Aşkın Bedeli ( Tamamlandı)

Hain Plan

" Arzuu !! "

Anında Ayağa kalktım kalbim çıkacakmış gibi hissediyordum niye bu kadar korkuyordum

" Sandığın gibi bir durum... " lafımı bitirmeden
Bir yumruk patlatı keremin dudağına , insanlar çığlık atarken kerem dengesini kaybedip sandalye'ile birlikte yere düştü

" Fırat çocuk burda " diye bağırdım ama beni dinlemiyordu bile yere eğilip keremin yakasını tutu ve tekrardan yumruk attı " Lan sen kim oluyorsunda karımla çocuğumla aynı masada oturuyorsun seni gebertirim " diye bağırdığında İki garson Fırat'ın yanına gelip onu kerem den uzaklaştırdılar

" Çekin lan elinizi karışmayın " diye bağırınca
Bir adam yanımıza geldi oranın sahibi olmalıydı

" beyfendi kendinize gelin mekanımda böyle hır gür yapamazsınız şimdi lütfen çıkın " diye sakince uyardı

" Sen kim olduğumı biliyor musun ? " diye adamın üstüne yürürken ben araya girdim " Kusura bakmayın hemen çıkıyoruz " dedim ama Fırat beni itti " Benim için bittin arzu " diyip Umut'u kucağına alıp kapıya doğru yürümeye başladı

Olanları kafam almaz olmuştu , bir anda herşey oluvermişti korksam mı , üzülsem mi bilemiyordum bende çantamı alıp Fırat'ın peşinden koştum
Ama o çok hızlıydı yetişemiyordum

" Fırat bekle " diye bağırdım , Umut'sa nutku tutulmuş gibi bana bakıyordu sadece

Kapıdan çıktığımda Umutu arka koltuğa doğru oturtuyordu Fırat , yanına doğru gittiğim de beni tekrar itti

" Fırat napıyorsun? "
" Asıl sen napıyorsun arzu " diye bağırdı
" Onu sevmiyorum dedin , onu düşünmüyorum dedin aynı masada oturdun onunla " hala öfkeliydi

" Bir müsade et açıklıyım "
Elini " Dur " anlamında kaldırdı " Dinlemek istemiyorum herşey bitti , artık özgürsün , şimdi ne bok yiyorsan ye " diyip şöför koltuğuna doğru yürüdü " Ne demek özgürsün Fırat Saçmalama " diyip Arka kapıyı açmak istedim ama açılmadı

Panik olmaya başladım " Fırat aç kapıyı " diye bağırdım da samet beni tutup kenara çekti

" bırak beni " diye bağırdım yüzüme gözyaşlarım düşerken " Lütfen arzu hanım zorluk çıkarmayın" diyip araba gidene kadar beni kenarda tutu

Öyle elim kolum bağlı bir şekilde gidişlerini izledim
Ardından samet beni bıraktı , ne biçim bir anneydim
Elimden bir şey gelmedi diye kendime lanetler okudum , o sırada Kerem kapıdan çıktı burnunu hala mendile siliyordu " Umut nerde ? " diye sordu

" Hepsi senin yüzünden " diye bağırdım
" Onu götürdü mü ? " diye göz bebekleri yerinden çıkacakmış gibi baktı bana " cevap ver "

" hayatıma nerden girdin allahın belası " diye ağlamaya başladım diz çökerek ağlamaya devam ettim

" Ağlama , oğlumuzu elinden alacağım " diyip beni kaldırdı " Bırak beni " dedim onu öldürmek istiyordum

" Sakin ol , ağlama artık oğlumuzu getireceğim diyorum " dediğin de çaresiz kalmıştım tek başıma yanına gitsem Umut'u bana vermezdi Ama yine de şansımı denemeliydim

" Sen karışma " diyip bir taksiye çevirdim ve hızlıca bindim , Herşey bu kadar kolay değildi , Bir yanlış anlaşılma yüzünden Oğlumdan beni ayırtmak ta neydi onun dünyasını başına yıkardım

Taksi kapı önünde durduğunda parayı verip indim ve tam kapıdan içeri geçiyordum ki korumalar beni durdurdu " Arzu hanım girmeniz yasak " dediler

" Saçmalamayın burası benim evim ve ben fıratın karısıyım çekin elinizi üzerimden " diye bağırdım

" Fırat beyin emri var giremezsiniz" dedi korumalardan biri