Paboland

Kaloka ang rides na iyon, mas matagal pa kaming nakaupo roon habang hinihintay na mag start. Almost 15 minutes iyon, tapos iyong pag ikot saamin wala pang 5 minutes. Ibalik niyo pera koooo! Kimi, enjoy naman em onti kaso nakakabitin, hmp.

Sana pera nalang iyang 59.9K viewers ng Rejecting a Womanizer, huhu! Thank you nga pala sa mga readers! Sana basahin niyo rin ang My Foolish Heart!

Malas na nga sa Mayor, malas din sa kapitan at SK Chairman. Huyyy! Ayaw sa malinis ang record at malinis na intention. Gusto sa kriminal na kapitan—huyyy, kimiii! Goodluck mga future crocodile. Sana nga tama kayo, mali kami. Emeee HAHAHAHAHAHA

Naka transfer nga ako kanina lang. Kung ano kinuha ko sa unang school na pinasok ko gano’n din sa pinaglipatan ko. Sana ma enjoy ko itong college journey ko, haysss... Akala ko tapos na, eh. Grabe ba, wala talaga tiwala saakin ang mga ferson, baka raw mapariwara ako, mapa barkada at kung ano-ano pa. Gawin ko iyan, eh. Totohanin ko iyan, eh. Kasi pota nakakasabog ng utak na, iyong pagtitimpi at pagka inis ko naiipon na. 
          
          
          Gusto ko nalang bumalik sa pagsusulat kaso hindi ko talaga maharap, nagugulo tuloy ang plot ng story ko ng hindi ko napapansin. Late ko na narirealize, hays. Kung nasunod lang siguro ang course at school na gusto ko hindi ako problemado ng ganito. Worth it siguro stress ko kasi nasa university ako at naka focus sa course na gusto ko.

Sana kayanin ko itong course na ‘di ko naman talaga gusto, haha. Kukunin ko na nga ang course na ayaw ko ang dami paring sinasabi amp. Agriculture ang gusto ko, eh! Sana mag bago pananaw ko sa course na ito, nakakaiyak ampots. Sa unang pinasukan kong school nag start pasok ko roon noong August 30, introduction palang ang nangyari (Online class) pero naiiyak na ako kasi hindi ko kaya ang ol class. Grabe iyong frustration ko, pagkauwi ko kila lola super sakit ng ulo at katawan ko kasi buong araw ang upo ko, walang kain. 8 AM to 7PM ba naman. Pagka uwi ko pa, kahihiga ko palang ang tanong agad "Nag aral ka ba talaga?" Like... Wtf? ‘di naman halatang wala silang tiwala, no? 
          
          
          Alam mo iyon? Iyong mga negatibong tingin nila sa’yo ang sarap nalang totohanin minsan. Kinaumagahan non hindi na sana ako iimik, kaso nalaman nila na gusto ko magpa transfer dahil nga super mahal ng tuition doon at sure walang scholarship dahil may issue pala ang school na pinasok ko (Sayang ang dinown kong 2.5K) pero wala ako magagawa talagang ‘di ko kinaya kaya nagmaka awa akong lilipat ako, para sakanila rin naman para ‘di sila gaano namumroblema sa babayaran, biruin mo iyon kababayad lang namin nitong August ng 2.5K tas bayad agad nitong September? Gahaman naman... Dapat isang bagsakan pa ampots. 
          
          

Pa rant ako kase... Hays! Patagal talaga nang patagal, patanga nang patanga ang ibang tao. Why do people make fun of people with mental health condition? May isang taong pinagtulungan nila. Ginalit nila iyong tao, ininvalidate ang nararamdaman at pinagsabihan ng kung ano-ano.
          
          noong nag wala ito sasabihan niyong BALIW at pag tatawanan pa nila. 
          
          "Nababaliw na siya." Fuck you! 
          
          That person they're making fun of have been diagnosed with stress, anxiety and severe depression. What's happening in this world? Wtf? Ganiyan na ba kapag matanda at kumukulubot na rin pati ang utak?
          
          Nanginginig talaga kamay ko sa inis, eh. Sarap lang nila pagsasampalin.
          
          THEY ARE SO INSENSITIVE, IGNORANT AND STUPID! 
          
          Naghihinagpis iyong tao, hindi NABABALIW. Iyan ang hirap sa mga Pilipino, pinagtatawanan ang mga taong nagsa suffer sa mental health. Tanga tanga ampotek, kung sila kaya itong pag tawanan pag nasa ganiyang sitwasyon na. 
          
          That's why people are afraid to seek help because they may be judged. Baliw na ang dating sakanila kapag naglalabas ng sama ng loob ang tao? Ang taong ginalit nila? Nakaka tangina mga ganitong tao, sila yata itong dapat ipunta sa ano eh. Di ko kinakaya.

Imbis na gagawa ako nang chapter sa TTU kase tapos na defense namin and exam. Kaso potek, iyong bias ko sa Astro... My Moonbin. Kagigising ko kahapon tapos iyon ang bumungad saakin, ang sakit. Until now di parin mag sink in sa utak ko ang nangyari. Iba pa pagkakaintindi ko noong una sa pinost ng fb friend ko. Akala ko nag left ka lang sa group gaya ni Rocky, hindi pala. Iyong utak ko kahapon sa exam at defense, lumilipad buti na i survived ko iyon. We will miss you, Moonbin. That sweetest smiles of yours that we will gonna miss over and over. Rest in peace, mahal ko.

Mas kinakabahan pa ako sa kasama ko sa Research kaysa sa mismong defense. Powtek, iyong isang kasama namin ang sakit niya sa balikat. Sa ML di pabuhat, pero sa Research. Put--!! Haysss! Nokokooyok ko po! Pisting buhay. Napapabayaan ko na pag gawa ko ng story dahil sa pag-aaral na to, chos. Gusto ko nalang ma meet si San Pedro.

If possible can you please check your message box. 

Congrats sa Rejecting a Womanizer umabot na ng 9.16K. Thank you so much everyone! Thank you rin po sa 87 followers. ❤️