ZEMHERİ DE UMUT

5.bölüm

Eve gelince eşyaları mutfağa bırakıp abdestimi aldım. Namazımı kılıp anneme seslendim.
-anne benim temizlik için ayarladığım kıyafetler nerede?

-büyük odaya bıraktım. kızım acele et de bitirelim şu işleri.
-tamam anne hazırlanıp geliyorum.
odaya geçip feracemi çıkardım. eşarbımı da çözünce çiçekli şalvarımı giyip başıma Kırmızı yemeniyi  taktım uzun hırkayı da giyince  oldu işte hazırım.
Salona geçince annem yerleri silmek için paspası hazırlarken benim için de bir kova su ve en fiyakalısından toz bezi ayarlamış. Aman ne güzel.
Ben camı silmek için tabureye  basıp cama çıkınca, annemin

-aman Amine dikkat et kızım. Camdan düşüp de bir yerini kırma. Onca iş duruyor . Bir de akşam akşam iş çıkarma başımıza emi kızım.

-pes vallahi anne pes. Düşsem canım yandığına değil  de iş kaldığına üzülecen yani
Anneme trip atıp cama döndüm
-ne bakıyon cam kardeş hiç mi mağdur bir insan görmedin.
Cama trip atıp işten yırtamayacağımı anlayınca el mecbur silmeye başladım.
-ovalıyorum ovalıyorum çıkmıyor ovalıyorum ovalıyorum çıkmıyor of of.
Bezi sinirle kovaya  atınca annem
-Amine eee
Diye bağırınca irkilerek
-ne var anne ya televizyonda çıkınca izliyon ama . Ben yapınca anca sinirlen.
Amine kim ki zaten ,garibanın teki, aman kimse onu düşünmesin. Evlatlık mıyım ben, doğru söyle benim anne babam kim?
Acıtasyon çalışmalarına tam gaz devam ederken burnumuda çekmeyi ihmal etmedim. Annem gözlerini kısıp
-yemedim Amine! çabuk işinin başına.
Deyince umutlarım yerle bir oldu.Aman Umut fakiri sahalara geri dönsün eksik kalmasın zaten.
Annem yerleri silip mutfağa geçince ben de el mecbur evin bütün camlarını sildim ,eşyaların tozunu alıp odaları yerleştirdim, 5 saatin sonunda işler bitti ama ben de bittim.

Mutfağa annemin yanına gidip sandalyeye  yayılınca, annem
-kızım o nasıl oturuş öyle, azıcık oturaklı, ağırbaşlı ol.
Anneme göz devirmekle yetinebildim sadece. Oturuşu mu düzeltmeyince annem üşenme di gelip bacağımı çimdikledi.

-Aaa ne yapıyorsun anne ya acıdı ama!

-söz dinle sende
Ben yoruldum hayat gelme üstüme
Diz çöktüm dünyanın namert yüzüne
Gözümden gönlümden düşen düşene..

Anneme derdimi şarkı ile anlatmaya çalışırken annem tabi işine gelmeyince mutfağı terkedip beni yorgunluğumla baş başa bıraktı.
göz kapaklarım ağır ağır kapanırken başımı en son masaya koyduğumu hatırlıyorum.

-Amine,kardeşim, Amineeee uyan hadi!
-anne 5 dakika daha
-ne annesi kız, kalk yemeğini ye de yat. senin devreler yanık dı iyice yanmış.

Abimin dürtmeleri ile tatlı uykumdan uyandırılmış oldum Allah'ım ne büyük acı.
kafamı kaldırınca karşımda bana merhametle bakan babam, onun yanında beni bitirmenin verdiği zevkle yemeğini yiyen annem, ve bir adet de uykularımın katili abimle karşılaşmam bir oldu. Babam dayanamayıp,

-çok mu yoruldun güzel kızım?
Diyince, anneme hain bakışlar atıp,

-yorulmak ne kelime babacığım sağ olsun karın pestili mi çıkardı.
Annem
-Amine kaşınma kızım!
-görüyorsun babacığım hep eziyet hep tehdit
Abim ordan lafa  atlayıp
-abartma Amine alt tarafı temizlik yaptın
-öyle mi abiciğim, sahi biz  temizlik yaparken sen nereye kayboldun?
-sana ne kardeşim!
Babama acıklı bakışlar atınca babam
-madem öyle Aden bey sofrayı sen kaldırıyorsun
Abimin ama babaya yakarmaları işe yaramayınca keyifle yemeğimi yemeye başladım.
son lokmamı ağzıma atıp acele ile masadan kalktım
- sana kolay gelsin abiciğim deyip öpücük attım, annemle babama dönüp yarın okula uğramam gerekiyor Sabah 10 gibi çıkarım haberiniz olsun.
Abim
-benim de uğramam gerekiyor Sabah seni bırakır okula geçerim dönüşte kendin gelirsin korkmazsın  dimi kardeşim?
abime ölümcül bakışlar atıp annemlere
-ben yatıyorum size iyi geceler
deyip odama geçtim.Pijamalarımı giyip alarmımı kurdum. Yatağıma zıplayıp yatağın içine girince düşüncelere daldım.