MIRROR (My Reflection Is You)

Chap.9 2nd ENCOUNTER

⚠️ PLAGIARISM IS A CRIME ⚠️
IF ANYONE COPY MY STORIES AND POST IT TO ANY KIND OF SOCIAL MEDIA, YOU'LL FACE DIFFERENT CONSCIOUSNESS. THANK YOU!!

CATHY'S POV:

When i checked my watch its already past midnight. Im a bit dizzy but i can handle this. We need to go home sobrang lasing na ang mag kaibigan ko, Si Cheska lang naman yung maayus kase di siya uminom but she's asleep. Haha

I decided to wake them up.. good thing mabilis lang silang nagising. I ask them if kaya nilang mag drive which they told me na kaya pa nila..

Nung nandito na kami sa entrance nagpaalam na muna akong mag cr kase naiihi ako.. i just told them na mauna nalang sila dahil may sarili naman akong car, ayaw pa sana nilang iwan ako but i insist.

Nung malapit na ako sa cr ay may nabangga akong lalaki, humingi din naman ako ng tawad, pero di naman nya pinansin yun.. dumeritso na ako sa cr. When im done with my business, dali dali na akong lumabas papuntang parking lot.

Nung papasok na sana ako sa sasakyan nanlaki yung mata ko nung nakita kong flat lahat ng gulong, kahit madilim nakita ko padin dahil may kakaalis lang na sasakyan at nailawan ito kunti.. ni locked ko nalang ang sasakyan. And tried to wait kung may dadaan pa ba na taxi sa ganitong oras.

I update my friends sa nangyari, i got no replies i think nasa byahe pa sila. After a minute or two, may lumapit sakin tatlong lalaki.

G1: hi beautiful, ikaw lang ba mag isa?

Cathy: kita mo namang ako lang mag isa diba? Bat tinatanong mo pa?

G2: HAHAHA oo nga naman pare, oh miss may problema ba sa sasakyan mo?

G3: mukhang flat yata ah? Gusto mo bang ihatid kana namin?? May dala kaming sasakyan..

Cathy: no thanks, i can handle myself, please excuse me, nag aantay ako ng taxi.

G3: sige na hatid kana namin

G2: libre lang (sabay tingin sakin mula sa ulo hanggang paa)

Cathy: no, kaya ko na sarili ko!

G1: e kaming tatlo kaya mo ba??

Binalot ako ng takot at ang ramdam kong nanginginig na ako, akmang aalis na sana ako nung bigla akong hinawakan sa braso at hinila papalit sa kanila, dahil nabigla ako, naibato ko sa isa yung bag ko, sabay sipa at tulak sa isa pa..

Dali dali akong tumakbo at hihingi sana ng tulong kay manong guard ngunit walang tao dun sa pwesto niya,  kaya dire diretso nakong tumakbo. Ni hindi ko magawang lumingon kase alam kung sumusunod sila, i can hear their footsteps and laughs.

Im so scared ilang minuto nakong tumatakbo ngunit tahimik na ang paligid, masakit na ang mga paa ko dahil hinubad ko yung sandals ko kanina, yung bag ko naiwan din at nandun ang phone ko, wala pa namang ilaw dito, wala masyadong bahay kaya takbo lng ako ng takbo umaasang makakahanap ng tulong..

But gladly may nakita akong naka park na sasakyan, parang nagpark lang saglit dahil may ilaw pa ito. Di na ako nag dadalawang isip na pumasok dun, ni lingon ko muna yung mga lalaki ngunit di ko na sila makita..

Isinandal ko ang ulo ko, pumikit at huminga ng malalim, tagaktak yung pawis ko, i can feel my heart beating so fast, i feel suffocated and anytime parang mawawalan ako nang malay. Nanginginig yung katawan ko, nakakapagud tumakbo, ang sikip sa dibdib and now all i can see is black..

JYNNE'S POV:

I was enjoying awhile ago, and here umupo muna ako sa sofa. Lasing nako i can feel it, that's why i need to rest mag d'drive pa ako pauwi dun sa tinutuloyan ko medyo malayo pa naman yun dito.