I'm Inlove With My Maid's Daughter | Gentle Girls #1

Chapter 19

-

Hindi ako masyadong nakatulog kagabi dahil sa dami ng iniisip. Dumagdag pa ang sinabi sa akin ni Mrs. delFaszo. Tuwing pumapasok iyon sa isip ko, bigla nalang tumutulo ang luha ko. Ang sakit. Bakit parang ang sakit isipin na iiwan ko ang taong mahal ko?

Kahit sa pagligo at pagbihis sobrang bagal ng kilos ko. Kahit sa paghatid ni Zackelthon sa akin sobrang tahimik ko. He always kissed my forehead. He always asked me not to leave him no matter what, but I just smiled to him.

I don't know what to answer.

Ang sakit na wala akong masagot na mabibigay sa kanya. Karapat dapat ba ako para sayo? Ang babaeng hindi ka magawang ipaglaban? Mahirap lang ako at hindi ako nababagay sa mundo nya.

Tuwing tinitignan ko ang mukha nya, lumalakas ang tibok ng puso ko. Mahal ko sya. Hindi ko kayang mawala sa kanya ang lahat na pinaghirapan nya nang dahil lang sa akin.

"Okay ka lang?" tanong sa akin ni Steven.

It's already lunch break. Hindi ko man lang napansin ang oras. Kanina pa nagtatanong sa akin si Steven at Krisha kung okay lang ba ako. I always nod to them.

"Palagi ka nalang tumatango, Lein."

I sighed. Wala akong gana na magsalita.

"Okay ka lang ba talaga?"

"Oo... Huwag n'yo nalang akong pansinin." mahinang sabi ko sa kanila.

"Excuse me. Paanong hindi papansinin,e, you're sitting beside me." Krisha said with 'duh' look.

"What kind of look is that?" sabi ni Steven kay Krisha.

"Sobrang epal mo! Hindi naman ikaw ang sinasabihan ko!"

"Ikaw ba tinanong ko?"

"Ang pangit mo!" Sigaw ni Krisha dahil sa inis nya kay Steven.

"Hoy, gwapo ako! Sa sobrang gwapo ko kunting kindat ko lang sa babaeng na babaliw sa akin ay mahihimatay na."

"You're ugly!"

"Bawiin mo sinabi mo."

"No way! It's true! You're pangit!"

"Hindi!"

"You're pangit, you look like a mosquito leg!"

Steven eyes widened. Hindi sya makapaniwala sa sinabi ni Krisha sa kanya. Hindi ko na mapigilan ang sarili kong mapatawa. Steven looked at me with annoyed face.

"What?" I asked him, chuckling.

"I can't believed you, Lein. Did you just laughed because I looked like a mosquito leg?"

"Sino bang hindi matatawa?"

"So you agreed with her?"

"Hindi, tumawa lang ako."

"See? Lein didn't agreed that I looked like one." He said smirking in front of Krisha.

"For me... You are one."

"Well...you still like me even though I looked like a mosquito leg." Steven teased with a smirk.

"You're so feeling! Mag EO eyewear ka!" then she rolled her eyes.

Hinila naman agad ako ni Krisha at umalis na palayo kay Steven. Tumayo na din si Steven at nakapamulsang sumunod sa amin. He is grinning looking at Krisha.

Hindi na ako magtataka kung magkatuluyan ang dalawang ito.

Bumalik kaming dalawa sa classroom at iyon na na naman wala kong gana makinig sa lesson namin. Hindi ko na naman ulit napansin ang oras.