ALTI NUMARA |

30.BÖLÜM

Herkese merhaba!! Bugüne kadar yazdığım en özenli ve en güzel bölüm oldu. 2020 dünya için pek iyi bir yıl olmasa da umarım sizin için güzel bir yıl olmuştur. İnşallah Yeni yılda tüm dilekleriniz gerçekleşir. 2021 bizim yılımız olsun🖤🤍

Bölüm sınırı: 10 oy 40 yorum 🖤

"Eda bir tane bile doğru düzgün kıyafetim yok farkında mısın."

"Kanka bunu giysene."

Elindeki kırmızı eteği ve siyah bustiyeri gösterirken umarım şaka yapıyordu.

"Kızım çocuğun annesi ve babası gazi osmanpasada oturuyor sen farkinda misin?"

"Kız doğru unutmuşum. O zaman senin giyecek hiçbir şeyin yok."

Güçlü bir kahkaha attığında ise ben çaresizce yere çöktüm.

Bugün hayatımdaki en önemli gün olabilirdi.

Eren ile yola cikmamiza 2 saat kalmıştı ve ben hala yere çökmüş kiyafet arıyordum.

"Bu nasıl?"

"Eda ilk tanışmaya siyah eşofman ile mi gidilir? Deli misin kızım"

"Sana da bişey begendiremiyoruz."

Sinirle söylenip kendini yataga bıraktı. Tek destek kuvvetimi de kaybetmiştim

"Bu iş böyle olmaz ara Selin'i. Onda kesin biseyler vardır."

Eda'nin önerisine uyup Selin'i aradığımda, elinde bir pantolon ve bir kazak ile odamıza gelmişti.

Aileyle tanışma olayına oldukça uygun oldukları için üzerime giyindim.

Bugün önemli olan güzel olmak değildi. Bugün önemli olan kaynananın gözüne girmekti.

"Leyla çok yakıştı bunlar sana."

"Kesinlikle bunlarla gidiyorsun"

Kızlardan da onay aldığımda son kez aynaya baktım ve sandalyeye oturdum.

Eda büyük bir heves ile elindeki fırçayla bana doğru geldi ve yüzümü boyamaya başladı.

Kuyruğu kısa bir eyeliner ve açık renk bir ruj sürdüğünde, doğal ama guzel bir kız olmuştum.

"Fıstık gibi oldun fıstık"

Güzel olduğum için sevinsem de oldukça stresliydim.

"Oyyy oyyy gelin olmuş da kaynanasıyla tanışmaya gidiyormuş."

"Eda seni de görürüz yakında. Ozi Trabzonlu. Giyersin artık bir şalvar. Yallah çay toplamaya. 1 numaralı gelin olursun artık."

Ben dalga geçtikten sonra o biraz bozulsa da kendi bile bu duruma güldü.

"Eminiz dime güzel oldum."

"Evet evet gayet güzelsin. Hadi bak Eren arıyor çık artık."

Eren'i meşgule atıp kot ceketimi üzerime giydim. Aynada son kez kendime baktım.

Şansım yaver gitmişti ki bugün antrenman yoktu. Eğer olsaydı asla yetisemezdim.

Kapıya doğru gittiğimde Eren'i gördüm. Benim aksime o dünyanın en özensiz insanıydı.

Siyah eşofmanları, Beşiktaş sweatshirt'ü ile, her ne kadar şık olsa da dünyamda bir deprem yaratmıştı.

"Ooo Leyla hanım, iş görüşmesine mi böyle?"

Alayla sorduğu soru beni çıldırtmıştı.

"Eren sen beni delirtecek misin? 1 gün önce haber verdin bana. Tam 1 gün önce. Ben 5 saattir hangi kıyafeti giysem daha güzel olurum diye hesaplama yapıyorum. Hem gelmişsin buraya eşofmanla hemde bana laf yapıyorsun. Allah'ım yarabiim.."