Yıldıza basmayı ve satır aralarına bol bol yorum yapmayı unutmayınız lütfen.
GECE
Sabah gözlerimi mide bulantısı ile açtığım da yataktan nasıl kalktım nasıl kendimi tuvalete attım anlayamadım bile. İçim dışıma çıkana kadar öğürdüğümde yanımda duran Aslan'ı bile yeni fark ediyordum. Oysaki saçlarımı tutup bir adım geride durmuş sırtımı sıvazlıyordu. Tükenmiş halde zorla ayağa kalkmaya çalıştığım da elleri ile bana destek olarak ayağa kalmamı sağladı. Sifona basarak görmesini istemedim.
" Güzelim iyi misin." dediğinde kafamı salladım ama başım daha çok dönünce olduğum yerde durdum. Belimden sıkıca tutarak lavabonun yanına götürüp elimi yüzümü yıkadı soğuk su tenime değince biraz daha rahatladığımı hissettim ama hala başım dönüyordu.
"Hastaneye gidelim mi." derken sesi çok korkmuş gibi çıkmıştı.
"İyiyim hamilelikten büyük ihtimalle." dediğim de biraz daha rahatlamıştı. Beni kucağına alarak yatağa kadar götürüp oturttu.
"Güzel kadınım iyisin dimi."
"İyiyim birazdan kendime gelirim." dedim yorgun çıkan sesimle. Boğazım acımıştı istifra etmekten. Hala midem bulanıyordu. Ama Aslan korkmasın diye derin derin nefesler aldım. Bir kaç dakika daha mide bulantısına sabrettikten sonra. Daha fazla katlanamayınca tekrar tuvalete hızla elimi ağzıma kapatarak gittim.
Bu sefer tamamen ne var ne yok istifra etmiştim. Kafamı kaldıramadığım için öylece yerde bekledim. Mide kasılmalarım devam ederken , vücudum titremeye başladı. Tamamen rahatlayana kadar bekledim. Sonra yine aslanın desteği ile elimi yüzümü yıkadım. Deli gibi uykum vardı şimdide.
"Uyumak istiyorum." dedim Aslanın bana sorduğu soruları es geçerek.
"Tamam sen uyu ben kahvaltı hazırlayım." dediğin de, başımı salladım beni tekrar yatağa bıraktı. Başımı yastığa koyarak gözlerimi kapattım. Aslan saçlarıma öpücük kondurup odadan çıktığın da. Bir kaç dakika sonra karnıma giren sancı ile kıvrandım. Rahmime şiddetli ağrı vurduğunda. Hemen tuvalete giderek iç çamaşırıma baktım.
İç çamaşırımda gördüğüm kan lekeleri ile öylece kaldım. Bacak aramda da vardı kan. Nefesim kesildi o an. Bildiğim her şeyi unuttum. Sanki beynim boşaldı da hiç bir bilgi kalmadı . Gözlerimden akan yaşların ardı arkası kesilmezken iç çamaşırıma bakıyordum. Boğazımda bir yumru oluştu. Yumru gittikçe büyüdü ,büyüdü. Koca bir çığlık oldu.
"ASLAN." diye bağırdıktan bir dakika sonra koşarak yanıma geldi. Ben hala ayakta kan lekesine bakarken ,Aslan beni gördüğü an ne olduğunu anlamak için baktı yüzüme. Korkmuştu ama ben daha çok korkuyorum şuan.
"Kan var Aslan. Kan olmuş çamaşırım." dediğimde gözleri bacaklarıma indi ve yüzünü korku kapladı. Öyle bir korkusu vardı ki benimle yarışır cinstendi. "Kan var. Kan olmuş." dedim tekrar inanamayarak. İnanmak istemiyorum bu bir rüya olmalı.
"Güzelim tamam sakin ol." derken yanıma geldi. "Hemen gideceğiz korkma." derken üzerimi düzeltti. "Korkma yavrum ben yanındayım. " Kucağına aldı beni. "Ben size bir şey olmasına izin vermem yavrum. Korkma sakın tamam mı." dedi.
"KAN VAR ASLAN. KANI GÖRDÜM." çığlıklarım evin içinde yankılandı resmen.
Ama ben çok korkuyorum ya bir şey olursa ya onu benden alırsalar. Ya tamamen kaybedersem.
ASLAN'DAN
Gece kucağımda zangır zangır titrerken kendini kaybetmiş gibiydi. O an yüreğime çöken ağırlık ile anlık ne yapacağımı bilemesem de. Sakin olmalıydım ve ikisine de zarar gelmemesi için hızlı olmalıydım. Hızlıca onu yatağa bırakıp üzerimi giyindim. Gecenin çantasını da alarak. Kucağıma aldım.
