Hayat acı gerçeklerini benden sakınmıyordu. Ben ve benim gibiler özgürlüğümüzün mahkumuyduk. Biz, bu dünyanın en kötü insanlarıydık belki de. Aldığımız nefesleri bile bize haram görenler kişiliğimizin arkasındaki gerçekleri belki hiç bilmeyeceklerdi. Onlar uyurken biz ayaktaydık, onlar gözlerini kapattığında bizim gözlerimiz her daim açık olmak zorundaydı. Onlar gerçekleri bildiği halde bilmemezlikten gelme adlı oyunlarını oynuyorlardı. Bizim hayatta kalma mücadelimizle eğlenen kişilere karşın biz acı ve korku dolu imtihanlardan sağ çıkmak zorundaydık. Bu durumun kurbanlarından biri olan ben artık gözlerimi kapatmak istiyordum. İstediğimi yaptım, bir maske taktım ve gözlerimi kapattım. Onlar benim yüzümü, tenimi ve adımı bile bilmezken ben onların Azrailleri olmuştum. Ben Maskeli'ydim ve geçmişte bize gözlerini kapatan herkesin bedel ödeme vakti geldiğinin en büyük işaretçisiydim.
1 part