Mr. demon obssess with me

CHAPTER 16

ZHENNICA POV

Nagulat ako ng may mag doorbell eh halos kakaalis lng nila Kezhia, baka may naiwan, agad kong binuksan ung pinto para lang manigas sa kinatatayuan ko

SI PRIMOOO

Hindi sya nag iisa may kasama pa syang malalaki ring tao.

"A-anong k-kailangan m-mo?"
Utal na tanong ko

"Ganyan ba sumalubong ung asawa ko?"
Sabi nito sa nakangisi

Nagulat ako nang mag silabasan ung dalawang anak ko

"Mommy sino po sila?"
Tanong ni cyrus

"Kuya look tya ung lalaking kamutha mo don  ta airport"
Sabi ni sophia sa mag siglang boses

Hindi ko alam pero biglang nag sipatakan ung luha ko

"Hey baby's"
Sabi ni primo saka lumuhod sa harap ng dalawang bata

Agad na lumapit si Sophia habang si cyrus naka tingin lng

"Sophia come here"
Sabi ko sa pilit na pinipigilan huwag mahalata na umiiyak ako

"Pero mommy"
Angal ni sophia

"Don't talk stanger sophia"
Matigas na sabi ni cyrus

"No im not stranger im your dad"
Sabi ni primo na agad nag palaglag ng balikat ko

" N-no hindi yan totoo"
Tarantang sabi ko

"Baby sama ka muna kay kuya mag uusap lng kami ng mommy ninyo"
Sabi ni primo sa malambing na boses pero nang tumingin saken ay napaka seryoso

"Pakibantayan ung mga bata walang mag papasok na ibang tao"
Maawtoridad na sabi nito sa mga tauhan nito

Nang maiwan kami ay saka ako nito hinarap

"Sa palagay mo papayag pakong ilayo mo saken ung mga anak ko?"
Seryosong sabi nito

"Kaya ko silang buhayin nang wala ka"
Umiiyak na sabi ko

"Kung ayaw moko makasama ok lng pero hindi ako papayag na ilalayo mopa saken ung anak ko, isa pa wala nakong pakialam sayo ang inaalala ko ngayon ay ang mga anak ko"
Walang kaemosyon emosyon na sabi nito

"A-anong ibig mong sabihin?"
Kinakabahang tanong ko dito

"Kung ayaw mong tumira ako kasama ng mga anak ko sa korte na tau mag kita"
Sabi nito habang nakatingin sa mata ko

Hindi kami pede mag laban sa korte matatalo ako, ang dami nyang kakilalang magagaling na abogado kumpara sa pera ko mas mapera sya

"Pero may isang choice kapa hindi naten need umabot sa demendahan kung titira ung mga bata kasama ako pede ren kasama ka, isa pa hindi na kita gusto ang gusto kona lang ngayon ay makasama ang mga anak ko"
Seryosong sabi nito

Nakamaang lang ako dito habang ito ay pinag mamasdan ung bahay ko

"Now choice mag dedemandahan tau o titira kayo sa bahay?"
Sabi nito sa matigas na boses

Ayokong mawala saken ung mga anak ko hindi ako papayag na ilayo nya saken ung mga bata

"P-pumapayag ako"
Nakayukong sabi ko

"Good now mag ready kana ng mga gamit ninyo ngayon den don na kayo titira sa bahay ko"
Sabi nito saka ako tinalikuran

Wala akong nagawa kundi ang umiyak

"Hey ma'am bawal po kayo pumasok"
Sabi ng guwardya ni primo

Agad akong sumilip kung sino ung nag pupumilit pumsok ng makita sila kezhia ay agad akong tumakbo papunta sa kanila

"Papasukin ninyo sila"
Naiiyak na sabi ko

"Pero ma'am"
Sabi nito

"Papasukin mona"
Sabi ng tao sa likod ko

Agad na umalis ung guwardya na yon

"Ok ka lng ba?"
Tarantang sabi ni kezhia

Hindi ako umiimik at nanatiling umiiyak

"Hey ano ba mag salita ka"
Tarantang sabi ni keirah

"Mag handa kana Zhennica marami pakong gagawin"
Sabi ni primo sa likod namin

"Hanggang kailan moba papahirapan ung kaibigan namin?"
Galit na sabi ni kezhia

Nagulat ako ng may tawagan si primo sa phone nito

"Hey cedrick"
Sabi ni primo saka tumingin kay kezhia na ngayon ay tinulos sa kinatatayuan

Ewan pero naguguluhan ako sa mga nang yayare may hindi bako nalalaman

"Now kezhia kung ayaw mong madamay manahimik ka na lng"
Sabi ni primo dito saka tumalikod at nag lakad palayo

Ilang minuto ang lumipas bago nahimasmasan ung dalawang katabi ko

"A-ano b-bang nang yare?"
Nanginginig na sabi ni kezhia

"Wala nakong magagawa ayoko mawala saken ung mga anak ko"
Sabi ko dito sinabi ko ung buong nang yare kanina

"Sana nga"
Mahinang bulong ng dalawa

"Ano yon?"
Maang na tanong ko

"Wala tara na tutulungan kana namin mag handa"
Sabi ng mga to sa matamlay na boses

Habang nag eempake kami hindi ko maiwasan makaramdam ng takot sana nga bata na lng ung gusto ni primo

Nang matapos na kami sa pag hahanda ay agad kaming pinasakay ni primo sa kotse close naren silang tatlo panay ang tawanan nila sa buong biyahe ewan ko pero sobrang tagal ng biyahe hanggang sa nakatulog na ung dalawang hindi paren kami nakakarating sa kung saan kami dadalhin ni primo

END OF CHAPTER 16

Opss ano kaya ung tinatago ng kaibigan ni zhennica sa kanya, Excited nako