Soyutlanmak

-41-

41.
( Biliyordum ki birazdan güneş doğacaktı.
Ve güneş yavaş yavaş belirirken, bütün her yer:
O tepeden ışıl ışıl parlayacaktı.
Ve orası... Ah!.. Belki de bu yüzden her gün doğuşunu ve de her gün batışını izlemek için burada bekliyordum.
Ve de...
Çektiğim açılar yüzünden, güneşe daha farklı bakıyor, sanki orası hissettiklerimi ve de her şeyi unutmamı sağlıyordu.
Yavaştan beliren bir ışık titremesine uzağa doğru, denizin o kusursuz güzelliğine bakıyordum.
Sabahın bütün ihtişamını, gözler önüne seren güneş, dokunduğu yerleri ısıtıyordu.
Ve hep böyle sabahların görkemine kapılan ben o parlak yakıcı ışığa bakıyordum.
Kıbrıs'ın Esentepe'sin de,
O kasabadaki tepeden, aşağıya doğru bakarken, upuzun bir deniz, Evler, ağaçlar, taşlar ve yol.. Tepeden o kadar güzel görünüyordu ki...
Ellerimi iki yana açarken, Kendimi keşfettiğim bir edayla, "Ben" diye haykırdım,
"Sen diye varım.")