Ako Si Miguel

UNA: PAON SA BITIK

[DISCLAIMER: ANG MABASA NIINING MAONG ESPASYO KAY WA MIAGI SA PAKIGBUGNO SA PAG-EDIT.  Pero giawhag gihapom kamo sa tagsulat nga magpadala sa inyong mga komento mahitugnod sa dagan sa storya o pagpatin-aw sa mga parte nga hanap o dili klaro. Mamalihog sa pag-PM kaniya dinhi sa wattapd o pinaagi sa iyang email: gilnambatac(at)gmail(dot)com. USA KINI KA PIYESA GISULAT PARA SA 2018 NANOWRIMO.Bisitahi lang sa nanowrimo.org para sa dugang nga mga kasayoran.]

Dili niya matino ko asa na siya magpadulong ani. Nabatian niya nga taod-taod na sad siyag dinagan pero morag walay kahumanan ang lasang nga iyang gisalaagan. Wala na sad siya nakabalo kon nganong gadagan siya ug nakalimot na sad siya sa rason sa kahadlok nga iyang gibatian karon. Ni wala na sad siya nakadumdom kon giunsa niya pagkaabot sa maong lugar. Gawas sa usa ka lalaki nga natabonan sa anino ang nawong. Gitukmod siya sa iyang tiil nga modagan, dagan lang nga way pag-undang.

Basa ang yuta nga iyang gitamakan ni ngiob na sad ang lasang nga ganina pa lang niyang gidagan-daganan. Hapit na sad mopiyong ang adlaw ug hapit na sad kan-on ang lasang sa kangitngit. Mipaspas og dagan ang iyang kasingkasing human nakabati siyag tawo nga iyang likod.

"Tabaaaang!!! Tabaaang!!!" usa ka tagning nga siyagit ang migawas sa iyang tutunlan pero morag way paki ang mga mananap sa lasang maski ang mga nagtag-asay nga mga punoan sa narra ug mahogany sa kabalaka ug kahadlok nga gisapupo niya sa iyang kasingkasing ug pandumdoman.

"Si kinsa man kaaaa!!! Asa man ko!!!" laing siyagit. Niining tungora nakapunting kini, dili sa wanang ug sa lasang, pero ngadto sa tawo nga wala man niya nakita pero nakabalo siya nga nagsunod ra kaniya. Makabati siyag pagpiti sa mga sanga sa kahoy, ug kaluskos sa mga tiil. Maong nakasuta siya nga wala siya nag-inusara niining lugar nga karon pa niya nahimamatan. Miaksyon siyag hunong pero gitulod na sad siya sa iyang tiil nga dili moundang. Dagan lang, dagan.

Taod-taod nakakita siyag usa ka balay. Karaan kini kon tan-awon gikan sa gawas. Napapas na ang puti nga pintal sa mga dingding ug nangambak na ang mga kanhing lig-on nga mga sin nga mitabon sa atop sa balay. Makita sa iyang mga mata nga milili ang kahayag sa paglaom. Nakita na niya nga mahuman na ang kahadlok nga taod-taod na nga nagdadagan sa iyang kasingkasing.

"Salamat. Salamat." hunghong niya sa kaugalingon nga padayon lang gihapon sa pagdagan, ang mga mata naakapunting lang sa direksyon sa karaang balay hangtod nga nakaabot siya sa tiilan sa entrante niini. Wala siya nagdahom sa kadako niini. Gahangos, nakagunit siya sa iyang duha ka mga tuhod ug gipaningkamotan nga maapas sa iyang ginhawa ang hangin nga nawala diha sa pila na ka oras niyang dinagan sa lasang nga abi niya wala nay kahumanan. Milabay ang pipila ka segundo, mitan-aw-tan-aw siya sa palibot bag-o misulod sa maong balay.

"Abri." ingon niya sa iyang kaugalingon human niyang giliso ang door knob sa balay. Ug gisundan niyag pangayog katahoran kon si kinsa man gani ang kasamtangang nakapuyo ug nagpuyo sa maong lawak. "Ayoooo. Maayong hapon. Ayooo."

Way misanong sa iyang tawag gawas nalang sa tingog sa kahoyng salog ug pagpanakla sa mga tiki bungbong. Mihangop kaniya ang abog sa balay nga pila na sad katuig nga natigom. "Morag wa gyoy tawo diri ba."

Mipadayon siyag sulod sa lawak, padulong ngadto sa pinakasulod sa balay. Didto midoble ang iyang kabalaka sa mitambad sa iyang mga mata: napuno ang lawak (gituohang salas" sa mga estatwa ni San Miguel. Naabogan na sad sama sa ubang mga gamit ug mga muebles nga naa sa maong balay. "Unsa mani."

Gitagsa-tagsa niyag gipadagan ang iyang mga tudlo ngadto sa mga abogong mga imahen, ang uban gitabonan pag puti nga tela, samtang ang uban wala. Didto mas mipaspas pagdagan ang iyang kasingkasing.

"Walay mga mata." kon unsa ka definite ug insakti ang gibuhing rekasyon nuya sa uyang nakita mao sad ka daghan ang mga pangutana nga nagtuyok ug nag-alirong sa iyang hunahuna morag mga langaw nga nakatimaho sa usa ka mananap nga padulong na sa pagkadugta. "Ngano mani sila?" Walay makatubag sa iyang mga pangutana ron. Taod-taod, adunay mga paka sa mga tiil ang nagkakusog ug nagpadulong kaniya. Miaksyon na syag pagdagan pero usa ka kusog nga bunal sa luyo sa iyang ulo ang nakapahalok kaniya sa kahoy nga salog.