yan sakin"
"Nako, dalaga na pala Erin namin. Pero sinasabi ko sa'yo ha, magboyfriend ka na ng kahit sino 'wag lang tong si Kai" sabi n'ya.
"Bakit anong meron? T-teka akin na nga 'yang phone ko hindi ko s'ya gusto ah nakita ko lang s'ya sa Instagram." totoo naman eh di nga s'ya attractive eh, tsaka wala naman ako sinabi. "Ibalik mo 'yan or sasabihin ko kay Dad na nagcutting ka" pambablock-mail ko.
"Ha, pano mo nal- iniiba mo 'yung usapan eh." alam ko na kung kanino ako nagmana. I'm slow-witted and can't keep a lie, kung magsinungaling man ay nadudulas rin agad.
"Sige Kuya, asarin mo pa ako d'yan. Nung first day ko sa Westfield wala daw pasok ang College Department. Diba? Hahaha" tawang tagumpay na naman ako. Ang saya ko kapag napipikon ko 'tong Kuya kong 'to.
Nakatulala lang ako habang ka-FaceTime ang mga kaibigan ko. Naiingit ako dahil magkakasama sila at ako ay nandito lang sa Bahay. We are having a review for the upcoming finals. Well I think that should be 'they are' not 'we are'.
"Erin, are you even listening?" Haia asked.
"Yes, ofcourse" I lied.
"You look like you're gonna doze off any second. Bakit ka ba tulala?" Jax asked habang mukhang nagpipigil ng tawa.
Ewan ko ba kung anong nakakatawa. Mas nakakatawa kaya mukha mo.
Ayaw ko na, I'm talking to myself and inaaksaya ko lang oras ko, hindi naman talaga ako nakakatuto.
"Guys mamaya na lang ulit, magpapahinga muna ako. Medyo masakit ulo ko eh." I lied. Again.
Medyo nahihiya ako sa kanila. They're all good when it comes to academic. They are my friends but I don't want them to pity me for not being good academically. Basics palang inaaral namin nahihirapan na agad ako, paano pa kapag nagdoctor ako?
Then again, I don't want to disappoint Dad. I have to be a doctor. I have to.
"G na!" Kiel shouted after we finished all the exams on the first semester.
"We still have requirements to pass, mahirap na kapag nagkulang 'yung clearance natin" Elle said.
"Kaya na natin 'yun. Anyway Erin, pwede ba mag-inom sainyo?" Ethan asked with full of excitement.
"Of course, sleep over na rin naman tayo sa bahay." I managed to ask Dad if we could have a sleep over at our house and buti naman pumayag s'ya.
"Erin, be honest nga. Are you bothered by something?" tanong sa akin ni Haia habang naglalakad kami patungo sa parking lot ng Academy.
"Wala ah. Siguro dahil masakit ulo ko these past few days." I confidently said para naman hindi n'ya mahalata na may tinatago ako.
"About your grades huh?"
Napatigil ako sa sinabi n'ya. She got me already. How?
"Alam mo Erin, di ka rin magaling magtago ng lies 'no? Kaya nga magkakaibigan tayo eh, to help each other out." seryoso n'yang sinabi.
"I did well naman sa exams, don't worry. Ang pinagaalala ko ay kapag bumaba ang grades ko most probably lalong hihigpit si Dad sa'kin at magagalit pa s'ya." hindi ko rin talaga alam kung tama ang mga sinagot ko sa exams, nagbasa basa lang talaga ako ng mga inaral namin. Ni wala ngang pumasok sa isip ko kahit anong aral ko.
"Miss Hayacinth we have to go na po. Your mom wants you home immediately." sabi ng driver ni Haia.
"Let's talk through the phone nalang okay?" pagpapaalam n'ya.
Ang swerte ko sa mga kaibigan ko. I truly appreciate them. Hindi ko nalang alam ang mangyayari kapag nagkawatak watak pa kaming magkakaibigan.
"Wait, where's my phone?" I looked into my pocket and bag pero wala. My gosh Erin, saan mo na naman iniwan?
"Ma'am Erin, saan po kayo pupunta?" rinig kong sigaw ni Kuya June habang tumatakbo ako palayo.
"Wait lang Kuya June, I forgot something!" I shouted while running backwards. Kailangan ko umuwi before 5:30pm kaya binibilisan ko ang pagtakbo or else lagot na naman ako kay Dad.
Hays! Bakit kasi nasa fifth floor ang classroom namin? And what a good timing! Sira nga pala ang elevator, so I have to run upstairs, ugh!
"Ouch" pagkaharap ko ay may nabunggo ako. Nasira pa talaga ang small backpack ko. Ugh this is really not my day!
"I'm sorry- Wait. College guy?" s'ya nga. Ito nga 'yung lalaki na nabangga ng car last last week.
"What?" he asked, out of confusion? Oo nga pala, hindi n'ya nga pala ako nakita dahil ako ang sumunod sa kanya the day of the accident.
"Nevermind" tatakbo na sana ako ngunit bigla n'yang hinatak ang braso ko pabalik.
"What? I really don't like guys holding my arms. Let go" I coldly said.
"Oh really?" Lalo n'yang hinigpitan ang hawak sa braso ko.
"Ano ba? You're hurting me" medyo pasigaw kong sabi.
Nagulat ako nang halos magdikit ang mukha namin, medyo nakatungo nga lang s'ya because he's tall.
So he's really this good-looking up close. I can feel his breath dahil sa sobrang lapit namin sa isa't isa. I looked onto every corner of the face infront of me. It is perfectly made, it suits him very well. Mas gwapo pala s'ya sa personal.
Napatigil ako sa pagtingin sa mukha n'ya nang marealize ko ang mga tumatakbo sa isip ko. Napaiwas nalang ako ng tingin.
Tinanggal ko ang pagkakahawak n'ya sa braso ko at humakbang paatras.
"Are you interested in me?" tanong ko kasabay ng pagtaas ng kilay ko.
"Well, yes." nagulat ako sa sagot n'ya.
Does he have to be this straight-forward?