нєℓιи

Senden sonra 23 şehir gezdim.
          
          3 kilo aldım.
          
          Saçlarımı 6 kez boyadım.
          
          Dünya bilmem kaç 365 günde bilmem kaç dönümünü tamamladı.
          
          Darbe oldu.
          
          İhtilal oldu.
          
          Barış gelmedi.
          
          Savaş bitmedi.
          
          Seni özledim.
          
          Iltica edecek tek yer bulamadım.
          
          Gittiğim her yerde senden bir nefes bıraktım.
          
          Belki yürürsün aynı sokakta.
          
          Ayak izime denk düşer ayak izin.
          
          Belki saçına değer nefes.
          
          Belki sen de bir gün özlersin diye, seni uzakta bıraktım.
          
          Seni uğurladım.
          
          Sana kavuştum.
          Seni terk ettim.
          
          Bilmem kaç kilometre yol gittim.
          
          Evren kaydı.
          
          Sen göğüs kafesimden milim kaymadın.

Günde iki ila üç saatini işe gitmek ve evine dönmek için, asgari 3-4 saatini TV karşısında lüzumsuzluk üstüne lüzumsuzluk izleyerek geçiren, iki haftalık abuk sabuk bir tatil için bütün bir sene çalışan, yerüstünü tümüyle kaplayacak kadar çok araba üreten, sonra yeraltından seyahat etmek zorunda kalan, işsiz kalmak için 25 sene okula, dershaneye kapanan, cümle kuramayan insanlara kaşı gözü hatırına ölesiye hayranlık duyan, elektrik ya da internet bağlantısı kesildiğinde yaşayacak bir şeyi kalmayan, dindarlığını kes yapıştır cep mesajlarıyla idame ettiren, acayiplikleri saymakla bitmeyecek kadar çok, karikatür gibi hayatlar yaşamıyor muyuz aslında biz..?

Ne diyorduk? Eskiler güzel be azizim :) 

♡♡♡

senin eserin bu mutsuz kesim 

kafamda işledim tüm cinayetlerimi

şimdi her şey bulanık asimetrik

Yıl 2021.

Yaklaşık 32 saattir uyumuyorum.

This broken silence, my thunder crashing in the dark.