Ang bagong pag-asa
ay parang kamay na nagliligtas sa akin
sa malawak na karagatan ng kalungkutan
na parang araw-araw tila kailangan kong languyin
Ngunit paulit-ulit din naman akong pinakakawalan
At wala akong ibang magawa kundi
mag-isang iahon ang aking sarili.
May sarili naman akong lakas,
Lahat sila sinasabi sa akin iyon.
Hindi ko kailangan ng magliligtas sa akin.
Ngunit sa bawat pag-ahon sa akin ng pag-asa
na kasunod lamang ng muling paglubog
Nahihirapan na akong lumangoy ulit pataas—
Pagod na ako.
Pagod na pagod.
Paminsan, gusto ko na lamang ipikit ang aking mata,
at tuluyan na lang malunod.
Pero nandito pa rin ako, lumalaban
Hanggang may lakas pa,
Hanggang sa huling hininga.
YOU ARE READING
Things I Could Never Say To You
PoetryThe things I could never say to you, I say in poetry instead. A collection of poetry and short prose on love, heartbreak, and despite it all, hope. Because we should never stop hoping for the happy ending we all deserve. Cover image by luizclas on P...
