Evet bu oydu! Beni bulmuştu,bende onu. Hemen telefon numarasını girerek çaldırmaya başladım. Bir süre çaldı fakat açmadı. Mesaj kısmına tekrar girdiğim de mesajım düşmüyordu. Engellemişti! Gözyaşlarım benden bağımsız akmaya başlamıştı. Bir sene sonra ona kavuştuğumda elimden kayıp gitmişti tekrar. Kahretsin! Kendi kendime küfür ederken iki el gözlerimi kapattı. "Siktir!" Diye bir küfür savurdum. Arkamdaki kişi susuyordu. Kokusu çok tanıdık gelse de korkudan çözemiyordum. Bir eli gözlerimi bıraktı,bir şeyler yapıp gözümü bağladı. Daha çok korkmaya başlamıştım. İki eliyle bu sefer kollarımı tutup beni kaldırdı,bir yere sürüklüyordu.
10 dakika sonra bedenimi bir yere yasladı. Yanağını yanağıma sürtmeye başladı. Elimi kaldırıp itmeye çalışsamda tırnaklarımla beraber elimi avcuna aldı. Kafasını birden boynuma soktuğunda kaskatı kesildim. Dudakları boynumu öpüyordu nazikçe. Nefesini boynuma verdi. Saçlarımı okşamaya başladı. Ne yapıyordu bu adam! Birden belimden kavrayıp bir yerin içine soktu. Sanırsam arabaya binmiştik. Beni koltuğa yatırdı. Ellerimi kullanmayı denesemde başarısız olmuştum. Bacaklarımı kendi bacakları ile kapattı. "Alara'm" acı çeker gibi çıkan sesi kafamda döndü. Emre... Emreydi bu! Gözyaşlarım yine akmaya başladı. Çırpınıyordum. "Emre!" Bağırışımla dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Geri çekildi ve beni dikleştirip sarıldı sıkıca. "Özür dilerim meleğim özür dilerim" Sözlerini duyuyor ama algılayamıyordum. "Benim yüzümden herşey!" Son sözünü duyduktan sonra gözlerim kararmıştı. Elimi kaldıracakken yer altımdan kaydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ateş Parçası+18
Non-FictionTuttukları eller artık kan içinde olan iki genç. Birbirlerine ayrı düşmüş hayatları kana bulanmış. "Nerdesin kimlerlesin bilmiyorum,ama yemin ederim çok özledim" Kendi kendime konuşurken telefonuma yabancı numaradan bir mesaj düştü. 44***: kalbindey...
