Chapter 17: Court?

278 7 0
                                    

Natalie's POV

Kung hindi lang sana dumating si Jazmin edi sana nasabi ko na kay Kevin ang nararamdaman ko edi sana...hayyss panira kasi yung Jazmin na yun e! Saka kahapon nung nakipagkilala siya sakin I already don't like her attitude and aura alam kong aagawin niya sakin si Kevin according to my instincts but who know baka may magandang loob pala yung babaeng yun. I don't like to be harsh to her pero nakakainsulto kasi yung mga sinabi niya.

"Natalie you're not listening. Are you okay? Dapat kasi hindi ka muna pumasok ngayon. You need to rest." Sabi ni Mommy

"Mom I'm listening medyo na space out lang ako. Sorry." Sabi ko habang kumagat ng sandwich

Kumakain kami ngayong umaga at nagpumilit talaga ako na pumasok kasi...kasi gusto ko makita si Kevin ngayong nagkapaliwanagan kami.

"Are you sure you ok?" Tanong ni daddy

"Yes Dad. I'm really fine." Sabi ko at tumayo na sa lamesa

"Alis na po ako Mom,Dad bye!" Sabi ko at hinalikan sila sa cheeks.

"Bye! Magingat ka.ha!" sabi nila

"Opo." Lumabas na ko ng gate at naglakad papunta sa school exercise na kumbaga kahit sinabi nila daddy na magpahatid na ko sa driver nila sabi ko wag na ok lang naman.

"Natalie!" Nasa gate na ko ng school ng may tumawag sakin.

"O Brent." Sabi ko sabay na kami naglakad.

"Kamusta?" tanong niya

"Ok naman.Ikaw?" sagot at tanong ko sa kanya

"Ok lng rin ahm..Natalie pwede ba humingi ng favor?" tanong niya saken

"Cge ano ba yon?" sabi ko

"Pabili naman ng drinks sa cafeteria oh may gagawin pa kasi ako" sabi niya at binigyan ako ng 50 pesos "Salamat!" at kumaripas siya ng takbo.

Weird -_- kahit kailan talaga yon aish! pumunta na ko ng cafeteria may 30 mins. pa naman bago mag start ang klase.

Papasok na ko ng cafeteria ng may nagbigay sakin flowers.

"Miss may nagpapabigay sayo o." Sabi nung lalake at tumakbo rin palabas ng cafeteria.

"Uy ano toh!" Sigaw ko pero nawala siya parang bula

Naglakad ako ng nagtataka habang tinitingnan ang rose ng binigay sakin nung lalake.

Hmm....Ano bang trip nila ngayon?

Ay oo nga pala yung pinapabili sakin! Tsk.

*Blackout*

Wahhh! Bakit nagblackout?

"May tao ba diyan?" Sabi ko

I'm starting to get scared. Takot kasi ako sa dilim lalo na pag wala akong kasama.

Then suddenly may nakita akong apat na kandila sa may gitna ng cafeteria. Lumapit ako dun at tiningnan yung nasa harapan nun.

'Can' yan yung nakasulat sa unang kandila tapos lumipat ako sa kabila 'I' tapos sa kabila 'Court' tapos sa kabila 'you?'

'Can I Court You?'

"Huh?"

Then suddenly may narinig ako na tumugtog...

*piano starts*

'What would I do without your smart mouth?'

Boses ni Kevin....

'Drawing me in, and you kicking me out'

'You've got my head spinning, no kidding, I can't pin you down'

'What's going on in that beautiful mind'

'I'm on your magical mystery side'

'And I'm so dizzy, don't know what hit me, but I'll be alright"

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko dahil sa boses niya. At yung mga ilaw ay nagsisimulang nang bumukas and na-realize ko na maraming palang tao sa cafeteria...

'My heads under water'

'But I'm breathing fine'

'You're crazy and I'm out of my mind'

[Chorus]

Cause all of me

Loves all of you

Love your curves and all your edges

All your perfect imperfections

Give your all to me

I'll give my all to you

You're my end and my beginning

Even when I lose I'm winning

Cause I give you all of me

And you give me all of you, Ohoh

Speechless...

Binaba niya ang mic at pumunta sa harapan ko na may dala-dalang boquet of roses at lumuhod at sinabing...

"Natalie Samonte Can I Court You?"

"K-kevin..."

Nakatingin pa rin siya sa mata ko...at sa tingin niyang iyon ay para siyang nagsusumamo.

"Yes. VinVin." I said at niyakap niya ako. Nagpalakpakan naman ang mga kapwa ko estudyante.

"Thank you for giving me a chance..." Bulong niya sa akin

But then his phone suddenly rang...

Tiningnan niya ako na parang nagtatanong na pwede niya iyon sagutin. Tumango na lang ako at saktong sinagot niya iyon.

"Hello...What?!...Ok ok Pupunta ako dyan....Bye...." I heard him saying

"*sigh* N-natalie....M-may nangyari kasi kay Jazmine and I really need to got there...I promise I'll make it up to you tomorrow. I'm really sorry!" He said at iniwan ako dun na tulala.

Jazmine again....

"N-natalie..."

Sila Tiffany....

Di ko namalayan tumutulo na pala yung luha ko...Feeling ko kasi para akong iniwanan ng Groom ko sa gitna ng seremonya...

I give them an' I'm-ok-look' at lumabas ng cafeteria. I don't care kung pinagtitinginan nila akong lahat basta ang alam ko ngayon ay umiiyak ako.

And kailangan ko ng space.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

---------------------->>>>>>>>>>>>>>>>>>>> Parang ganyan yung candle HAHA! imaginin niyo na lang hahaha.

Super Late UD. I'm really sorryyy. Almost one month ako hindi Nag-UD. But at least nakapagtype pa rin ^_^

Happy 2k reads! :)

FEEL FREE TO VOTE AND COMMENT.

~Trisha501~

The one and onlyUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum