tuvalete girip aynaya baktım. Sanırım gerçeklik algımı yitirmiştim. "Ben şuan bir kitabın içindeyim. Şuan bir kitabın içindeyim!" Diye bağırdım kendimi tutamayarak. Bu çılgınlıktı. Deli saçmasıydı. Ben bu kitaba sıkışıp kalmıştım! 📚 Bir dakika! Aslan ölüyordu! Aslan finalde ölüyordu! Gözlerim irice açıldı. Aslan şuan yaşıyordu. Daha kitabın başlarındaydık. Yani daha zaman vardı. Bir anda ayağa kalktım. Eylem yerinde sıçradı. "Nereye?" Sıradan çıktım ve Aslan'ın yanına gittim. Tam önünde durmamla kafasını kaldırdı ve yüzündeki gülüş dondu. "Yine mi bağıracak? Başladı bizim mesai." Arkdaşları kendi arasında konuşuyordu. "Tıka kulaklarını tıka! Anlaşılan yine Efe'sini savunacak!" Bir anda Aslan'ın boynuna sarıldım. Arkadaşlarından biri bir küfür savurdu. "Noluyor lan?!" Onlara aldırış etmedim. "Ben demiştim. Bu kızın içine cin kaçmış!" Ondan ayrıldım ve iki elimle omuzlarını tuttum. Ağzı bir karış açık bana bakıyordu. Yüzüne dikkatlice baktım. "Kahramanın geldi koçum!"