Kar Nöbeti(HarryxHermione Fanfic)

Bölüm I

Yazar Notu; Öncelikle bu bölüm @GhostTeen_0'e gelsin. Zira güzel yorumlarıyla aklımdaki bu hikayeyi yazma hevesi kazandıran kendisi. 

İkinci olarak belirtmem gerekirse bu hikaye konu olarak ilhamını Firewatch oyunundan almaktadır. Tıpatıp aynı olmasa da temelde beni ateşleyen ve hikayenin temelini atan bu oyundur, herkesin bilmesini isterim.

Uzun zaman sonra bir fanfic yazarken cidden eğlendim, umarım sizler de okurken zevkli vakit geçirirsiniz. 

Yazım hatalarım bolca olabilir, bildirmeniz halinde hemen düzeltmeye çabalayacağım ve şimdiden bu hatalardan dolayı affınıza sığınıyorum ve okurken aldığınız zevki baltalamamanızı diliyorum.

Lafı fazla uzatmadan sizi hikaye ile başbaşa bırakıyorum ve iyi vakit geçirmenizi diliyorum, sağlıcakla ve huzurla kalın. :)

I.Bölüm

Arabanın içerisinde adam, vücudunda kalan son enerji kırıntılarını kullanarak gözünü açmaya çabaladıysa da bu denemesi başarısızlıkla sonuçlandı. Ama gözlerini açmasına da gerek yoktu aslında ne olduğunu görmesi için. Zira saatler boyunca aynı manzaraya tanıklık etmişti kurtarılmayı beklerken. Yoksa günler miydi? Adam umursamayı bıraktı, zira şu anda burada saatler ve günler geçmiş olmasının pek bir önemi yoktu, her şekilde zamanının sonuna geldiği ortadaydı.

İstemsiz bir kahkaha çıktı adamın takatsiz dudaklarından zor da olsa. Bu ıssız yolda bir başına can vermek üzeriyken buraya gelme amacı düştü zihnine aniden. Bu kar fırtınasının ortasına düşmesinin nedeni Hogwarts'a gitmeye çalışmasıydı adamın. Arkadaşları ve aile üyeleri tarafından Harry Potter olarak bilinen adam, Hogwarts Gözlem ve Kurtarma Ekibi'nin en yeni üyesiydi. En azından görev yerine ulaşabilseydi öyle olacaktı.

Hogwarts denen dört mevsim karın eksik olmadığı, aniden çıkan ve insanın nefesini kesen fırtınaların doğanın gerçek hâkimi olduğu bu yere girer girmez bir kar fırtınasına yakalanacağı hiç gelmemişti Harry Potter'ın. Sabah, yeni yaşayacağı yere gitmek için kaldığı otelden erkenden ayrılmış, bu ecel getiren fırtınaya yakalanmadan da yaklaşık 3-4 saat boyunca yolu takip etmişti. Sonra nereden çıktığı bilinmez bu fırtına gelmiş, Harry ilerlemeye çalışırken zaten zorlukla takip ettiği yolu tamamıyla kapatmıştı.

Harry Potter, kapalı yolda bir süre gittikten sonra sonunda arabayı durdurup sol eliyle direksiyona sertçe vurmuş ve arabanın içinde kulaklarının zarını patlatacakmış gibi yükselen, dışarıdaysa fırtınanın uğultusu nedeniyle işitilmeyecek bir sinir çığlığı atmıştı. Sonra da eli kuzgun karası saçlarına gitmiş ve düzensiz bir karmaşa yaratmıştı.

Harry çaresiz bir şekilde arabanın motorunu çalışır halde tutarken arka koltuğa öylece fırlatılmış olan kalın montuna uzanmıştı. Çaresiz bir şekilde burada hapsolduğu ilk anlar "Acaba nerede olduğumu merak edip beni arayan olur mu" diye düşünmüş, sonra da bu olanağı elemek zorunda kalmıştı çünkü Hogwarts'dakiler onun bir gün sonra geleceğini düşünüyordu. Otelden erken ayrılıp yollara düşme fikri kendi başının altından çıkmıştı ve Harry de zaman ayırıp bir telefon ederek "Hey çocuklar, bir gün erken geleceğim, haberiniz olsun" diye bilgilendirmemişti yeni ekibini. Ailesi ve arkadaşları... Oralar karışıktı ve Harry o kısımlara girip de karamsar ve içini boğan düşüncelere kapılmak istemiyordu.

Zaman geçtikçe fırtına da ha da şiddetlenmiş, uğultular, ıslık sesleri gidere yüksek tondan çıkmaya başlamıştı. Harry de huzursuzluğu giderek artarken üzerine arabanın içerisinde tuttuğu bir battaniyeyi alarak arkaya geçip uzanmıştı. Bu sırada içinden de motorun donmaması için dua etmişti. Zira dışarısı kesinlikle motoru donduracak kadar soğuktu. Aslında sadece motoru değil, arabanın tamamını, içerisindeki Harry'le birlikte donduracak kadar soğuktu doğruyu söylemek gerekirse. -Harry bunu arabanın içerisine bira temiz hava girsin diye camı açma denemesinde bulunup soğuktan ve rüzgârdan nefesi kesilince ilk elden deneyimlemişti- Ama Harry şu an için bu ihtimali düşünmemeye çalışıyordu.