Dün, evvelsi gün, ve daha önceki günler, aylar, yıllar...
Hissettim acıyı, gömdüm en derinlerime kalbim olan demir ağlar.
Hissizleştim, fark etmedim; acıyı çektim ama yok farz ettim,
Hissetmediğimi zannederek ruhsuzlaşmış benliğimin bekçiliğini yapan bir ben var ettim.
Ağladım; düştüm; yine ağladım; susup gözyaşlarımı kalbime içtim,
Anladım ki ağlamak duymayan sağır kalplere işlemezmiş, işittim.
Kendi kendime kurşunlarımı işledim,
Düzelir, düzelirim zannettim; kurşunu merhem zannettim; kanatmaya devam ettim.
Fakat artık iyileştim; yarayı kurşunla mühürlemekten vazgeçtim,
Değerimi bildim; bildirmeyi seçtim de sırat köprüsünü geçerek iyileştim.
Bahar gelmiş; ne de güzel çiçekler açar kalplerde,
Geçmişi geçmişte bıraktım; dengeyi farz bildim de iyileştim.
🌹
BẠN ĐANG ĐỌC
KALPTEN SESLENİŞLER
Thơ CaŞiire her ne kadar çok hüzün yakışsa da mutluluk da bir o kadar yakışmaktadır. Hayat iniş ve çıkışlarla doludur, kavisleri ve kasisleri vardır. Bize ise bu yolculuktan keyif almak düşer. Ne olursa olsun devam etmek ve ilerleyebileceğimizi bilmek ger...
