Thy Love (Published by ABS-CBN Books)

Ika-Pitong Kabanata

[Kabanata 7]

NAPABAGSAK sa higaan si Martin habang hawak ang isang papel kung saan iginuhit niya roon ang hitsura ng kuwintas na susi na suot ni Celestina. Magmula pa noong isang araw nang mapansin niya itong suot ni Celestina ay hindi na ito maalis sa kaniyang isipan.

"Bakit hindi ka pa natutulog?" nagulat si Martin nang biglang magsalita si Timoteo na ngayon ay nakadungaw sa pinto ng kaniyang silid. Agad siyang napaupo saka mabilis na inupuan ang papel kung saan niya iginuhit ang kuwintas.

"Anong ginagawa mo rito?" reklamo ni Martin sabay kuha ng kaniyang unan at ipinuwesto ito nang maayos sa dulo ng higaan. Napabuntong hininga si Timoteo saka pumasok sa silid ng kaibigan. "Ipapaalala ko lang sa iyo na pamamahay ko ito" buwelta nito dahilan para matawa si Martin, binato niya pa ng unan ang pilosopong kaibigan.

"Ano ba 'yang tinatago mo?" usisa ni Timoteo sabay tingin sa ilalim ng higaan ni Martin. "Naabutan kong may pinagmamasdan kang papeles" patuloy pa nito, napalunok si Martin saka dahan-dahang kinapa ang papel na ngayon ay inuupuan na niya.

"W-wala iyon, matulog ka na lang. Tabihan mo na ang iyong asawa. Kailan ba ako magkakaroon ng pamangkin?" kantyaw pa ni Martin, napakunot ang noo ni Timoteo.

"Walang pag-asang mahalin ako ng pinsan mong ubod ng sungit. Mabuti pang ipakilala ko na lang sa iyo ang mga magagandang dilag sa bahay-aliwan" tawa ni Timoteo, sinamaan siya ng tingin ni Martin dahil binubuksan na naman nito ang usapan tungkol sa bahay-aliwan.

"Ang totoo niyan, kaya ako narito ngayon ay dahil nais kong samahan mo ako sa bahay-aliwan kahit ngayon lang. Pangako! Hinding-hindi ka mabibigo" ngisi ni Timoteo. Napailing si Martin saka sinagi ang kaibigan. "Batid mo namang wala akong balak na umayon diyan sa mga gawain mong iyan. Hindi ko ibig bigyan pa ng sakit sa ulo si Loisa, tiyak na hindi niya ikatutuwa sa oras na marinig niyang nagtungo ako sa bahay-aliwan" seryosong sagot ni Martin sabay higa at nagtaklob na rin siya ng kumot.

"Si Loisa ba talaga ang inaalala mong mabibigo sa iyo? O baka naman mas nag-aalala ka na masira ang maginoo mong imahe kay Celestina?" kantyaw ni Timoteo sabay hampas sa pwetan ng kaibigan dahilan upang mapabangon si Martin at kunot-noong napalingon sa kaniya.

"Matulog ka na lang at kalimutan mo na 'yang libidong dumadaloy sa iyong katawan" reklamo ni Martin sabay taklob ulit ng kumot. Tinawanan lamang siya ni Timoteo at naupo ito sa gilid ng kama.

"Aking nasaksihan kahapon kung paano mo pinaglaban sa harapan ni Loisa na pakawalan ni Maestra Villareal si Celestina. Mabuti na lamang hindi ka hinayaan ni Loisa na kausapin si Maestra Villareal dahil kung nagkataon paniguradong mas lalong lalaki ang gulo" saad ni Timoteo, hindi nakaimik si Martin. Hindi rin niya ginusto na makasagutan si Loisa. Hindi niya rin maunawaan ang sarili kung bakit pagdating kay Celestina ay hindi niya napigilan pa ang kaniyang galit.

"Aking nabalitaan na si Don Amadeo ang gumawa ng paraan upang ibaba na nina doktor Mercado at Maestra Villareal ang kaso nila kay Celestina. Maaaring si Loisa ang nakiusap sa kaniyang ama, iba talaga ang nagagawa ng pag-ibig. Biruin mo, si Celestina ay isang Cervantes na kinamumuhian ni Don Amadeo ngunit heto siya ngayon, siya pa ang sumadya sa Real Audiencia upang pakiusapan ang mga opisyal" saad ni Timoteo. Nanatiling tahimik si Martin, hindi pa niya napapasalamatan si Loisa at ngayon ay mas lalo siyang nakonsensiya sapagkat mas inuna niya pang kamustahin si Celestina kaninang umaga.

"Tiyak na malaking pabor ang hiningi ni Loisa sa kaniyang ama upang matahimik 'yang pinaglalaban mo" wika ni Timoteo, hahampasin niya pa sana sa pwet si Martin ngunit napatigil siya nang makita ang piraso ng papel na nakasuksok sa hinihigaan nito. Agad niyang hinila ang papel dahilan upang magulat si Martin at mapunit ito.