without you. | changlix [✓]

dolunay vardı bu gece, sadece kamp yapmak istemiştim.

Uyandım. Simsiyahtı. Neredeydim? Ne önemi vardı ki yanımda Felix olmadığı sürece.

"Felix!"

Cevap yoktu.

Tekrar

"Felix!"

Ve yine

Tekrar

"Felix!"

Yalnızdım bu karanlıkta. Siyahların içinde. Beni aydanlatan bir ışık olmadığı sürece benim ne anlamım vardı ki? Karanlıkların adamı mı? Pff! Sadece yanımda Felix gibi bir ışık olduğu için karanlığı severdim. Karanlıkta daha da parlardı. Karanlıkta daha da ışık saçardı etrafına.

Bir çığlık,

İkinci çığlık,

Ve üçüncü.

Son bulmadılar. Parçaladım kendimi. Çığlıklar arttıkça benimkiler de arttı.

"FELİX!"

Ses çıkmadı.

Çığlıkların ardı kesilmedi.

Koştum.

Nereye gittim bilmedim.

Sadece koştum

Koştum

Koştum

Her adımımda canım daha da yandı. Ama ona rağmen koştum. Kalbimin altındaki boşluk bir anda doldu. Berbat hissediyordum. Vücudum her adımımda daha da titriyordu.

Ve çığlık.

Bu sefer emindim, bu Felix'in sesiydi. İşte o an. Öldüm.

Öldüm

Öldüm

Diğer çığlığı duyunca ise tekrar dirildim.

Ağlamaya başladım. Her şeyimi kaybetmek istemiyordum. Her şeyimi kaybedersem ne yapacaktım? Her şeyim. Her şeyimdi o benim...

Ağladım

Ağladım

Ağladım

Ve bir kurşun sesi. Zaman durdu o an. Saniyeler aktı mı bilmiyorum. Saat kaçtı bilmiyorum. Hangi yıldaydık bilmiyorum. Kolumdaki saate belki görebilirim diye baktım.

Evet, zaman durmuştu.

Ağlamam durdu bir kaç saniye. Aklım başıma gelince tekrar ağladım. Bu sefer devam etti

01:37:03

01:37:04

01:37:05

01:37:06

Koştum. Her şeyime koştum.

"Felix! Bağırmaya devam et! Sesini takip edeceğim!"

Çığlık

Çığlık

Çığlık