Paşazade ❆BoyxBoy❆

0.0

Nezih bir  muhitte ,en ufağı 2 katlı geniş bahçeli evlerin ortasında  insanlara deniz sanki hemen ayaklarının altındaymış hissiyatı veren tepedeki evdi Nedim Paşa'nın dillere pelesenk olmuş 4 katlı köşkü.Maaile ; hanımının ve kendinin büyükleri ,kayın biraderler , eltiler , görümceler ve enişteler hep birlikte yaşanılıyordu bu köşkte.Çevreleri de devletin çeşitli kıdemli pozisyonlarında memur veyahut idareci olan bu mahallede büyümüştü ailenin evlatları ; tamı tamına 16     çocuk, 3 evlat ve 13 evlattan öte yeğen.

Nedim Paşa emekli Hariciye nazırı Mustafa Bey'in en büyük oğluydu ; babasının ardından aynı adımları izlemiş , kendini sarayda buluvermişti daha çocuk yaşta.Ardından gelen 3 erkek 2 de kızkardeşi vardı ; kızkardeşler damatlarını iç güveysi olarak yanlarına almış , erkekler de evden ayrılmayarak kızkardeşleriyle birlikte yürüttükleri tacirlik işine devam etmişlerdi. 4 katında 25 odası , 8 banyosu ,3 kileri ve bir 10 kişiye daha yetecek müştemilatı ile insanı bol olan bu evde bereket versin misafir de hiç eksik olmazdı.

Muhakkak geleni gideni bol olan bu evde o telaşede yetişmiş çocuklardan biriydi Erendiz , Nazım beyin en ufak çocuğu ve tek oğlu.Annesi Gülcemal Hanım'ın doğum sancılarıyla kıvrandığı sıralarda evlerinde konuk olarak bulunan bir İngiliz elçisi tarafından seçilmişti ismi.Babası konuğunu onurlandırmak için bu hakkı Mr.Jason'a devretmiş , babaanne Huriye ve Anneanne Şerife hanımın ''Oğlumuz gavur ismi mi taşıyacak ?'' kaygıları eşliğinde astronomi meraklısı elçi tarafından ismi verilirken o sırada aileden hiç kimsenin farkında olmadan aynı anda aynı gökyüzün altında farklı bir ülkede doğan esmer tenli kara gözlü o bebekle kaderlerinin mühürlendiği o büyülü anda '''Erendiz'' kulağına okunmuştu sarışın bebeğin.

Yabancı konuklarının seslenişiyle Mustafa Jr. , Güllü ve Ali babasının bir küçüğü olan Osman amcası ve yengesi Miyese'nin çocuklarıydı.Seher ve Bahadır büyük Halası Nigar ve eşi Piraye'nin evlatlık çocuklarıyken Asiye ve Belkıs küçük Hala Nazmiye ve Ömer eniştenin çocukları , Dilruba ve abisi Nihat ikinci amcası Zekeriya amcası ve Fatma yengesinin çocuklarıydı.Bir de en küçük amca Abdi ve Rus eşi Vera'nın ortalıkta dolanan ufaklıkları İbrahim ,Yusuf ,Musa ve Meryem vardı.

Erendiz'in ablaları Feride ve Necmiye ile birlikte yaşları yirmi ikiden ikiye değişen kalabalık nüfusun içerisinde büyümüş  yaşı kemâle erdikçe ve ondan alışık olmadığı yönde hayatın düzenlenmesi dilendiğinde amiyane tabirle denizden karaya çıkan şaşkın balıklara dönmüş daha adını bile koyamadığı şiddetli bir arzuyla biraz olsun yalnız kalmanın özlemini çekiyordu.

Hala oğlu Bahadırla paylaşmak mecburiyetinde olduğu odası dahi ona tam anlamıyla ait değilken kendine ait bir mekan diliyordu uzunca zamandır.Hele de kimin kim olduğu belli olmayan kıyamet sonrası mahşer günün andıran şu günlerde.

Konak Abdi Bey'in büyük oğlu İbrahim'in doğumundan yalnızca 6 ay önce gerçekleşen 7 sene önceki düğünden sonraki ilk düğün meclislisine ev sahipliği yapmaya hazırlanıyordu.Eve girenin çıkanın haddi hesabı yoktu ; terziler ,kalfalar , aşçılar ,bohçacılar , hanımları eğlendirecek
otoritelerce ve bizatihi Nedim Paşa'nın lüzumsuz ve hatta tehlikeli bulduğu eğlence takımı...

Annesinin zamanında özenerek seçtiği Romanya'dan gelen  rahibe işi dantelalarla süslü perdeleri sonuna kadar açıktı.Pencereye dayanmış pirinç karyolasının üzerine tünemişti Erendiz , mektebi tatildeyken gidecek bir yeri yoktu.Tüm gün odasında pineklemek mecburiyetinde hissediyordu kendini evin içinde sürüp giden curcunaya kaptırmamak için.Göz ucuyla Bahadır'ın elinde tuttuğu ,bahar temizliği sırasında kalfaların ellerine nasıl geçiremediklerine hayret ettiği birtakım hayasız şiir ve fıkralar barındıran mecmuaya baktı.Sıkıntıdan aklından halaoğlunu annesine ispiyonlamak gibi hain düşünceler geçtiyse de vazgeçti.Nasılsa kuzeninin gönlü olduğunda ona da bakması için veriyordu mecmualarını ,kitaplarını.