I've already plan for a long hang outs with my friends after this fucking quarantine. Iinom lang kami ng marami, maglalasing, road trips and foodtrips, harutan, whatever.
I just want to be happy and make something insane since nakakabaliw din maging normal minsan. Nababagot na ako sa aking silid, hawak ko na lang palagi ang cellphone, scroll, log out and online, wala naman din gustong kumausap sa akin sa internet so I always end up being sad yet fine.
Hindi ko rin maiwasan isipin lahat ng nangyari noong nakaraang taon that still hunts me today. Everything feel so mess and this quarantine make it messier. Agh, kailan ba ito matatapos. Hindi ko tuloy masimulan 'yung mga plano ko for the summer.
Biglang tumunog 'yung phone ko. Sinagot ko 'yung facetime ni Sid habang nag totoothbrush ako sa bathroom.
"Hey" I heard him. Since nagmumog ako sa lababo hindi ko makita pagmumukha n'ya pero rinig na rinig ko na sobrang ingay at naghihiyawan sila. Pamilyar sa akin ang mga boses. Ano na naman kalukuhan ng mga 'to?
"Hara come on, we're going out tonight" Sigaw ni Alice sa facetime.
I wipe the foam around my mouth since kakaligo ko lang din, hinarap ko sila na naka tupis pa.
"Oh my god, I know you're coming look at you." Tawa ni Blake sa likod ni Sid.
"Alam nyo ba, quarantine ngayon ha, hindi ba kayo natatakot mahuli? Hintayin nyo ko." Giit ko saka nag blower sa aking buhok. I guess mapapaaga 'yung plano ko.
Natawa na lamang ako dahil nag hiyawan sila ng sabay. Ang lakas naman nang loob ng mga 'to mag ingay. Alam kung si Blake 'yung nasa manibela ngayon ng sinasakyan nilang half car at todo pindot sa beep beep, haha. I miss them all, my budies so I'm coming. Ah kasi ayoko rin maalala 'yung pag seenzone lang sa akin ng crush ko. Damn it!
As soon as I'm done my make up at magbihis I will make a way paano makalabas ng bahay. It's only 10:30 pm malamang tahimik na siguro sa sala. Sana naman.
I face myself at the mirror. Look at you, Hara ang ganda mo! Tss sa ganda kung to? Iseseenzone lang ako ni Haris, how dare he. Anyway, makikita n'ya pagkatapos ng quarantine. I'll make him fall in love.
Pagkatapos ng lahat lahat ng kaartehan ko, I immidiately followed the downstair hanggang sa narating ko ang pinto. Alright guess who is not going out through the window. Tahimik na kasi e.
Crap maraming tanod sa labas ha. Kinapa ko 'yung cellphone ko atsaka dinail ang number ni Alice.
"Hey alam mo maraming tanod ngayon? Saan ako dadaan."
"Bitch gawa ka ng paraan, we're here at the empty lot waiting alam mo na 'yon kung saan. You make an excuse, bibili o inutusan whatever."
"Are dumb? Look what I'm wearing I look like a hoe."
"Who said to wear that outfit. Magsuot ka ng jacket tanga."
"Agh I hate you Alice." Bumalik ako sa taas at kumuha ng hood.
Pagbalik ko lumabas ako at sinarado ko 'yung gate.
The moon were so bright tonight huh! I love it, ganda pa ng mga bituin.
And when I finally reach the part kung saan 'yung mga tanod I paused. Ba't ba kasi wala ibang daan dito sa village papunta doon sa bakanteng lote, at ba't ba kasi doon sila nag hintay ha?
My phone beep and saw Sid message.
"H'wag ka dumaan sa dyan. Balik ka."
Hays salamat naman. Ramdam kung sinundan ako ng tingin ng mga tanod, since naka hood ako malamang nagtataka na mga 'yon. Mukha pa namang bata 'yung height ko, hays.
"Ineng curfew ngayon at bawal lumabas."
