Lost, Lose (Loose Trilogy #1) UNDEREVISION

Chapter 16

Chapter 16: Know You

Maleficent Dump
Happy Birthday, Thane. I love you so much 💗

It was a tagged post of him, beside him was a girl. Iba ang lace ng ID ng babae, at paniguradong grade 12 student. Nakalingkis ang braso ng babae sa bewang niya. Maliit siyang nakangiti sa litrato, taliwas sa ngiti ng babaeng malawak ang ngiti.

"You're still stalking him pala?" Gulat kong tinignan si Wynter.

Agad ko namang pinatay ang smartphone ko.

"Hay nako, Lissy."

Hindi ko maiwasang mapasimangot. Gusto ko lang naman makasigurado kung birthday niya nga ba talaga.

Inubos ko ang ensaymada ko at muling hinarap si Wynter na salubong ang kilay.

"Puwede bang magkuwento ka about sa kaniya? Gusto ko lang siyang makilala." I said while pouting at her, kita ko naman ang irita sa ekspresyon niya.

"Hibang ka ba?"

"Promise. Kapag nagkuwento ka, titigilan ko na 'to." I showed her my palm to show that I'm sincere. "Pero siyempre 'di paninira, ah. I just wanna knew some things."

"Such as?"

"His past relationships daw." Nginisian ako ni Juni.

Umiling ako sa kawalan. 'Di naman kasama 'yon! Pero nagsimula na rin talaga ako makuryoso dahil sa sinabi niya. Suminghap naman si Wynter, at parang tinatanggap na lang ang pagkatalo niya.

"Huwag ka mag-alala, NGSB siya." She sipped on her drink. "Ever since kaklase ko siya, pero hindi ko siya nakitaan ng interest na pumasok sa isang relasyon. Kasi dati palang, masyado na siyang pokus sa pag-aaral."

"Studious pala talaga siya," sabat ni Juni. "Mahilig ka pala sa studious, bakit 'di ka magkagusto sa iba. Katulad sa nakaupo sa kaliwa mo." Nagsalubong ang kilay ko sa sinabi niya.

Nilingon ko naman si Marcus na tahimik lang na kumakain. Pansin ko ang pagsama niya ng tingin kay Juni na ngayo'y tumatawa na. Nagkibit-balikat ako, masyado lang talagang mapang-asar 'tong si Juni.

"Balik na 'ko sa room." Umangat ang tingin ko kay Marcus nang tumayo na siya mula sa pagkakaupo. Binitbit naman niya ang pagkain niya, 'di pa nga siya tapos kumain dahil kakasimula niya lang!

"Pikon mo naman." Hindi siya pinansin ni Marcus. Tahimik na nilapag ng huli ang bottled water na hawak niya sa harapan ko. At saka umalis.

Kumunot ang noo ko dahil doon. Bakit parang ang lamig ng trato niya?

"Hayaan niyo muna 'yon, ang arte parang babae." Wynter clicked her tounge. "May gusto ka pa bang malaman?" Hinarap niya ako.

"Ahm..."

"Sa daan na lang tayo mag-usap, baka may ibang makarinig." Marahan akong tumango. Tumayo sila at sumunod ako.

Sa totoo lang, marami pa akong gustong malaman ukol kay Ethane. Sa tuwing nakikita ko kasi siya, para siyang isang malaking question mark at mahirap basahin. Masyado siyang misteryoso.

"Paano naman ang pamumuhay niya?" Knowing his family background, it seemed to be worse.

Bata pa siya sa mga pangyayaring iyon.

Hindi ko maiwasang mahabag sa kaniya. Pero sa kabila ng lahat, mukha namang nasa mabuting lagay siya. Naalala ko naman ang pagbayad niya kanina ng isang libo. Ang hirap kaya kumita lalo na kung kapos ka sa kahirapan, tapos siya walang pag-aalinlangan na ibigay iyon sa tindera kanina.

Mukhang nagulat si Wynter sa tanong ko at napahinto siya, pansin ko rin ang pag-aalangin ng mga mata niya.

"Bakit ba gusto mong malaman? Sa tingin mo ba makatutulong 'yan para iwasan siya?" tanong niya. "You're just putting your heart at risk, Lissy." Napayuko ako sa makahulugang sambit niya. "Baka imbis na lumayo ka, ay lumapit ka pa sa kaniya."