Δηλητηριασμένη Αγάπη

Voglio 70

"Μωρό μου; Είσαι εντάξει; Φέρθηκες κάπως περίεργα μέσα στον γιατρό". 

Σαν μόλις κάποιος να την επανέφερε ξαφνικά στην πραγματικότητα γύρισε να τον κοιτάξει, παίρνοντας την προσοχή της από τον δρόμο. 

"Τι;....ναι είμαι εντάξει..." 

"Μήπως δεν νιώθεις καλά θες να σταματήσω;" 

"Όχι Ροντ! Σου είπα είμαι καλά!" 

"Δεν...θέλω να βεβαιωθώ πως εσύ και το μωρό είστε καλά μικρή..." 

"Γιατί πας από αυτόν τον δρόμο;" 

"Από εδώ πάμε στο σπίτι μου Αλις... έχουμε περάσει από εδώ τόσες φορές..." 

"Θέλω να με πας στο δικό μου σπίτι..." 

"Δεν υπάρχει περίπτωση ! Άκουσες τι είπε ο γιατρός.... χρειάζεσαι κάποιον κοντά σου αφού τα συμπτώματα σου είναι τόσο έντονα..." 

"Ο Ματίας μένει κοντά..." 

"Δεν με θες δίπλα σου Αλισια;" 

"Δεν....δεν είναι αυτό... απλώς χρειάζομαι κάποιες μέρες μόνη μου..." 

"Αλις... τι σε έχει πιάσει; Από την στιγμή που μας είπε ότι είσαι  έγκυος συμπεριφέρεσαι σαν να είσαι άλλος άνθρωπος." 

Σταμάτησε το αμάξι στο πρώτο παργκινγκ που βρήκε πριν γυρίσει να την κοιτάξει. 

Τα δάχτυλα του χάιδεψαν απαλά το μάγουλο της, και μόνο τότε συνειδητοποίεισε πως ήταν έτοιμη να κλάψει. 

"Τι συμβαίνει μικρή; Ξέρεις πως μπορείς να μου τα πεις όλα...." 

"Θ...θέλω λίγο χρόνο Ροντ... μετά θα σου πω τα πάντα στο υπόσχομαι.... απλώς μην με πιέζεις τώρα...." 

"Εντάξει.... σε εμπιστεύομαι Αλις... θα σου δώσω όσο χρόνο χρειάζεσαι απλώς δέξου να μείνεις σε εμένα. Δεν θα μπορέσω να είμαι ήσυχος εάν ξέρω πως είσαι μόνη σου σε ένα διαμέρισμα..." 

"Ροντ..." 

" Μόνο αυτό... Αλις.... μόνο αυτό." 

Τον κοίταξε για μερικά δευτερόλεπτα στα μάτια χωρίς να πει τίποτα, έπειτα ένευσε καταφατικά. Έσκυψε προς το μέρος της φιλώντας την απαλά στα χείλη. 

"Σ'ευχαριστώ μικρή." 

Την βοήθησε να ανεβεί μέχρι το διαμέρισμα του χωρίς να πάρει τα μάτια του από τα δικά της. Έμοιαζε χαμένη σε έναν δικό της κόσμο, τα όμορφα μάτια της δεν γελούσαν από ευτυχία όπως θα περίμενε κανείς. Δεν ήξερε τι έπρεπε να σκεφτεί με την στάση της. Δεν ήθελε το παιδί; Και εάν όχι γιατί δεν του το έλεγε... δεν θα την έκρινε ποτέ του, ήταν λογικό να μην νιώθει έτοιμη για ένα παιδί.... δεν ήξερε εάν και ο ίδιος ήταν ή όχι.