-insanatbahcesi-
KafaDar_girl
Gt ?
-insanatbahcesi-
Ayrılık ne biliyor musun?
Ne araya yolların girmesi
Ne kapanan kapılar
Ne yıldız kayması gecede, ne güz
Ne ceplerde tren tarifesi
Ne de turna katarı gökte
İnsanın içini dökmekten vazgeçmesi ayrılık!
İpi kopmuş boncuklar gibi yollara döktüğü gözlerini
Birer damla düş kırıklığı olarak toplaması içine
Ardında dünyalar ışıyan camlar dururken
Duvarlara dalıp dalıp gitmesi
Türküsünü söylecek kimsesi kalmamak ayrılık
Ödünç sesle konuşan bir kalabalık içinde kendi sesiyle silinmek
Birdenbire büyümesi gülüşü artık yaprak kıpırdatmayan bir çocuğun
İnsanın yaşlandıkça kendi kuyusuna düşmesi
Bir kadının yatağına uzanan kül bağlamış bir gövde
Saçına rüzgâr, sesine ışık düşürememek kimsenin
Parmaklarını sözüne pınar edememek
Uzaklarda bir adamın üşümesi; bir kadın dağlara daldıkça
Işıklı vitrinlere bakmadan geçmek çarşılardan
Çiçekçilerden uzağa düşmesi insanın yolunun
Evlerle sokaklar arasında bir ayrım kalmaması
Ayrılık; yağmurdan vazgeçiş, sudan üşüme
Yalnızca gölge vermesi ağaçların
İyiliğin küfre dönmesi ayrılık
Güneşin bir ceza gibi doğması dünyaya
Başını alıp gitmek gibi bir geri dönüş
İki adımından birisi insanın, sevincin kundakçısı
Hüznün arması, süren korkusu inceliğin
Ayrılık, o küçük ölüm; usta dokunuşlarla bizi büyük ölüme hazırlayan
-insanatbahcesi-
Ne yapacağımı sanıyorsun ki?
Tenin tenime bu kadar sinmişken
Ömrüm azala azala akarken önümde
Gittiğin gerçek bu kadar herkese benzerken
Senin korkularını
Benim inceliğimi doldurup yüreğime
Bıraktığın boşluğu yonta yonta
Binlerce heykelini yapacağım
-insanatbahcesi-
Şimdi anlıyor musun gidişinin neden ayrılık olmadığını?
Bir yaprak düşmesi kadar ancak acısı ve ağırlığı olduğunu
Bir toplama işleminin sonucunu yazmak gibi bir değer taşıdığını
Boşluğa bir boşluk katmadığını
Kar yağdırmadığını yaz ortasında
Ayrılık, o köpüklü öpüşlerin ardından kalkıp ağzını yıkadığında başlamıştı
Ben bulutları gösterirken "Bulmacanın beş harfli bir yemek sorusuna"
Yanıt aramanla halkalanmış
Aşkın şarabının ağzını açtım, yâr yüzünden içti murt bende kaldı
Türküsü tenimde düğümlenirken, odadan çıkışınla yolunu tutmuş
Dağlarda öldürülen çocukların fotoğraflarını kenara itip
"Bu eteğin üstüne bu bluz yakıştı mı?" dediğinde varacağı yere varmıştı çoktan
-insanatbahcesi-
Boşver ikimizin olsun her bi saniye
Gerek yok ki başka kimseye
Dinmeyen sevgim aksine
Çoğalır her günümde
-uykulupanter_
@-insanatbahcesi- "Sen ölemezsin zaten" "Nedenmiş o?" "Çünkü ölmek için fazla ölüsün"
-insanatbahcesi-
70'lerde olsak bir sürü plak alırdım sana, 80'lerde olsak açık hava sinemasına götürür, izledikten sonra muhallebi ısmarlardım sana. 90'larda olsak mahallenin bütün güzel misketlerini kazanır dökerdim avuçlarına, 21. Yüzyılda nasıl sevilir inan ki bilmiyorum, içim ısınmadı bu yüzyıla bağışla..
-insanatbahcesi-
Duygusuz bir adamım artık ben iflah olmam hiçbir sevgiden.
Ne tadım var ne tuzum...
İçimden silemediğim bir kadın
İçinden geçemediğim bir kadın var...
Yorgun düşüncelerimin adı yok artık
Yüreğimin köşe başında intihar etti duygularım.
Sevmenin buruk bir tebeesümü var sadece dudaklarımda.
Simsiyah bir gecede aydınlık bir sevdayı kaldırıp attım çöpe!
Gün artık doğmuyor bana..
Bedenim kabul etmiyor bu ihaneti.
Geçip gidiyor da zaman
Yok olmuş bir ben kalıyorum geride...
Tellafuzu olmayan bir kederin
Her gün daha derinine iniyorum.
Azaldıkça azalıyorum yittikçe daha da yitiyorum..
Baba olmaya çalıştığım kızım...
Aç kalıpta doyurduğum kızım...
Gidipte varamadığım kızım...
Hangi adama yasladın şimdi sırtını burda koca bir dağ dururken?
Ah kahve dutum...
Ne güzel yanlışsın sen
Adım adım ölümsün
Adım adım intihar...
