Chapter 47

2.3K 126 16
                                    

"Freen?"

becca looked surprised when she saw me.. her face looked so red because of crying her tears kept falling in her eyes..

I felt my heart sunk, I hate seeing her like this, she walked towards me and in a one swift move she jumped on me

parang nawala ang stress ko at pag aalala ng maramdaman ang yakap nya, her smell gives a relaxation vibe inside of me

I hug her back and I can feel her body is trembling, I rubbed my hand in her back to calm her down

"Shhh it's okay baby." I whispered

"am i dreaming?" paos na tanong nya

"I'm sorry."

"Why did you leave me? I'm so worried about you."

tinulak ko sya ng marahan at hinawakan sya sa mukha, nangungusap ang mga mata nya habang nakatingin sakin at humihikbi pa

"No I didn't, when I woke up I'm already in manila.. I wanted to go back here but I need to go on chemo thrice a week."

"you don't even check if we're okay."

"Heng is reporting me everything.." I said and her eyes widened

the betrayal on her face is visible

"Alam mo bang halos mabaliw ako kakaisip kung okay kalang ba?."

"Nahihiya ako sayo.. look at me, I'm sick becca, how can I protect you and freemo if I am weak?"

umiling sya at niyakap ako
"I don't care, all I need is you beside me all the time, lalaban kapa freen, kaya natin toh okay?"

"Becca no."

"Stop please, babawi pako sayo.."

bumitaw sya sakin at ganun nalang ang gulat ko ng lumuhod sya sa harapan ko

"Becca!"

"Patawarin mo ko, alam ko na ako yung dahilan kung bakit ka naghirap*sniff.. please hayaan mo kong makabawi."

"Fuck."

hinila ko sya patayo dahil inis na inis nako sa ginagawa nya

"Becca wala kang kasalanan.. tumayo kanga naiinis nako."

but she didn't move

"That's why I suffered because I deserve all the pain that I'm feeling simula ng umalis ka"

I lean forward and pulled her up

hay nako manang mana si freemo sakanya

I carried her with all my force and put her on the bed

she lose weight big time

Tama nga si heng halos hindi na sya kumakain

hinawakan ko sya sa magkabilang braso ng mahigpit at seryoso syang tiningnan

"Don't.ever.blame.yourself again." ramdam na ramdam ko yung galit nya sa sarili nya at hindi ko nagugustuhan yun. "kung ayaw mong umalis ako at hindi na magpagamot."

Tumango sya ng paulit ulit
"But it hurts.. I can't help it" hikbing sabi nya

Tumayo ako at huminga ng malalim
"I know how to ease the pain you feel, come on, get up."

tumayo sya at hinawakan ko ang kamay nya, we walk together to go downstairs

tahimik lang kaming pareho habang bumababa sa hagdanan, nang makababa kami ay hinila ko sya papasok sa kusina at dumaretso sa ref. para kumuha ng ice cream

Prisoner of the Governor's daughter's heart - Freenbecky Where stories live. Discover now