Dün yolda yanlýþlýkla bir adama çarptým. Tam özür dileyecekken adam öfkeyle bana bir adým atýp baðýrdý. O an o kadar korktum ki kekeleyerek özür diledim. Adam hemen þaka yaptýðýnýn söyledi ve özür diledi, sonra omzuma sakince dokunup gitti. Ben hala düþünüyorum ama ya adam þaka yapmasaydý ya sinirlenmiþ olsaydý gerçekten. Ne yapacaktým o zaman? Bana vursaydý ya da zarar verseydi kendimi koruya bilecek miydim. Hiç sanmýyorum, her hangi bir insanýn da beni koruyacaðýný sanmýyorum. Þimdi düþünüyorum niye kendimi korumak zorundayým. Ben neden evde, sokakta, otobüste, parkta yada herhangi bir yerde kendimi korumak zorundayým. Akþam otobüse bindiðimde yanýmdaki kadýn inmesin tek kalmayayým diye niye dua ediyorum. Ben neden korkuyorum!
YOU ARE READING
günlük
רומנטיקהBENİM HAKIMDA Çocukluğumdan beri kim olduğumu merak etmişimdir. Hala kesin bir sonuca ulaşamadım. Şimdilik kendimi anlatabileceğim cümleler sınırlı. On yedi yaşındayım, balık burcuyum, çok düşünür çokça konuşurum, bazen şarkı söylerim bazen şiir yaz...
