Komutan mı? /Yarı Texting

30

Demir elinde tepsiyle içeri girmişti. Hiç iştahım yoktu. Bana böyle davranması beni ona daha çok bağlıyordu. Mesajlasirken bile ona bağlandığımı hissetmiştim. Ama bunun geçici birşey olduğunu düşüyordum. Ama markette gördüğüm an o duygunun gerçek olduğunu anlamıştım. Ve onu seviyordum.

Yatağın köşesindeki köşeye tepsiyi bırakarak yatagin kenarına oturdu.

"Güzelim hadi karnını doyuralim ilacını iç sonra tekrar uyursun"

Cevap verecek halim yoktu. Sadece "hı hı" demiştim.

Omuzlarımdan destek olarak sırtımı yatağın başlığına yasladı. Tepsiyi dizlerinin üstüne alarak kaşıkla çorbayı karıştırdı.

"Aç değilim sadece uyumak istiyorum" mızmızlanarak konuşmuştum.

Demirin ağzından...

Aleynaya mesaj attığımda cevap vermemişti. Her mesaj attığımda dönen kişi hiç dönmemişti. Aradığımda ise çalıyor diyordu fakat açan dahi yoktu. Başına birsey geldi diye korkmuştum.

İlk mesaj attiginda sinir olsam dahi sonraları da sohbeti çok güzeldi. Galiba ona yavaş yavaş bağlanıyordum. Her telefona bildirim geldiğinde Aleynadan geldiğini dusunerek seviniyordum. Ondan gelmediğinde ise söverek cevap veriyordum.

Alel acele arabaya binerek evinin yolunu tutmuştum. Yolda bı ton sövmeme rağmen eve varmıştım. Kapıyı Aleyna açmıştı. Endisemden biraz bağırmıştım. Oda bana bağırmaya çalışınca gözlerindeki yorgunluğu görmüştüm.

Elimi direkt anlina yasladigimda çok sıcaktı. Odasına geçmiş üstünü değiştirecektim. Aklımdaki düşüncelere hakim olup dolabi açmıştım. Derin nefes aldıp yanına geldiğimde elimi kazağın etegine yanaştırdım. Ve yavaşça tutmuştum. Kalbim yerinden çıkacaktı.

Seviyordum bu kızı beni benden aliyordu gülüşüyle o güzel bakan gözleriyle.

Üstündeki kazağı çıkarmış gömleği giydiriyordum. Geriye uzanmasini sağlamış düğmelerini ilikliyordum. Kalbi sanki yerinden çıkacak gibiydi. Aynı benim kalbimin hızlandığı gibi. Her bedenine dediğimde vücudum yanıyordu. Sertce yutkunmuştum.

Elim pantolonuna gittiğinde bileğimi tutup konuştu. Bileğimi tuttuğunda kalbim dahada hızlanmıştı. Kızım sen napıyorsun ya!

"Ben yaparım zaten utançtan yerin dibine girdim"

Mutfağa gitmiş çorba hazırlıyordum. Çorbanın pişmesini beklerken salona gectim. Sehpanin üzerindeki karışıklığı düzeltip çorbaya baktım. Piştiğinde hepsini tepsiye dizdim.

Elimdeki tepsiyle Aleynanın odasına girdim. Meleğim masumca yorganın icinde kaybolmuştu neredeyse. Kalbim cız etmişti. Kendine nasilda bağlamıştı beni.

Destekleyip yatağın başlığına yaslamıştım sırtını.

"Güzelim hadi karnını doyuralim ilacını iç sonra tekrar uyursun"

Zor çıkan sesiyle cevap vermişti. Elimdeki kaşıkla çorbayı karıştırıp ağzına uzattım. Aç olmadığını söylese de geçiriyordum. Bebeğimi kendim yediryordum. İki üç kaşık yedimten sonra tekrar konuştu.

"Demir gerçekten iştahım yok"

"Ama ilaç içeceksin olmaz hadi iki kaşık daha al"

Ağzını açmıştı.

"Ben ilacı getiriyorum tamam mı"

"Tamam ilaç dolabı banyoda"

"Tamam"

İlacı alıp odaya tekrar dönmüştüm. Tekrar yatağın köşesinde yerimi aldım.

İlacı kaşığa döküp ağzına götürdüm.

"Midem bulanıyo icmicem"

"Aleyna içeceksin iyileşmen gerek"

"Ben iyileşirim"

"İç hadi"

🦋:))))

Yine bölüm sonu

Artık akşama gelir