" Ik Wil Het Alleen Met Hem "

-83-

en weer meer

We zitten te lunchen bij een picknick tafeltje op de pompoenen boerderij. Ik, Veerle, Loise en Sophie hebben Churro's gehaald. Hadden we gewoon zoveel zin in. Er staan hier van die schattige kraampjes. De pompoenen boerderij is zo leuk versiert. Ik meen het herfst vibes en het geeft je zo'n leuk gevoel. Tot vanavond dan is het eng haha. Ach, we zitten nu met de meiden aan tafel, de mannen hebben een andere.

Is toch andere praat. Het is enorm druk. De kaartjes van vandaag waren ook uitverkocht. Dus het word drukker, dat kun je wel zeggen. Dadelijk willen we in de motortjes en in de water river ding. De Piraña van de Efteling kan je het mee vergelijken. Maar natuurlijk ook in het treintje, dat is wel iets waar je in gezeten wil hebben. Nou goed, als we allen klaar zijn met lunchen lopen we dus, richting de motortjes.

Dit is 40 minuten wachten, we gaan er het beste van maken. We staan dicht op elkaar. Worden bijna geplet haha. Er staan van allerlei leeftijden hier in de rij. Ook van de tien jarige kindjes, echt dat die hier na toe gaan met Halloween. Misschien gaan ze ook wel weg als het écht begint maar ja. Toch knap hoor. Ik ga vandaag sowieso gillen en schreeuwen. Van alles. Ben echt benieuwd hoor.

Vind het altijd zo mooi hoe die mensen zijn opgemaakt. Maar als ze in je aura komen, dan ben ik al bang haha. In die veertig minuten, hebben we geweldige gesprekken. Vooral over bang zijn en jeugd trauma's. Die grappig zijn, begrijp me niet verkeerd.

Dan opeens word ik gebeld door meneer het Lam. Ik pak mijn telefoon op en doe hem bij mijn oor.

Matthy: Hey heyy Cél! Hoe is het? Leuk daar?

Ik: Ja enorm! Jij gaat het ook leuk vinden, weet ik zeker.

Matthy: Haha mooi zo. En zijn er veel kinderen?

Ik: Ja dat wel, ben één keer herkent, dus ja.

Matthy: Ahh kut

Ik: Ajoh komt goed

Matthy: De opnames zijn gok ik om half vijf afgelopen. Dus dan rijd ik meteen aan.

Ik: Oké top!

Matthy: Veel plezier nog hè schat en dan tot straks.

Ik: Tot straks schatje! Doeii!

Ik hang dan op en meng me weer in het gesprek met de andere. Steeds komen we iets meer dichtbij. Dit gaat alleen nog wel even duren. Na een hele tijd zitten we erin. De beugels gaan dicht. Je zit zo helemaal naar voren gebukt. Je zit ook op zo'n 'echte' motor. Hebben ze heel leuk gemaakt. Nou goed als iedereen goed zit, worden we afgeschoten. Ik gil alles bij elkaar met Sophie haha. Het is om te lachen, geweldig.

Na deze attractie staan we in de rij bij de river water ding. Ik sta met Anouk, ze heeft haar arm over me heen en mijn hoofd op haar schouder. Beide zijn we gewoon een beetje moe. Nou goed dan mogen we de trappen op. De buitenrij hebben we gehad. Op de trappen is het glad, er ligt water en blaadjes. Zo houden we alle de leuning goed vast.

Mees en Dirk maken allemaal grapjes over wat zou kunnen gebeuren in de bootjes. Nou goed boven aan de trappen, gaan we een of andere glow in the dark ruimte in. Mijn sokken beginnen licht te geven. Anouks schoenen, Laura's T-shirt, Bianca's schoenen, ect. Iedereen heeft wel iets wits aan. Dan als we die ruimte uit zijn, staan we vooraan in de rij.

De meiden gaan bij elkaar en de jongens. Dit past precies. We stappen de bootjes in. Ik zit in het midden tussen Anouk en Veerle. Dan vrij snel gaan we naar beneden. We belanden in het water, we zitten nu nog aan de goede kant. We gaan door de bocht, waardoor het bootje iets draait. We zitten nu aan de zijkant. Laura, en Dion zijn al nat. Er kwam een golf over hun benen.

Dan belanden wij aan de vervelende kant. Er komt een hele golf over onze rug heen. Ik moest er van gillen, omdat ik schrok. Nou goed dan komen we onder een waterval die opent en sluit. Gelukkig bij ons sluit die, bij de jongens gaat hij net stromen. Wij lachen ze uit, die zijn allemaal zeiknat. Dan komen we bij de grote waterval, het bootje raakt net de zijkant. Waardoor ik, Veerle en Anouk er net precies onderkomen.

Met zen drieën gillen we kei hard. Nou ik ben helemaal nat, echt verschrikkelijk. Niet dat je het helemaal had kunnen voorkomen. Dan zijn we vrij snel weer bij het einde. Het bootje staat op de loopband en zo gaan we naar boven. Ik knijp ondertussen mijn T-shirt uit die vol zit met water. Ik weet dat het niet helpt maar ey. Dan als het bootje boven is, stappen we eruit en wachten we tot dat de jongens er ook uit zijn.

Als ze er zijn, lopen we met zen alle naar beneden. Zo overleggen we dan wat we willen doen. Ook kijken we in de app hoelang de wachtrijen zijn bij de attracties. Uiteindelijk split onze groep in tweeën. Sommige willen gewoon in de andere attractie, dan de andere. Zo gaat het groepje waar ik in zit naar de boomstammetjes. We zijn nu toch nat.

Gierend van het lachen, lopen we naar binnen. Dan gaan we in de rij staan. Anouk hangt een beetje tegen me aan. Veerle en Sam staan dicht tegen elkaar, ook een beetje te zoenen. Nou goed ik en de andere kijken maar niet naar hun. Weet je laat hun, lekker hun gang gaan. Wij kijken toch niet, weet je.

Wij zitten gewoon weer gezellig te kletsen. Nou goed staan. Mijn voeten voel ik ondertussen echt wel. Deze rij gaat wel sneller dan de andere. Mijn kleding is nu wel echt vervelend. Helemaal nat enz. Snel maak ik dan een leuke Instagram story met Anouk, Sophie en Laura. Gewoon een selfie met Toverland getagd.

Als we in de stammetjes mogen, klim ik er als tweede in. Ik zit in het midden. Hopelijk het veiligste. Dan start de rit. Ik en Sophie zijn elkaar helemaal aan het op naaien. De andere moeten er natuurlijk om lachen. Wat logisch is. Dan bovenaan, buiten bij de helling waar we naar beneden gaan gillen we allemaal. Echt enorm hard.

Als we beneden zijn, door het water, lachen we elkaar hard uit. Ik ben amper nat geworden, Sophie daarin tegen...Die is helemaal nat. Het is al eventjes later op de middag. De tijd vliegt natuurlijk echt voorbij. Het is net vier uur geweest. Dus we zijn er echt al lang. Zes uurtjes, is niet niks. Maar we hebben de tijd van ons leven.