#Wattpad Poetry, "Fırtınanın Ardından Gelen Esinti," okuma listesinde! ☘ "Zaman, boynumda takılı kalan bir ölüm ipliği gibi..." *Lahza: Zamanın bölünemeyecek denli kısa bir parçası. Bu, gri bir kadının kalbindeki besteler. (2019/KASIM) Şiir/Düzyazı. *Tüm hakları göğüs kafesimde saklıdır. Kapak tasarım: #siineemguleer
Wattys 2018 longlist' "Her şey hiç tanımadığı ona yazı yazan bir adamı takip etmesiyle başladı. Çok eskiden tuttuğu bir sözün buralara kadar geleceğini bilmiyordu. Gerçeklikle savaştığını ve evrenin ona küçük bir oyun sergilediğini de henüz bilmiyordu. Taa ki 12 yıl sonrasına kadar...'' #17 (Başlık değiştirildi.)
"... Gelecek, geçmişin krokisini çizer. Ancak çizilen bu kroki çoktan inşa edilmiş ve hatta yıkıntılar barındırır olmuştur. Gelecek, eskiyen bir şeyin tasarısını yapabilir. Ancak onu değiştiremez sadece telafi edebilir..." Mektup🖋️ Kırklı yaşların kurumsallaşmış hayata karşı teslimiyeti gençliğin anılarını tutuşturu...
hiç gelmeyen, gitmişlere ithafen. - yirmi iki mayıs o'nun, bilmediğim ismine baş üstümde yer ayırmıştı. yirmi iki mayıs o'nun benden hiç gitmeyeceğinin kanıtıydı. -
--''Duvarlar konuşuyordu, çerçeveler konuşuyordu, anılar konuşuyordu. Kadın konuşmuyordu.'' Başlangıç: 29.07.18 Bitiş: 29.07.18
Ben Piraye. Sıcacık esen meltemi kalbiyle soğutan, soğuk rüzgarları beyaz telli saçlarıyla ısıtan kadın. Ömürlü kelimelerin serzenişlerine rağmen bir an bile tereddüt etmeden onların cinayetine şahit olup, ortada kalan cesede 'Acı' diyen kadın. Bileklerindeki acının göğsündeki acının yanında hiç olduğu, Üsküp'ün gündü...
‘‘Bütün herkes aynı şeyleri söyledi. Uçmak, dünyanın en güçlü insanı olmak veya ailelerini hiç kaybetmemek falan dilediler. Ben ise ‘Bulutları boyamak’ dedim. Çocukluk hayaliydi işte!’’
Kısa hikaye (Texting değil, gençler.) "Ölümü arzulama, çünkü ölüm senden korkuyor. Senin güzelliğin beni korkutuyor Nil. " -26.03.17*
"Sevgilim, Mehpare Hanım, yüreğim tahammülfersa bir acıyla yanıp kavrulurken siz, neden hâlâ zümrüt yeşili yelpazenizi kahrolası bir hüznün sirayet ettiği çehrenize siper etmemektesiniz?"
İçimdeki paslı parmaklıklardan firar etti bugün kelimeler. Kirli havayla bayram etti körpe ciğerleri, mavi göğe yenik düştü düşleri. Bereli parmaklarıyla, kırık kalemleri vardı bir tek. Yazdıkları asla silinmedi. Sonra kara kalemini çıkarttı içimdeki çocuk. Mutluluk dedi, mutluluk ince iş. En incesinden hem de. Varlar...