Bipolar Hikaye

Bu hikaye, bir şizofrenin bir sanrıyla yaşadığı bir aşk hikayesine benzer; gerçektir her şey onun için ama yalandan ibarettir bir o kadar da. Bir şeyin doğruluğundan da...

sevdiyi birini öldüren çoklu kişilik bozukluğu olan bır genç ve onun hayatını değiştiren küçük çocuğun hikayesi umarım okurken eyleniesiniz

Ziyarete açık şiir sergisi

" Kimsin sen?" Bu seferki sorumla birlikte sanki kafasını omzuna doğru eğdi. " Senin için bir düşman." Dedi kalın sesiyle. Düşmanlarımın sonunun ne o...

aşk neydi? psikiyatriye tedavi olmaya giden kızın doktoruna aynı şekilde doktorun da ona aşık olma süreci. bu Zorlu süreçte neler yaşayabilirler ki en fazla?

Sizce bir insan bu dünyada en çok neye ihtiyaç duyar? Onu destekleyen bir aileye mi, hayallerini gerçekleştirebilmeye mi? ya da mutluluğa mı? Bence bir insan en çok yaşa...

Bakışlarım son kez telefonumun açık olan ekranına kaydı. 00.00 Dudaklarımda acı bir tebessüm oluşurken telefonuma gelen bildirimle birlikte kaşlarım çatıldı. Yattığım...

Psikiyatri kliniğinde yatmanın, bipolar, şizofreni veya depresyonda olmanın; hepsinin gerçek yüzünü gösteriyoruz. Benim masalım hastanede başladı. • Gerçek yaşanmış ola...

"Bir daha tövbe oyun oynamam." "Niye, kaplan yüzünden mi? Hologramdı o." Dediğinde bilgisayara doğru başımı çevirdim. O ise kahkahalar atmaya başladı...

dedemin cenazesinde ip atlayan ama yere düşen pizzam için ağlayan bir kızım benden ne bekliyorsun?!?!

bir o kadar kalabalık ve bir o kadar yalnızım içimde

Çünkü insan cidden kendine yakalanırdı.

Her zaman söylediğim gibi, acıya en yakın olanlar, güce en yakın olanlardır...

Yaşamak için bir kalbe ihtiyacım var, nefes almak için bir bedene. Öküzlerin yer aldığı dünyaya aittim. Hâyâllerim yoktu çünkü ölecektim, ailem yoktu çünkü ölmüşlerdi am...

Hangi kitabın hangi sayfasında okuduğumu tam hatırlamıyorum ama şöyle bir cümle okumuştum: Balıklar ağlar, kelebekler intihar eder ve herkes biraz kördür...

Kan, vahşet, cinayet ve psikolojik tahliller mevcuttur!!! Dikkat!!! Bu hayat birinin nefesini keserken aslında farkında olmadan başka birinin de nefesini kesiyor. Bu gün...

Bu bir roman, öykü veya aşk hikayesi değil. Hayır. Burası sadece düşüncelerimi yazdığım bir kara delik. Burada sadece ben varım. Ben ve hastalıklı düşüncelerim.

Silinen kitabımı tekrar yazıyorum

Sosyal Yardım Okulu denilen yer gerçekten bir okul muydu yoksa insanları zehirleyen bir görev yeri miydi? Sessizce usul usul dökülürken göz yaşları, çiçekler açarcasına...

38oa-7fuak38oa-7fuak38oa-7fuak38oa-7fuak38oa-7fuak38oa-7fuak38oa-7fuak38oa-7fuak38oa-7fuak38oa-7fuak38oa-7fuak38oa-7fuak38oa-7fuak38oa-7fuak38oa-7fuak38oa-7fuak38oa-7fua...