Kuzen | +18

16

Asla beklemediğiniz biri xpkepxke
Sizi kıramadım ve bölüm attım bir sonraki bölüm eğer aksilik çıkmazsa önümüzdeki hafta sonuuಥ_ಥ

İdolunuz ben xpnedpnepdke
Bu arada düşüncelerinizi hemen bekliyorum çatladım xornxoem
Bölümde yazım yanlışları olabilir arkadaşlar Erzurum'luyum şive kayıyor  şxmdşcfo3noden

Hızla ayağıya kalkıp , kapıya doğru döndüm. Bir sürü adam kapıda durmuş  bana bakıyordu. Sert bir ses yükseldi"Hadi alın kızı, o iti bulmadan çıkmak yok! Sonrasında dayağı hep birlikte yemeyelim " demişti. Ne olduğunu anlayamıyorum. Daha da şiddetli ağlamaya başlayarak, "Ben - ben birşey yapmadım ki? Neden beni götürüyorsunuz? " diye içime kaçan sesle sormaya başladım. Kimseden ses çıkmıyordu ve üstüme doğru geliyorlardı.

Bağıran adamın telefonu çalmış olmalı ki az önceki sesinden daha yumuşak bir sesle konuşmaya başlamıştı.

"... "
" Geldik ama evde bir tane kızdan başka kimse yok. "
"... "
"Tamam abi konumu atıyorum"
"... "

Adamın telefon konuşması bitmişti ve adamlara doğru döndü. "Çok sinirli ve kızı bir yere götürmeyin herkes dursun yerinde abi gelecekmiş" dedi. Ayakta korkudan titreyen beni koltuğa oturttular. Ağrı kesicinin etkisi gitmeye başlıyordu ve ben sızıyı hissediyordum ama korkudan unutmuştum bile.

Adamlar sıkıntılı nefesle gelecek olan patronlarını bekliyorlardı. Kafama yeni yeni dank ediyordu, Çağan'ın neden hızla evden kaçarak gittiğini...  Uykum beni yavaş yavaş ele alıyordu ve olduğum yerde küçülerek, gözlerimi kapadım...

Bir anda gelen bağırışla sıçrayarak uyandım fakat ağrım git gide artıyordu. Acıyla yüzümü buruşturup bağırışım geldiği yere, kapının önüne, baktım.

Adamlar sırayla dizilmiş, elleri önlerinde bağlı şekilde bağıran adamı dinliyorlardı.
"Lan sik kadar çocuğu elinizden kaçırdınız. Ergen veledle başa çıkamadık ya çıldırcam. Sikeceğim yedi ceddinizi" diyerek sinirle bağırıyordu. Korkudan nerdeyse şuraya bayılacaktım. Telefonla konuşan adamın bakışları bana dönünce, korkunç adamında bakışları bir anda beni buldu o an anladım, bu bardaki adamdı.

^^ ᴀᴅᴀᴍ ʙᴇɴɪᴍ ʏᴀɴıᴍᴀ ʏᴀᴋʟᴀşᴛɪ ᴠᴇ "ʜᴀʏıʀᴅıʀ? " ᴅᴇᴅɪ. ʙᴇɴᴅᴇ ᴋᴀғᴀᴍ ᴇɢ̆ɪᴋ, ᴇʟʟᴇʀɪᴍʟᴇ ᴏʏɴᴀʀ ʙɪᴄ̧ɪᴍᴅᴇ ᴋᴏɴᴜşᴍᴀʏᴀ ʙᴀşʟᴀᴅıᴍ. "şᴇʏ ʙᴇɴ ᴋᴜᴢᴇɴɪᴍɪ ᴀʀıʏᴏʀᴅᴜᴍ ᴅᴀ" ᴅᴇᴅɪᴍ.
"ʏᴀɴʟış ʏᴇʀᴅᴇ ᴀʀıʏᴏʀsᴜɴ, ᴅɪɢ̆ᴇʀ ᴋᴀᴘıʟᴀʀᴀ ʙᴀᴋ! " ᴅᴇᴍɪşᴛɪ.
"ɪᴍᴍ şᴇʏ ᴛᴇşᴇᴋᴋᴜ̈ʀ ᴇᴅᴇʀɪᴍ" ᴅᴇᴍɪş ᴠᴇ ᴅɪɢ̆ᴇʀ ᴋᴀᴘıʟᴀʀᴀ ʙᴀᴋᴍᴀʏᴀ ᴄ̧ᴀʟışıʀᴋᴇɴ ᴀᴅᴀᴍᴅᴀ ɪʟᴇʀʟᴇᴍᴇʏᴇ ᴅᴇᴠᴀᴍ ᴇᴛᴍɪşᴛɪ^^

Bu o adamdı, burada ne işi vardı. Ona doğru baktığımda bana baktı ama o beni tanıyamamıştı. Daha sonra arkasında dönüp birşeyler mırıldanıp kendini sakinleştirmeye çalışmıştı. Tekrar bana doğru döndüğünde sanki tanımaya çalışıyormuş gibi baktı ve cebinden telefonunu çıkardı. "Sen şu club'da ki kuzenini arayan kızsın değil mi? " demişti.
Kafamı hızla evet biçiminde salladım.
"Peki bu piç kim? " diyip, kamera görüntüsünü Çağan'a doğru yaklaştırmıştı.
Gözlerimi kısıp telefona baktım, "Neden noldu ki? " dedim çatallaşmış sesimle.
Adamın artık sınırı kalmamışcasına bana bakıyordu. "Söyle! " diye bağırdığında korkudan bayılacaktım.
"Kuzenim... " dedim.
Bana inanmayarak baktı. "Konuşmalarınızdan hiç öyle durmuyor" dedi.
Ne diyeceğimi bilmiyordum. Adamlara doğru dönüp alın kızı gibisinden el hareketi yaptı. Adamlar yanıma gelip bir anda kollarımdan kaldırmasıyla acıyla inledim. Sağımdaki adamın endişeli sesi geldi kulağıma "Abi kızın kanaması var" demişti. Olduğum yere çöküp bacaklarımı birbirine bastırdım. O anki acı o kadar kötüydü ki sanki böyle birisi kafamı taşlara vuruyordu. Gerçekten Çağan'a birkez daha bela okumuştum. Patron dedikleri veya patron olan adam baş ucumda duruyordu. Yere eğildi "Noldu? " demişti. Ağlamaya başladım ve cevap veremeyip,  kollarımla kendimi saklamaya çalıştım. Sıkıntılı nefesini saçlarımda hissetmiştim. "Tamam ağlama da... Sorun ne ona göre çözelim" demişti ılımlı sesiyle.
Ağlamam durmuş ve iç çekiyordum. Kafamı kaldırıp adamın yüzüne doğru baktım. Sert yüz hatlarıyla bana bakıyordu. "Bacakların mı ağrıyor? " demişti. Başımı yavaşca salladım. Anlamış mıydı bilmiyorum . "Tamam gel yavaşca kucağıma alacağım korkma" demişti.
Yavaş olamaya çalışarak kucağına almıştı. Fakat kan yavaş yavaş geliyordu.
"Furkan ceketimi çıkar" demişti. Furkan denilen adam ceketi çıkarmış bekliyordu.
Kanın olduğu yere sarmış ve kucağında arabaya doğru ilerliyordum. Korkudan ve acıdan dolayı başım dönüyordu. Dayanacak gücüm yoktu artık. Arabaya geldiğimizde beni koltuğa uzatıp , kendisi yanıma oturmuştu. Şöför, "Nereye abi? Depoya mı ? " demişti. Adam ise "Yok benim eve" demişti.
Adam tekrardan "Furkan sende bizim doktoru ara eve gelsin hemen, hastane şuan bizim için riskli" demişti.
Furkan, "Tamam abi" demişti ve herşey bende orda kopmuştu.

Bombayı saldım...
Dayanamadım cpemlxmepdm
Eeeee nasıl buldunuz?
Birazda votecik atarsınız ve arada yorum serpiştirin pxmelxmel
Öptüm fashion starlar 💋