Een nieuw begin

Hoofdstuk 1

( POV Jonas )
Ik lig naast haar op de grond.
Ze kijkt me aan en lacht, ' ik hou van je en ik zal je nooit alleen laten' fluisterd ze in mijn oor.
Deze woorden spoken door mijn hoofd, ik zal je nooit alleen laten...
Ze heeft me alleen gelaten.. ik ben nu hier, in mijn eentje. In de rotste tijd van mijn leven.
Alleen maar omdat  één iemand het ons niet gunde om samen te zijn..
Niemand weet het verhaal, niemand geloofd het verhaal. Mijn moeder kijkt naar me. Ze heeft tranen in haar ogen..
Ze had nooit gedacht dat haar zoon zoiets idioots zal doen..
'Jonas' zegt ze ' ik had verwacht dat ik jou kon vertrouwen, kon geloven! Dit is echt niet normaal begrijp je dat? Misschien zit je hier nog 10 jaar! Je kunt nooit meer een normale baan krijgen! Ik had dit nooit van jou verwacht Jonas' en ze loopt verdrietig weg.
' Maar mam! Kom terug! Jij weet de waarheid niet!'
Mijn moeder draait zich om.
' O, ik weet zeker de waarheid wel! Ik heb genoeg van jou leugens!'

Zelfs mijn moeder geloofd me niet meer...

Ik krijg regelmatig flashbacks over de momenten die ik samen met Eva heb beleefd.. en zovaak schrik ik wakker en sla ik mezelf zo hard, omdat ik hoopte dat het een droom was.

' Eva, was je maar hier.. jij zou de enige zijn die me hieruit kon redden..' fluister ik zacht

[ 00.00 ]
Ik schrik wakker.
Ik zie een fel licht, ik hoor een stem.
de stem komt me bekend voor.

' oh, Jonas! Ik zou je nooit alleen laten ik heb het je gezegd! Ik ben hier voor altijd!'

Ik schrik me dood, dat was Eva!
'H..h..hallo' zeg ik doodsbang.
Maar de stem is weg.
Ik ben gewoon moe denk ik...

Heeei!
dit is mijn eerste verhaal op wattpad dus het zal niet zo goed zijn 😂
Maar toch hoop ik dat jullie het leuk gaan vinden!
xx doryylover