14. bölüm

4.6K 188 13
                                    

"Dediklerin yanına mı kalıcak sanıyordun"
Dediğinde sesinden kim olduğunu anlamıştım Barandı
Kafamı hareket ettirmeye çalıştım ama işe yaramadı ellerimin üzerine dizlerini koyduğu için ellerimi hareket ettiremiyordum ve acıyordu

"Seni burda şimdi öldürsem ne olabilir ki?"dedi kısa bir süre bekledi ve devam etti

"Yada tacizciymişim ya başka birşeyler mi yapsam"dedi dudaklarını kulağıma hafif şekilde temas ettirerek

O sıra gözümden yaşlar akmaya başlamıştı

"Kimse benimle böyle konuşamaz küçüklüğüne vericem ama şimdilik 6 gün sonra hepsini misliyle ödiceksin Alara Demirsoy şimdi elimi ağzından çekicem eğer bağırmaya kalkarsan seni şuracıkta öldürürüm"dedi ve elini çekti

"Derdin ne benimle rahat bırak artık beni"

"Derdim küçük bir oyun Alara ve sende bu oyun için en iyi başrolsün"

"Git başka bie oyuncu bul o zaman beni bulaştırma"

"Eğer oyunuma bulaşmayı göze alamıyorsan ölmeyi göze alıcaksın"
Dediğinde üzerimden kalktı

"Sana 3 gün veriyorum Alara cevabını iple çekiyorum"dedi ve odadan çıktı

Ayağa kalktım ışığı yaktım ve yatağa oturdum bir süre olanları düşündüm

Düşünmek bile ağlamama yetiyordu

Bir süre ağladım saate baktığımda 5:26 idi

Işığı kapayıp geri yatağa yattım bir o yana döndüm bir bu yana döndüm ama uyuyamadım telefonu elime aldım tekrardan saate baktım

5:39 idi yataktan kalkıp kapıyı açıp odadan çıktım
Milanı kontrol etmek için Milanın odasına gittim
Kapıyı yavaşça açtım mışıl mışıl uyuyordu üstünü örttüm anlından öptüm ve odadan çıktım

Alt kattan sesler duymam ile yavaş yavaş aşağı indim sesler mutfaktan geliyordu

Elime odada olan vazo gibi şeyi aldım ve mutfağa ilerledim kapıyı açtığımda rahatlamıştım

"Ohh sen miydin abla ya"

"Evet kuzum kim sandın"

"Birisi girdi sandım eve"dediğimde hizmetli abla sessiz ve kısa bir kahkaha attı

"Yok kuzum buraya kimse kolay kolay giremez"

"Niye ki"

"Bir sürü koruma var kapıda bazı kişiler hariç kimse giremiyor"

"Çok iyiymiş"

"Ee sen niye uyumadın yada uyandın"

"Uyku tutmadı ya"

"Anladım kuzum birşeyler yemek ister misin hazırliyim hemen"

"Yok yok iyi böyle sadece kahve iyi olur onu da ben yaparım yerini söylemeniz yeter"

"Ben varken sen niye yapasın yaparım ben hemen"

"Yok yok uğraşmayın siz hem kafama dağılır biraz"

"İyi tamam sen bilirsin canım"dedi ve dolaptan birkaç şey çıkardı

Ve gidip kahveyi yapmaya başladım
Kahveyi yaparken bir yandan da hizmetli abla(meryem) ile sohbet ediyorduk

"Abla birşey sorucam"

"Sor kuzum"

"Baran nasıl biri"

"Wiyy neden birşey mi oldu beğendin mi"

"Yok ya ne beğenmesi yani biraz tuhaf biri gibi"

"Yani iyi biri ama fazla katı bazı kişiler hariç sevgisini asla göstermez"

"Anladım. Çok acımasız diyorlar hakkında"

"Evet öyle çok söylenti var ama sevdiklerine karşı asla öyle değil"dediğinde kafa salladım kahvemi alıp mutfaktan çıktım ve kendi odama gittim

Balkon dikkatimi çekti hava biraz soğuktu ama gün doğumunu izlemeyi çok sevdiğim için balkona çıktım deniz manzaralıydı

Balkondaki sandalyelerden birine oturdum ve denizi izliyerek kahvemi yudumlamaya başladım

Bir süre sonra telefonu elime aldım saat 6.00 dı gün daha yeni doğuyordu kahvem bitince kahvemi masada bırakıp yatağa yattım bir süre yatakta takıldım

Sonra manzarayı çekmeye karar verdim

Sonra manzarayı çekmeye karar verdim

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Bunu çektim ve story attım

Sonra bir süre yatakta telefona baktıktan sonra balkona çıktım ve sandalyeye oturdum bir süre sadece manzarayı izledim ve gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başladı gerisi karanlık.....

Uyandığımda üzerimde bir tane çarşqf vardı ben üstüme birşey almamıştım ki hizmetli abla öttmüştür diyip yerimden kalktım

Odaya girdiğimde kıyafetlerim yataktaydı üstümü değiştirip yine dünki kıyafetlerimi giydin lavaboya gidip ihtiyaçlarımı giderdim ve aşağı indim

"Günaydın uyanmışsın sonunda öldün sandım"

"Sata kaç ki"

"2.30"

"Yuuh Milan nerde"

"Denizle oynuyorlar Baranda yanlarında"

"Ne"dedim ve hızla yukarı yeniden çıktım

Odaya bir anda girdiğimde Baran Milan ve Deniz oyun onuyordu Baran kafasını kaldırdı ve bana baktı

"Milan hadi gidiyoruz canım"

"Ya ama abla"

"Ablacım hadi gidiyoruz bak gece burda kalalım dedin tamam dedim sende beni dinle"

"Bırak oynasın çocuklar gidersiniz sonra"

"Seni ilgilendirdiğini sanmıyorum karışma lütfen"dediğimde Baranın kaşları çatılmıştı

Oyun Bozan//YARI TEXTING//Where stories live. Discover now