Son kez...
Keyifli okumalar🦋
--------------------🌼---------------------
"Sana derim Nilüfer'im" dedi Orhan bıkkınlıkla.
"İşitmek istemezim Orhan, susasın" dedi Nilüfer ters ters.
"Yahu ben heç sana kilo aldın der miyim gül kokulum?"
"Dedin lakin"
Orhan derin bir nefes alıp karısının elini tutarak onun bakışlarını kendi üzerine çekti.
"Nilüfer'im sen benim günüm, güneşimsin. Şu karnında taşıdığın bebe benim tüm hayatım. Benim size kötü kelam etmem mümkün müdür gözümün nuru? Sizin mutlu olun deyu ben bu canımı bile veririm."
Dolan gözlerini Orhan'a dikti Nilüfer. Elini kaldırıp Orhan'ın yanağına bıraktı. "Biz de seni severiz Orhan'ım. Bilirsin normalde böyle değilimdir lakin kendimi tutamazım"
Gülümseyip karısını kendine çekerek sıkı sıkı sarıldı Orhan. "Seni severim Nilüfer'im, bunu heç unutma." diye fısıldadı kulağına.
"Seni severim Orhan" dedi Nilüfer de gülerek.
"E o vak-" diye lafa başlayan Orhan'ı bağırış böldü.
"ALLAHHHHHH ALLAHHHHHHHH"
Nilüfer de Orhan da aynı anda bakışlarını saray kapısına çevirdiler. Sonra birbirlerine döndüler.
"Yarabbi kimin ses telinden aldın da benim çığırtkan gardaşıma verdin?" dedi Orhan gökyüzüne bakıp söylenerek.
"Orhan" diyerek ellerini semaya açan kocasının ellerine vurup güldü Nilüfer.
"Yalan mıdır hatun? Bulduğu her fırsatta bağırır. Bak daha saraya girmedi sesi gelir dışarıdan. Acep gene ne oldu? Yıldım yeminle." diye sitem etti Orhan.
"ALLAHHHHHHHHHH AĞABEYYYYYYYYYY" Diyen Alaeddin atı ile saraya girdiği gibi atından indi. İndiği gibi de Orhan'dan tarafa koşturdu.
"AĞABEYİ KURBAN SÖYLE, SÖYLE GARDAŞIM" diyen Orhan da gardaşına doğru ilerledi. Nilüfer, az önce söylenen o değilmiş gibi kardeşine ilerleyen kocasına şaşkınlıkla bakakaldı.
"AĞABEY EMMİ OLURSUN" diye güldü Alaeddin, Orhan'ın yanına gelmesini bekleyemeyerek. Orhan attığı adımları durdurdu.
"Ne?" diyen Orhan ve Nilüfer'in bakışları aynı anda saray kapısından giren Gonca'ya döndü. Gülmekten çenesi ağrıyan Gonca, salına salına gelmişti. Alaeddin'i tutamayacağını bildiğinden buna yeltenmemişti bile. Aralarındaki mesafeyi hızla kapatan Orhan kardeşine sıkıca sarılıp sırtına vurdu.
"Allah'ım neler işitirim böyle? Rabbime şükürler olsun" genişçe sırıtmakta olan Alaeddin de ağabeyinin sırtına vururdu. "Gardaş yavaş yüreğimi ağzımdan çıkaracan imdi"
Alaeddin ağabeyinden ayrılıp kollarından tutar. "Ata olurum ben ağabey" diyerek bir daha sarılır. Orhan kardeşinin bu tatlı sevincine güldü. "Benim gardaşım büyümüş de ata olur ha? Emmi olurum ben vay be"
Birbirlerine doğru ilerleyen Gonca ve Nilüfer sıkı sıkı sarıldı. İkisinin de gözleri dolmuştu.
"Ana olurum ben Nilüfer'im" dedi gonca ağlayarak. Gonca ağladığı an kendini tutan Nilüfer de ağlamaya başladı.
"Rabbime şükürler olsun, pek güzel bir ana olacaksın" dedi Nilüfer ağlayarak.
İkisi birbirlerinden ayrılıp bakışırlarken Alaeddinler de yanlarına doğru adımlamaya başlamıştı. "Hızır gibi yetişti bu haber Nilüfer. Tam içim daralırdı, ne deyu evladım olmaz, hastalığım analığıma mani mi olur, Alaeddin'e evlat veremeyecek miyim deyu içim içimi yerdi. Gecelerce gözyaşı döküp yalvardım Allah'a, tam umudumu kesecektim ki..." hıçkırıklarına engel olmadığı için sustu.
YOU ARE READING
AlGon🌼🤍
Historical Fiction"Aklına pek güvenme yani Alaeddin, bir güzelin gülüşüne bakar yitirmen" Diyen Orhan'a baktı Alaeddin... Etrafı kasıp kavuran Moğol, gözünü bu defa da Türk'ün son sığınağı, bel kemiği olan iki güçlü türk beyliğine dikti. Bizans Türk'ü Anadolu'dan at...
